Απολαυστικός ο Βασίλης Τολιόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Κανάλι 1 στο οποίο αναφέρεται από τα πρώτα του βήματα έως σήμερα. Ποιον θεωρεί είδωλό του, ποιος τον βοήθησε μπασκετικά, μιλά για τον Άρη, την Εθνική αλλά και την οικογένειά του.
Αναλυτικά η συνέντευξή του:
Όταν ακούγεται το όνομα «Βασίλης Τολιόπουλος» έρχονται πράγματα στο μυαλό κυρίως ταυτισμένα με την Εθνική μας ομάδα. Το νιώθεις εσύ αυτό το «μπαζ» που γίνεται γύρω από το όνομά σου;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν το νιώθω και πάρα πολύ στο 100% όσο μπορεί να ακούγεται, γιατί πρώτη φορά στην Εθνική, στη 12άδα ήμουνα πέρσι το καλοκαίρι. Δεν έχω μακρά διάρκεια στην Εθνική, εννοώ να ήμουν και πιο παλιά καλοκαίρια. Χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερα και έπαιξα καλά πέρσι και μπορεί κάποιος να με ταυτίσει με την Εθνική. Και στα παράθυρα προσπάθησα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, οπότε το θεωρώ πολύ τιμητικό να ακούγεται το όνομά μου και να σκέφτονται την Εθνική ομάδα».
Πώς μπήκε το μπάσκετ στη ζωή σου;
«Από μικρός ενώ είχα αλλάξει, αρκετά αθλήματα, κολύμβηση όπως πάνε όλα τα μικρά παιδιά, λίγο ποδόσφαιρο που προσπάθησα να παίξω. Μετά χάζευα μπάσκετ. Είχαμε μια τοπική ομάδα, στον Ταύρο εδώ που έχω γεννηθεί… Ξεκίνησα να πάω εκεί και μετά κόλλησα. Μου άρεσε πάρα πολύ».
Τι αγάπησες στο μπάσκετ και είπες θέλω να το κάνω επάγγελμά μου;
«Όταν είσαι πιο μικρός δεν το σκέφτεσαι αυτό. Το σκέφτεσαι μετά τα 17-18 και πιστεύω αυτό είναι το σωστό. Πλέον βλέπουμε αρκετά παιδιά που ίσως το σκέφτονται από πολύ νωρίς ότι πρέπει να παίξω επαγγελματικά και ίσως εκεί μετά χάνεται η μπάλα. Οπότε αν το κάνεις από μικρός, γιατί το αγαπάς και γιατί πραγματικά χαίρεσαι που είσαι στο γήπεδο, μπορεί πιο εύκολα να σου βγει να παίξεις επαγγελματικά. Και έτσι το έκανα και εγώ».
Στο μπάσκετ η γενιά μας, γιατί είμαστε κοντά, είχαμε μπασκετικές επιτυχίες και είχαμε και πρότυπα. Εσένα πιο ήταν το πρότυπό σου;
«Σίγουρα όλοι οι παίκτες στην Εθνική που έκαναν τις μεγάλες επιτυχίες, ήτανε παίκτες που τους θαύμαζα. Πιο συγκεκριμένα, ο προπονητής μας τώρα στην Εθνική, ο Βασίλης ο Σπανούλης, ήταν το είδωλό μου και συνεχίζει να παραμένει. Προσπαθούσα από όλους να παίρνω κάτι, από όλους να κερδίζω πράγματα από ό, τι έβλεπα μέσα στο γήπεδο και πραγματικά χαίρομαι πάρα πολύ, μεγαλώνοντας να βλέπω όλα αυτά τα πρότυπά που έπαιζαν στην Εθνική και να αποκτήσω και εγώ αυτή τη νοοτροπία που είχαν εκείνοι».
Μου λες ότι ο Βασίλης Σπανούλης, ήταν το πρότυπό σου και τώρα τον έχεις και προπονητή στην Εθνική Ομάδα. Πως είναι αυτή η συνεργασία;
«Όταν έχεις ένα είδωλο που από μικρός τον βλέπεις και τον θαυμάζεις και μετά όταν μεγαλώνεις τον έχεις και συμπαίκτη… έμαθα πάρα πολλά πράγματα από αυτό. Και τώρα το να κοουτσάρει την Εθνική, που θεωρώ ότι είναι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για να κάνει αυτή τη δουλειά, αυτή τη στιγμή, το μόνο που έχεις είναι να κερδίσεις και κάθε μέρα που είμαι στο γήπεδο μαζί του, πραγματικά κερδίζω και κάτι ακόμα».
Υπάρχει κάποια συμβουλή που σου έχει δώσει και θεωρείς ότι σε έκανε καλύτερο παίκτη;
«Εντάξει δεν είναι τόσο κάποια συγκεκριμένη συμβουλή. Μόνο που έχει ζήσει το mentality του και το πως είναι ως άνθρωπος, το πώς δούλευε στην προπόνηση, το πόσο συγκεντρωμένος ήταν σε κάθε στιγμή μέσα στο παιχνίδι και τώρα ως προπονητής το τί μπορεί να σου μεταλαμπαδεύσει για να παίξεις ακόμα καλύτερα, όλα αυτά από μόνα τους αρκούν για να γίνεις καλύτερος».
