Για τον Φερνάντο Τόρες η Ατλέτικο Μαδρίτης ήταν η Ιθάκη. Ή, τουλάχιστον, έτσι ήλπιζε. Ο Ισπανός επιθετικός αποχωρεί από τους «ροχιμπλάνκος» απογοητευμένος…
Δημοσιογράφος: Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν θα προτείνετε την παραμονή του Φερνάντο Τόρες για άλλον έναν χρόνο στην ομάδα.
Ντιέγο Σιμεόνε: Όχι.
Ο Τόρες γεννήθηκε πριν από τριάντα χρόνια στη Μαδρίτη. Στα τέσσερά του έβγαινε στους δρόμους της γειτονιάς του, της Φουενλαμπράδα, παίζοντας με μία μπάλα. Στα πέντε του γράφτηκε στην πρώτη ομάδα της καριέρας του και πήρε μέλος με άλλα πιτσιρίκια σε πρωτάθλημα σάλας. Ο παππούς του τον έπαιρνε στο γήπεδο της Ατλέτικο Μαδρίτης και του μάθαινε την ιστορία της ομάδας. Στα 13 του βρέθηκε για πρώτη φορά στην αίθουσα των τροπαίων του «Βιθέντε Καλδερόν» για να δει πια από κοντά και να αγγίξει αυτά που μέχρι τότε είχε δει μόνο στις φωτογραφίες που του έδειχνε ο παππούς του. Ένα χρόνο αργότερα ήρθε η στιγμή που ονειρευόταν. Δοκιμάζεται από την Ατλέτικο Μαδρίτης, οι «ροχιμπλάνκος» εντυπωσιάζονται με τις επιδόσεις του και πια ο μικρός Φερνάντο είναι μέλος της αγαπημένης του ομάδας. Της ομάδας, στην οποία πήγε μικρό παιδί το 1994 και έφυγε σούπερ σταρ το 2007. Σούπερ σταρ από κούνια
Ο Τόρες κάνει πράγματα και θάματα στα πρωταθλήματα των μικρών κατηγοριών και είναι η ψυχή των μικρών εθνικών ομάδων της Ισπανίας. Αλλά ανυπομονεί να μεγαλώσει και να δει τα κατορθώματά του να γίνονται γνωστά σε όλο τον κόσμο.
Με την άνοδο της Ατλέτικο στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, τη σεζόν 2002-03, αρχίζει να γίνεται κεντρικό πρόσωπο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Στην πρώτη σεζόν του στη μεγάλη κατηγορία σκοράρει 13 γκολ, την αμέσως επόμενη 19 και οι «ροχιμπλάνκος» απορρίπτουν πρόταση ύψους περίπου 35 εκατομμυρίων ευρώ της Τσέλσι του Ρομάν Αμπράμοβιτς. Είναι μόλις 19 χρόνων και του δίνουν το περιβραχιόνιο του αρχηγού.
Η μετακόμιση στην Αγγλία θα γίνει τρία χρόνια αργότερα, όχι στην Τσέλσι του Αμπράμοβιτς, αλλά στη Λίβερπουλ, όπου προπονητής είναι ο Ράφα Μπενίτεθ.
Ο «Ελ Νίνιο» αφήνει το «Βιθέντε Καλδερόν» με απολογισμό 82 τερμάτων σε 214 αγώνες πρωταθλήματος (75 γκολ σε 5 σεζόν στην Πριμέρα και 7 γκολ σε 2 σεζόν στην Σεγούντα Ντιβισιόν). Μάλιστα, από το 2002 και μετά ήταν ο πρώτος σκόρερ της Ατλέτικο για πέντε συνεχόμενες σεζόν.
Οι προσδοκίες στην Αγγλία είναι υψηλές και δεν είναι υπερβολή να πει κάποιος πως στην πρώτη σεζόν του στην Πρέμιερ Λιγκ είναι μια αποκάλυψη. Κάνει το καλύτερο ντεμπούτο ξένου ποδοσφαιριστή στην Αγγλία από την εποχή του Τιερί Ανρί και σε μόλις μιάμιση σεζόν γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών της Λίβερπουλ. Ανάλογες ήταν και οι δύο επόμενες χρονιές με τον Τόρες να «τρομοκρατεί» τους αντίπαλους αμυντικούς στα γήπεδα της Γηραιάς Αλβιόνας. Η άνοδος είναι ιλιγγιώδης. Το 2009 τερματίζει πίσω από Κριστιάνο Ρονάλντο και Μέσι στην ψηφοφορία της ΦΙΦΑ για τον κορυφαίο της χρονιάς. Ο τραυματισμός, η μεταγραφή και τα… ανέκδοτα
Και ύστερα ήρθε ο τραυματισμός. Στις 18 Απριλίου 2010, ανακοινώνεται πως ο Ισπανός θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν καθώς θα υποβληθεί σε επέμβαση στο γόνατο. Ο Τόρες παίρνει το τρένο από το Λονδίνο, κάνει ένα μακρύ ταξίδι 17 ωρών μέχρι τη Μπαρτσελόνα και μπαίνει αμέσως στο χειρουργείο. Προλαβαίνει να είναι παρών στην κατάκτηση του Μουντιάλ από την Ισπανία το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς (παίζει σε 7 αγώνες, χωρίς να σκοράρει), αλλά είναι εμφανές πως δεν είναι πια ο ίδιος. Ο Τόρες φαίνεται να αμφισβητεί τον ίδιο τον εαυτό του. Σαν να μην πιστεύει πως μπορεί να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε. Ο ρυθμός με τον οποίο σκοράρει αρχίζει να πέφτει.
