Τι απόγευμα Κυριακής ήταν αυτό! Την χάρηκε η ψυχούλα του κάθε Αρειανού αυτή τη χορταστική νίκη επί του Παναιτωλικού, μαζί κι η δική μου, για έναν επιπρόσθετό μάλιστα λόγο, καθώς μετά από αρκετά είναι η αλήθεια χρόνια, μοιράζομαι ξανά σκέψεις και απόψεις με τους φίλους της ομάδας, από ένα τόσο δημοφιλές μάλιστα Μέσο, όπως το PRESSARIS!
Ας αφήσουμε όμως τα δικά μου και ας δούμε τι κατάφερε η ομάδα του Άκη Μάντζιου, φτάνοντας στην 4η νίκη της στο Πρωτάθλημα. Ο Άρης πέτυχε με ένα γρήγορο γκολ στο 18’ να ξορκίσει τα “φαντάσματα” και τις άσχημες μνήμες από τα παιχνίδια με ΟΦΗ και Απόλλωνα Σμύρνης.
Για να φτάσει σε αυτό το γκολ και ευρύτερα στο να… σκορπίσει στους πέντε ανέμους τον Παναιτωλικό, ευτύχισε να έχει τη δεξιά του πτέρυγα σε εξαιρετική μέρα, όπως και τους Καμαρά και Μπερτόγλιο, χωρίς φυσικά να είναι αναμέτρηση για να ψάξει κανείς παίκτες που υστέρησαν. Έχει άλλα ματς για… γκρίνια και κριτική!
Τα ανεβάσματα του Σούντγκρεν, που αλήθεια είναι πως έλειψαν σε ορισμένα προηγούμενα παιχνίδια, στους χώρους που του άφηνε ο Μπρούνο Γκάμα και τα «τρίγωνα» που σχηματίζονταν είτε με τον Μπερτόγλιο, είτε με τον Καμαρα έδωσαν στον Άρη δύο σημαντικές στιγμές με το «καλημέρα». Η πρώτη μόλις στο 2΄ με το τελείωμα του Σουηδού μπακ να σταματάει από τον τερματοφύλακα του Παναιτωλικού και τέσσερα λεπτά μετά όταν ο Γκάμα δεν μπόρεσε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ήταν φανερό ότι ο Μάντζιος «σημάδεψε» εκείνη την πλευρά και δημιούργησε πολλά ρήγματα στην άμυνα του Παναιτωλικού, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν θα είναι εύκολη αποστολή να μείνει ο Άρης χωρίς γκολ.
Αφού χρειάστηκε να… κοψοχολιάσουμε στην αντεπίθεση του 13΄ με τον Μόρσεϊ, ήρθε το (ανόητο) πέναλτι του Λουί στον Μπερτόγλιο στο 18΄, δείγμα περισσότερο της πίεσης που ασκήθηκε όλο το προηγούμενο – καταιγιστικό – διάστημα από τους γηπεδούχους, για να ανοίξει ο δρόμος του θριάμβου.
Κάντο όπως η… Παρί!
Ο Καμαρά εκτέλεσε άψογα, όπως άψογη ήταν και η… ασίστ του στον Γκάμα, για να εκτελέσει εκείνος το δεύτερο κερδισμένο πέναλτι στο 43’, θυμίζοντας… Μέσι και Μπαπέ στο πρόσφατο παιχνίδι της Παρί Σεν Ζερμέν με τη Λειψία! Ωραίο θεματάκι αυτό για ευχάριστο «σκάλισμα» από τα παιδιά στο ρεπορτάζ, σχετικά με την επιλογή αυτή, που πιθανόν φανερώνει ότι το θέμα «πέναλτι» απασχολεί τα αποδυτήρια της ομάδας!
Η δικαίωση του «Βίκινγκ»
Πριν φτάσουμε βέβαια στην κουβέντα για τα πέναλτι, ο εξαιρετικός συνδυασμός Γκάμα, Καμαρά και Μπερτόλιο έφερε το 2-0 από τον Αργεντινό στο 35΄, ενώ δύο λεπτά μετά ήρθε το πολύ ωραίο γκολ του Σούντγκρεν, σαν επισφράγισμα της άψογης ανάπτυξης του Άρη από την δεξιά πτέρυγα του, αλλά και της καταλυτικής παρουσίας του Σουηδού στην αναμέτρηση.
Όταν ο Άρης καταφέρνει να ξεδιπλώσει την ποιότητα του με τέτοιο τρόπο στο γήπεδο και παίρνει βοήθειες να επιτεθεί με περισσότερους παίκτες στο μισό γήπεδο του αντιπάλου, είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να τον περιορίσει.
Και εν προκειμένω αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, ακόμη και από αυτά τα πέντε γκολ που εν τέλει σημείωσε, είναι η δυνατότητα του στην παραγωγή φάσεων. Ο Άρης όχι μόνο στα παιχνίδι με ΟΦΗ και Απόλλωνα Σμύρνης που έμεινε άσφαιρος στο γήπεδο του, αλλά και σε άλλες φετινές αναμετρήσεις, εμφανίστηκε βραχυκυκλωμένος επιθετικά. Το ζητούμενο είναι να κάνεις ευκαιρίες, αν τις κάνεις, ακόμη και αν είσαι άτυχος και η μπάλα δεν μπαίνει μέσα, όπως συνέβη και φέτος, στο τέλος θα πάρεις αυτό που αξίζεις.
Πρώτο σχόλιο το σημερινό, ας μη μακρηγορήσω και κουράσω. Την υγειά μας να έχουμε και θα τα λέμε τακτικά. Μερικές σκόρπιες σκέψεις από τον αγώνα αντί επιλόγου:
* Πολύ δυνατό το τηλεοπτικό πλάνο μετά το δεύτερο γκολ, που «συλλαμβάνει» τον Άκη Μάντζιο να σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης (και ανακούφισης)!
*Στα κέρδη της αναμέτρησης το γκολ που πήρε ο Άρης από στημένη μπάλα (κόρνερ) με τον Έντιαγέ, ένα γκολ που φάνηκε εύκολο σα σε… προπόνηση, γιατί ήταν δουλεμένο σε τέτοια, με την κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι, που αποσυντονίζει την αντίπαλη άμυνα και απλοποιεί τα πράγματα!
*Βάλτο Ιτούρμπε αγόρι μου το πέναλτι, να φτιάξεις και συ την ψυχολογία σου, περιμένουμε τόσα από σένα!
*Αυτό που συμβαίνει με τον Μαντσίνι και τα τελειώματα του αγγίζει τη σφαίρα του… μεταφυσικού! Σε μια αναμέτρηση χωρίς πίεση και άγχος για το τελικό αποτέλεσμα, ειδικά στο διάστημα που ο Αργεντινός αγωνίστηκε, δεν κατάφερε να γράψει το όνομα του στον πίνακα των σκόρερ! Θα μπουν όταν πρέπει!
* Πέρα για πέρα αψυχολόγητη ενέργεια το φάουλ που κάνει ο Ματίγια στο 85’ και βλέπει κίτρινη κάρτα. Δεν χωρά τέτοια ενέργεια σε εκείνο το σημείο του παιχνιδιού…
