Μαφία και ποδόσφαιρο… Δύο λέξεις που χρησιμοποιούνται ουκ ολίγες φορές μαζί, αλλά δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως, στην περίπτωση του ιταλικού ποδοσφαίρου ισχύει, καθώς τα παραδείγματα και τα στοιχεία που το επιβεβαιώνουν είναι πολλά, με τελευταίο τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε την Πέμπτη ένα από τα μεγάλα «κεφάλια» των οπαδών της Μίλαν, ο Λούκα Γκερίνι.
Και όταν στη γειτονική χώρα ακούγεται η λέξη μαφία, το μυαλό όλων πάει σε ένα πράγμα: στην Ντρανγκέτα. Στην πιο ισχυρή και καλά οργανωμένη εγκληματική οργάνωση.
Η ιστορία της Ντρανγκέτα
Για να ξετυλίξει κάποιος το «κουβάρι» της, πρέπει να γυρίσει πίσω στον 19ο αιώνα, όταν και η Ντρανγκέτα «γεννήθηκε» στην Καλαβρία. Τότε η ενασχόλησή της αφορούσε τους εκβιασμούς αγροτών και τις ζωοκλοπές. Πλέον όμως, οι δραστηριότητές της έχουν ξεπεράσει τα ιταλικά σύνορα, αποτελώντας παγκόσμια δύναμη με παρουσία από τα καρτέλ της Λατινικής Αμερικής έως τις χρηματοπιστωτικές αγορές της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.
Το δίκτυό της απλώνεται σε δεκάδες χώρες, με δράση σε τομείς όπως η διακίνηση ναρκωτικών, η τοκογλυφία, οι κατασκευές και οι τράπεζες.
Ο αρχηγός της Ντρανγκέτα
Αν κάποιος θελήσει να προσωποποιήσει την οργάνωση, τότε δεν έχει παρά να δείξει τον Ουμπέρτο Μπελόκο, ο οποίος για δεκαετίες υπήρξε από τους πιο σεβαστούς αρχηγούς της. Υπό τη διοίκησή του, η οικογένεια διαχειρίστηκε διακίνηση ναρκωτικών, έλεγχο τοπικών αγορών, σχέσεις με πολιτικούς και διεθνή δίκτυα ξεπλύματος χρήματος — και γενικώς γιγάντωσε τα έσοδά της.
Μπορεί να μην εμφανιζόταν πουθενά δημόσια, όμως όλα περνούσαν από το χέρι του και απαιτούσαν την έγκρισή του. Κάτι που έγινε και στην περίπτωση της εισόδου της Ντρανγκέτα στις εξέδρες των ιταλικών γηπέδων.
Πρώτο… θύμα ήταν η Γιουβέντους
Από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, η οργάνωση προσπαθούσε να διεισδύσει και στον χώρο του ποδοσφαίρου. Βλέπετε, οι οπαδοί διαθέτουν ισχυρή επιρροή, έχουν στενές σχέσεις με τη διοίκηση και μέσω αυτών μπορούν να ελέγχουν τη ροή χρημάτων από εισιτήρια, εμπορεύματα και πολλά άλλα.
Η Γιουβέντους, όπως αποδείχθηκε προς τα τέλη της δεκαετίας, ήταν ο πρώτος στόχος, καθώς εκεί εφαρμόστηκαν οι ίδιες τακτικές εκβιασμού που χρησιμοποιούσε η Ντρανγκέτα και σε άλλους τομείς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το εξής: Σύμφωνα με τους ερευνητές της υπόθεσης, όπως αποκάλυψε η Washington Post, απείλησαν τον πρόεδρο της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι, πως αν δεν τους έδινε περισσότερα εισιτήρια — τα οποία θα πουλούσαν με υπερτιμολόγηση — τότε οι οργανωμένοι οπαδοί θα φώναζαν ρατσιστικά συνθήματα κατά τη διάρκεια των αγώνων, κάτι που θα έφερνε μεγάλα πρόστιμα στον σύλλογο.
