Με καταιγισμό αεροπορικών βομβαρδισμών και πυρά από άρματα μάχης, ο ισραηλινός στρατός κλιμακώνει τη χερσαία επιχείρηση «Άρματα του Γεδεών 2» μετατρέποντας την πόλη της Γάζας σε μια αχανή ζώνη πολέμου.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης (16/9) περισσότεροι από 106 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους, εκ των οποίων οι 91 μόνο στην πόλη της Γάζας, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές.
Η ζωή για περίπου ένα εκατομμύριο κατοίκους εξελίσσεται σε εφιάλτη. Χιλιάδες άνθρωποι, υπό συνεχή αεροπορικά πλήγματα, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους χωρίς να γνωρίζουν αν θα επιστρέψουν ποτέ. Η οικονομική ανέχεια οξύνει το δράμα: πολλοί δεν διαθέτουν ούτε τα απαραίτητα για τη μετακίνηση, ενώ η ανθρωπιστική βοήθεια έχει ουσιαστικά διακοπεί.
Ο ισραηλινός στρατός έχει ορίσει τον παραλιακό δρόμο αλ Ρασίντ ως μοναδική ασφαλή δίοδο εκκένωσης. Ωστόσο, η διαδρομή μετατρέπεται σε παγίδα: ατελείωτες ουρές οχημάτων, οικογένειες που περιμένουν για ώρες ενώ οι αεροπορικές επιδρομές συνεχίζονται από πάνω τους. Πολλοί περιγράφουν το ταξίδι ως την «τελευταία τους πορεία» προς μια άγνωστη προσφυγιά.
Η Λίνα αλ Μαγκρέμπι, μητέρα τριών παιδιών, αναγκάστηκε να πουλήσει τα κοσμήματά της για να καλύψει 3.500 σέκελ – το ποσό που χρεώθηκε για να μετακινηθεί στη Χαν Γιουνίς. «Μας πήρε 10 ώρες. Η ουρά αυτοκινήτων δεν είχε τέλος», λέει στο BBC.
Παρόμοια η ιστορία της Νιβίν Ιμάντ αλ Ντιν, μητέρας πέντε παιδιών, που άφησε πίσω όλα της τα υπάρχοντα καθώς το κόστος ενοικίασης φορτηγού ξεπερνούσε τα 3.000 σέκελ.
Σύμφωνα με τους κατοίκους, ακόμη και μια απλή σκηνή πωλείται πλέον έως και 4.000 σέκελ. Χωρίς εισοδήματα, πολλές οικογένειες επιλέγουν να περπατήσουν χιλιόμετρα ή να παραμείνουν στα ετοιμόρροπα σπίτια τους, ρισκάροντας τη ζωή τους.
«Νύχτα κόλασης» και οικογένειες αφανισμένες
Οι μαρτυρίες από τις συνοικίες της Γάζας αποκαλύπτουν σκηνές απόλυτης φρίκης. Νυχτερινές αεροπορικές επιθέσεις μετέτρεψαν συγκροτήματα κατοικιών σε σωρούς ερειπίων. «Υπήρχαν περίπου 50 άτομα μέσα, γυναίκες και παιδιά. Βγάλαμε τα παιδιά κομμάτι-κομμάτι», δηλώνει στο Al Jazeera ο Αμπού Αμπντ Ζακούτ, που έχασε 23 συγγενείς σε μια μόνο επιδρομή.
Στο νοσοκομείο αλ Κουντς, εκτοπισμένοι κοιμούνται στα σκαλιά για να γλιτώσουν τις βόμβες. «Δεν το επέλεξα, αναγκάστηκα», λέει ο Γκάζι αλ Αλούλ, ενώ οι βομβαρδισμοί μαίνονται ασταμάτητα. Ο Μοχάμεντ αλ Μπαρνταουίλ περιγράφει τρεις κατοικίες ισοπεδωμένες μαζί με τους ενοίκους τους: «Όλοι οι νεκροί είναι παιδιά, ηλικιωμένοι και γυναίκες».
Ο Ιμπραήμ Αλ-Μπεσέιτι, 35 ετών, μιλά για «αδιάκοπο θόρυβο drones και πολεμικών αεροσκαφών» και για πίεση που έσπασε παράθυρα και ξήλωσε πόρτες: «Ακούσαμε κραυγές κάτω από τα ερείπια. Δεν υπάρχει πια ανθρωπιά».
Μάχη με τον χρόνο στα ερείπια
Ενώ οι εκρήξεις συνεχίζονται, σωστικά συνεργεία και κάτοικοι ψάχνουν απεγνωσμένα για επιζώντες. «Βγάλαμε πολλούς νεκρούς και τραυματίες», περιγράφει ο διασώστης Μπασίρ Χατζάτζ. Χωρίς εξοπλισμό, σκάβουν με γυμνά χέρια, όπως η οικογένεια του Ζακούτ που προσπαθεί να απεγκλωβίσει ξαδέλφη θαμμένη κάτω από τσιμεντένιες πλάκες.
Την ίδια ώρα, ακόμη και οι περιοχές που ο ισραηλινός στρατός έχει χαρακτηρίσει «ασφαλείς» δέχονται επιθέσεις. Η τοπική διοίκηση καταγγέλλει ότι οι κάτοικοι είναι αποκλεισμένοι σε ζώνες χωρίς νοσοκομεία, νερό, ρεύμα ή τρόφιμα, κάνοντας τη διαβίωση σχεδόν αδύνατη.