Και μετά, στις 31 Ιανουαρίου του 2011 λίγο πριν από τη λήξη της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, ήρθε η Τσέλσι με την απίστευτη πρόταση – ρεκόρ των 58 εκατομμυρίων ευρώ για έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος ήταν προφανές πως δεν ήταν στην καλύτερη φόρμα του. Και η πίεση στον Τόρες έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Ο Τύπος τον κατέστρεψε. Οι οπαδοί άρχισαν να στρέφονται εναντίον του. Αρχίζουν να κυκλοφορούν και ανέκδοτα για τις ευκαιρίες που χάνει. «Αν τα γκολ ήταν σαν τον ωκεανό, ο Τόρες θα τον είχε ξεράνει»!
Κι αυτό, διότι χρειάστηκε 903 λεπτά για να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα και στο τέλος με το ζόρι πετυχαίνει έντεκα γκολ σε 49 παιχνίδια. Ο ίδιος επιθετικός που στην πρώτη σεζόν του στο «Άνφιλντ» είχε βρει δίχτυα 24 φορές σε 33 παιχνίδια και σκόραρε και το νικητήριο γκολ για την Ισπανία στον τελικό του EURO το 2008. Ο Κάρλο Αντσελότι τον στηρίζει, αλλά η πίεση είναι μεγάλη από τον ίδιο τον Αμπράμοβιτς, που βλέπει την επένδυσή του να εξελίσσεται στην… γκάφα της δεκαετίας. Λίγες στιγμές χαράς
Η Τσέλσι αλλάζει προπονητές, από τον Βίλας Μπόας στο Ντι Ματέο, μέχρι και τον Μπενίτεθ παίρνει στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ο Αμπράμοβιτς, αλλά η αγωνιστική του πτώση συνεχίζεται και τις επόμενες σεζόν. Αναλαμπές αυτής της πορείας αποτελούν, αναμφισβήτητα, η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2012 (ερχόμενος από τον πάγκο σκόραρε το κρίσιμο γκολ στον ημιτελικό με τη Μπαρτσελόνα) και του Γιουρόπα Λιγκ το 2013 (πέτυχε το πρώτο γκολ των Λονδρέζων κόντρα στη Μπενφίκα).
Η επιστροφή του Ζοζέ Μουρίνιο σημαίνει πια την αντίστροφη μέτρηση για τον Τόρες. Την πρώτη σεζόν του Πορτογάλου στον πάγκο τα πάνε σχετικά καλά οι δύο τους, έχει συνολικά 44 συμμετοχές και πετυχαίνει 12 γκολ.
Το καλοκαίρι του 2014, όμως, ο Μουρίνιο ξεκαθαρίζει πως δεν τον υπολογίζει και ο Τόρες φεύγει από το Λονδίνο για να παραχωρηθεί με διετή (!) δανεισμό στη Μίλαν, που αναζητά τον αντικαταστάτη του Μάριο Μπαλοτέλι. Ούτε κατά διάνοια… Ο Τόρες βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Ο προπονητής Φίλιπο Ιντζάγκι δεν τον υπολογίζει και χρειάζεται να του δώσει… χαρτάκι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι πριν από το παιχνίδι με τη Νάπολι για να αλλάξει το σχήμα σε 4-3-1-2 και χωρέσει στην ενδεκάδα και τον Τόρες. Ήταν σχεδόν αδύνατο να μείνει δύο χρόνια, όπως προέβλεπε ο δανεισμός του, στη Μίλαν. Ο ιταλικός σύλλογος αναζητούσε ομάδα για να τον… ξεφορτωθεί.
Ο Ντιέγο Σιμεόνε δεν το πολυσκέφτηκε. Άρχισε να στέλνει μηνύματα στον ποδοσφαιριστή γράφοντάς του ότι θα ήθελε να τον έχει στην Ατλέτικο. Για τον Τόρες αυτή είναι η λύτρωση. Ή, τουλάχιστον, ελπίζει ότι ο περιπετειώδης νόστος του θα ολοκληρωθεί.
Ο Ισπανός επιθετικός γύρισε στην ομάδα από την οποία άρχισε την ποδοσφαιρική καριέρα του γνωρίζοντας ότι η εκκίνηση θα ήταν και πάλι από το μηδέν. Ήταν 31 χρόνων και είχε ακόμα αρκετή όρεξη για να παίξει ποδόσφαιρο. Επτά γκολ σε μισή σεζόν και τις δύο επόμενες σε περίπου 45 παιχνίδια 12 και 11 τέρματα αντίστοιχα.
Στην ομάδα, όμως, είναι ο Γκριεζμάν και ο Ντιέγκο Κόστα. Κι, επίσης, ο Γκαμεϊρό και ο Κορέα. Και πια στα 34 του ο Τόρες είναι ο πέμπτος επιθετικός. «Ο Τόρες βάζει λίγα γκολ, αλλά είναι ένα είδωλο για την ομάδα» είχε πει τον περασμένο Δεκέμβριο ο Σιμεόνε. Πριν από μερικές ημέρες, ωστόσο, το εμφατικό «όχι» του στην ερώτηση για το αν επιθυμεί την παραμονή του παίκτη στην ομάδα, έγραψε τους τίτλους τέλους. Ο Τόρες μπορεί να πάει στην Κίνα ή στις ΗΠΑ. Η Οδύσσειά του θα συνεχιστεί…