Το περιστατικό αυτό περιλήφθηκε στη δικογραφία της ιταλικής αστυνομίας, η οποία οδήγησε στη σύλληψη 12 ultras για εκβιασμό, ενώ ο Ανιέλι τιμωρήθηκε για «μη εξουσιοδοτημένες σχέσεις με οργανωμένους οπαδούς».
Η είσοδος στο Μιλάνο
Στο Μιλάνο, η επιρροή της Ντρανγκέτα κορυφώθηκε μετά το 2019. Ο Βιτόριο Μποϊόκι (γνωστός και ως «ο Θείος»), μετά από 26 χρόνια στη φυλακή για απαγωγή, κλοπή και διακίνηση ναρκωτικών, αναδείχθηκε σε ηγέτη της Curva Nord της Ίντερ. Μετέτρεψε την οπαδική κουλτούρα σε επιχείρηση εκατομμυρίων, εμπορευόμενος εισιτήρια, περιοδικά, άδειες πώλησης μπύρας και ακόμη και θέσεις στάθμευσης στο Σαν Σίρο. Οι αρχές εκτιμούσαν ότι σε ετήσια βάση, από όλες τις δραστηριότητές του, αποκόμιζε καθαρό κέρδος περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ.
Στις 9 Οκτωβρίου 2022, δύο άνδρες με μοτοσικλέτα πέρασαν έξω από το σπίτι του στο βόρειο Μιλάνο, την ώρα που έφτανε, τον πυροβόλησαν 5 φορές και τον σκότωσαν, αφήνοντας το Νότιο Πέταλο… ακέφαλο. Πολλοί το είδαν ως ευκαιρία να αποκοπεί η σύνδεση με τη μαφία, όμως η Ντρανγκέτα είχε διαφορετική άποψη: είδε και αυτή την εξέλιξη ως ευκαιρία για να εδραιωθεί ακόμη περισσότερο στην περιοχή.
Πόσο μάλλον από τη στιγμή που υπαρχηγοί, όπως ο Αντρέα Μπερέτα και ο Μάρκο Φερντίκο, ήθελαν να διατηρηθεί αυτή η σχέση και να ενισχυθεί. Η σύζυγος του τελευταίου καταγόταν από τη νότια Καλαβρία και γνώριζε μέλη της οικογένειας Μπελόκο, με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να έρθουν σε επαφή και να καταλήξουν σε συμφωνία.
Το μόνο που έμενε ήταν να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο που θα μετακόμιζε στο Μιλάνο για να συντονίζει όλες τις κινήσεις από κοντά. Δεν άργησε να βρεθεί. Το όνομά του; Αντόνιο Μπελόκο. Ήταν ανιψιός του αρχηγού Ουμπέρτο και γιος του Τζούλιο και της Αουρόρα, οι οποίοι βρίσκονταν στη φυλακή για μαφιόζικη δράση.
Μόλις άκουσαν το όνομά του, οι αστυνομικοί που παρακολουθούσαν τις κινήσεις όλων «πάγωσαν». «Μόλις ακούσαμε το όνομα “Μπελόκο”, ξέραμε — εντάξει, τώρα σοβαρεύουν τα πράγματα», είπε ένας αστυνομικός που εργαζόταν στην υπόθεση και μίλησε ανώνυμα στην Washington Post.
Η συμφωνία για τον τελικό της Κωνσταντινούπολης
Η Ντρανγκέτα όμως δεν είχε διεισδύσει μόνο στην Ίντερ. Το ίδιο συνέβαινε και με την αιώνια αντίπαλό της, τη Μίλαν, με αποτέλεσμα οι αρχηγοί των δύο πλευρών να φτάσουν σε σημείο συνεργασίας.
Παραμονές του ημιτελικού του Champions League 2023, μεταξύ Μίλαν και Ίντερ, οι Φερντίκο και Μπελόκο, αν και βρίσκονταν υπό στενή παρακολούθηση, εντοπίστηκαν να εισέρχονται στο «Italian Ink», ένα τατουατζίδικο που ανήκε στον Λούκα Λούτσι. Ο «Τζόκερ», όπως ήταν το προσωνύμιό του, ήταν το «νούμερο 1» στους οπαδούς της Μίλαν. Ο λόγος της συνάντησης; Business.
