Ο Άρης είδε το… μέλλον του να του χαμογελά! Οι νεαροί μπορούν να κολυμπήσουν και με τους «καρχαρίες»

Ο αγώνας στην Λιβαδειά ανήκει στο παρελθόν. Ο Άρης έχασε με 2-1 από τον Λεβαδειακό, αν και ήθελε και μπορούσε να πάρει ακόμη και την νίκη. Μόνο που στην ελληνική Σούπερ λίγκα δεν φτάνει να θέλει μια ομάδα και να μπορεί, αλλά πρέπει να την αφήσει και ο διαιτητής.

Κι ο φετινός Άρης αυτό το τελευταίο το έχει βιώσει στο πετσί του. Από την καλή κι από την ανάποδη. Θα μπορούσαμε να γράψουμε… σελίδες (και) για την διαιτησία του Μάνταλου. Έπαιξε έδρα, έδωσε όλα τα σφυρίγματα στον γηπεδούχο, σφύριζε σε βάρος του Άρη ότι γινόταν και κυρίως ότι δεν γινόταν, τον άφησε με δέκα παίκτες από το49’«διά ασήμαντον αφορμήν», είχε γενικά μια εχθρική, ακόμη μια εχθρική διαιτησία κατά των κίτρινων.

Ο Άρης δεν πρέπει να σταθεί περισσότερο στη διαιτησία. Ούτε στις αστειότητες του προέδρου της ΚΕΔ, ο οποίος είναι προφανές ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις. Ο Άρης στην παρούσα φάση δεν μπορεί να αναλωθεί περισσότερο με τα διαιτητικά εγκλήματα. Καλείται να προχωρήσει, έχοντας αποδεδειγμένα, πλέον, μια ομάδα που παρά την οικονομικό «τυφώνα» που την έπληξε, μπορεί κι αξίζει να σταθεί αρκετά ψηλά στη Σούπερ λίγκα.

Ο αγώνας με τον Λεβαδειακό έχει μια θετική, λοιπόν, ανάγνωση. Αυτή που με καμάρι καταγράφει ότι οι νεαροί παίκτες του Άρη έδειξαν «μέταλλο», ταλέντο, κατέθεσαν την ψυχή τους, απέδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν.

Μια 100% ελληνική ομάδα με μέσο όρο ηλικίας τα 22 χρόνια γέμισε με υπερηφάνεια και ελπίδες τους φιλάθλους του Άρη. Έδειξε ότι «το έχει».

Ο Άρης είδε στην Λιβαδειά το… μέλλον του να του χαμογελά, μέσα από τις αμέτρητες τρικλοποδιές στο παρόν, μέσα από την τραγική οικονομική κατάσταση που τον «ανάγκασε» να κατεβάσει μια χούφτα αμούστακα παιδιά σε αυτήν την Σούπερ λίγκα των διαπλεκόμενων.

Κι όμως αυτά τα παιδιά  έδειξαν ότι μπορούν να κολυμπήσουν και με τους «καρχαρίες» και θα κολυμπήσουν.

Η κιτρινόμαυρη οικογένεια δεν έχει το δικαίωμα να ξεχάσει τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν κι έφτασε η ομάδα σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης». Έχει, όμως, το δικαίωμα να επιβιώσει στο παρόν και να βαδίσει στο αγωνιστικό της μέλλον μέσα από τον δρόμο που έδειξαν τα νεαρά αυτά παιδιά και στην Λιβαδειά.

To Top