Μάντσεστερ Σίτι-Ίντερ
Όπως αποκαλύφθηκε από τις υποκλοπές, οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι ανεξάρτητα από το ποια ομάδα θα προκρινόταν στον τελικό, τα έσοδα από τα εισιτήρια θα μοιράζονταν. Μικρότερο κέρδος, αλλά σίγουρο, χωρίς ρίσκο.
Μιλώντας για τα εισιτήρια εκείνου του τελικού, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ένα άλλο περιστατικό με τον τότε προπονητή της Ίντερ, Σιμόνε Ιντζάγκι. Ο Μάρκο Φερντίκο του τηλεφώνησε και, σύμφωνα με τις υποκλοπές, του είπε: «Θα είμαι σύντομος. Θέλουμε άλλα 200 εισιτήρια, πέρα από τα 1.000 που έχουμε, για να είμαστε ήρεμοι».
Ο Ιντζάγκι δεν κατηγορήθηκε ποτέ για την υπόθεση, όμως καταγράφηκε η έντονη ανησυχία του μήπως οι ultras δεν υποστηρίξουν επαρκώς την ομάδα στον τελικό με τη Μάντσεστερ Σίτι.
Η αρχή του τέλους (;)
Όλα αυτά τα περιστατικά και πολλά ακόμη άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια λόγω ενός γεγονότος τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο Αντόνιο Μπελόκο και ο Αντρέα Μπερέτα — ο οποίος ήταν κάτι σαν λαϊκός ήρωας ανάμεσα στους οπαδούς της Ίντερ — μόλις είχαν βγει από ένα γυμναστήριο στην περιοχή Τσερνούσκο σουλ Ναβίλιο και είχαν επιβιβαστεί σε ένα λευκό αυτοκίνητο.
Ξαφνικά, το αυτοκίνητο σταμάτησε και ο Μπελόκο βγήκε έξω αιμόφυρτος, έχοντας δεχτεί 21 μαχαιριές από τον… φίλο του, τον οποίο λίγο νωρίτερα είχε πυροβολήσει στο πόδι. Προφανώς οι δυο τους είχαν έρθει σε ρήξη και ο καβγάς τους κατέληξε σε αιματηρή σύγκρουση, με τον ανιψιό του αρχηγού της Ντρανγκέτα να χάνει τη ζωή του.
Οι ιταλικές αρχές ήξεραν πως δεν υπήρχε άλλος χρόνος για χάσιμο. Η υπόθεση «μύριζε μπαρούτι» και μπορούσε να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Έτσι, οργανώθηκε άμεσα μια εκτεταμένη επιχείρηση στην πόλη.
Ο δράστης της δολοφονίας του Μπελόκο αναγκαστικά έγινε προστατευόμενος μάρτυρας, καθώς διαφορετικά θα είχε την ίδια τύχη με το θύμα του. Παραδέχθηκε ότι είχε οργανώσει τη δολοφονία του.
Η δίκη 16 οργανωμένων οπαδών έφερε στο φως ένα παράλληλο σύστημα εξουσίας πίσω από τις εξέδρες. Οι δύο κορυφαίοι σύλλογοι του Μιλάνου — και συνολικά της Ιταλίας — τέθηκαν υπό επιτήρηση από κρατικούς συμβούλους, ενώ οι αρχές προειδοποίησαν ότι, αν δεν διακοπούν οι δεσμοί με τη μαφία, δεν αποκλείεται ακόμη και κρατική παρέμβαση στη διοίκηση των συλλόγων.
Είναι όμως αρκετά αυτά για να αποτρέψουν το οργανωμένο έγκλημα από το να συνεχίσει τη δράση του στο ποδόσφαιρο; Πόσο μάλλον από τη στιγμή που μαφίες όπως η Ντρανγκέτα δεν φημίζονται για τη διάθεσή τους να κάνουν πίσω σε «δουλειές» που αποφέρουν τεράστια κέρδη…
Πηγή: gazzetta.gr