Βασίλης Σπανούλης προπονητής και συμπαίκτης Γιάννης Αντετοκούνμπο. Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον Γιάννη;
«Ο Γιάννης ξέρουμε όλοι πόσο σπουδαίος παίκτης είναι. Ξέρουμε όλοι πόσο τεράστια πράγματα έχει καταφέρει στον χώρο. Ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Και αυτός πραγματικά είναι κάτι παρόμοιο με τον Σπανούλη, κάθε μέρα μπορεί να μην σου πει κάτι, αλλά μόνο που θα είσαι στο ίδιο γήπεδο και θα δεις κάποια πράγματα που κάνει, κερδίζεις πράγματα κυρίως στη νοοτροπία. Στο πώς πρέπει να δουλεύεις, τι mentality πρέπει να έχεις. Δηλαδή ο Γιάννης δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει μέρα που να μην κάνει κάτι ξεχωριστό, κάτι δικό του για να βοηθήσει το σώμα του να είναι στο επίπεδο που θέλει».
Πώς είναι το κλίμα στα αποδυτήρια;
«Θεωρώ ότι είναι ένα οικογενειακό κλίμα στην ομάδα. Ότι όλοι οι παίκτες έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση μεταξύ μας. Πολλοί έχουμε συνυπάρξει κάπου σε κάποια ομάδα, είτε Εθνική Εφήβων, Νέων είτε στις ομάδες μας. Οπότε γνωριζόμαστε πάρα πολύ καιρό και όλο αυτό το κάνει να νιώθεις ότι παίζεις με τους φίλους σου. Όταν έχεις ένα τόσο καλό κλίμα είναι πιο εύκολο να βγάλεις καλή εικόνα στο γήπεδο».
Πώς είναι να φοράς το εθνόσημο και να εκπροσωπείς τη χώρα σου σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις;
«Πιστεύω ότι δεν υπάρχει παίκτης που να παίζει στην Εθνική Ανδρών, να ακούει τον Εθνικό Ύμνο και να μην συγκινείται, να μην ανατριχιάζει, να μην νιώθει υπερηφάνεια που βρίσκεται εκεί. Για μένα ήταν ένας τεράστιος στόχος σε όλη μου την καριέρα να βρίσκομαι σε αυτή τη θέση και πραγματικά χαίρομαι που το έχω καταφέρει αυτή τη στιγμή».
Γιατί μάθαμε τώρα τόσο πολύ τον Τολιόπουλο;
«Εντάξει μπορεί να ήταν καταστάσεις τα προηγούμενα χρόνια που να μην μπόρεσα να βγάλω το ταλέντο μου, το μπάσκετ που ξέρω. Σίγουρα δε θέλω να ρίξω το φταίξιμο μόνο στους άλλους. Και εγώ μπορεί να έφταιγα και εγώ σίγουρα έχω κάνει λάθη, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μπόρεσα το έκανα στα 27 μου. Στα 27 μου δεν έχω θέμα, μπορώ και παίζω το καλύτερο μπάσκετ που έχω παίξει μέχρι στιγμής οπότε εγώ είμαι καλά με τον εαυτό μου και ξέρω ότι το έχω καταφέρει».
Άλλαξες και πράγματα στο παιχνίδι σου;
«Προσπαθούσα γενικά να βελτιώνομαι πάρα πολύ. Προσπαθούσα συνέχεια να κάνω καινούργια πράγματα. Πράγματα που να μπορούσαν να με φέρουν σε ευνοϊκή θέση γιατί, όταν και από size υστερείς λίγο, πρέπει να κάνεις πράγματα που ίσως άλλοι δεν χρειάζεται να τα κάνουν για να μπορέσουν να παίξουνε καλά. Πιστεύω ότι είχα ανθρώπους δίπλα μου που με βοήθησαν πάρα πολύ. Τον Γιάννη τον Καστρίτη, τον Σιγάλα που κάθε μέρα κάναμε την ατομική μας προπόνηση και με βοήθησε σε πάρα πολλά πράγματα. Όλους τους προπονητές που είχα στον ΑΡΗ και πιο πριν, στην Εθνική και όλοι αυτοί με βοήθησαν να παίξω το μπάσκετ που παίζω τώρα».
Όταν άκουσες το «Πιστολιόπουλος» πως αντέδρασες;
«Εντάξει γέλασα! Είναι πολύ ευφάνταστο το παρατσούκλι, αλλά ο κύριος Ιωάννου, είναι expert σε αυτά και για όλους πιστεύω μπορεί να βρει κάτι στο «άψε σβήσε».
Σε αγχώνει όταν περιμένουν οι άλλοι πράγματα από εσένα; Όταν έχεις την μπάλα και πρέπει να αποδείξεις ότι θα τα καταφέρεις;
«Όχι, πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα mentality που είπα πριν… ότι με όλα αυτά που έχω δει τα προηγούμενα χρόνια, ως πιο μικρός προσπαθούσα να πάρω από τους μεγαλύτερους. Να αποζητάς την ευθύνη και να μην θες να είσαι ένας παίκτης που απλά δεν τον περιμένει κανείς και απλά μπαίνει μέσα να κάνει έναν ρόλο των 5 λεπτών και να φύγει μετά να πάει σπίτι του. Ποτέ δεν ήθελα να είμαι αυτός ο παίκτης και για αυτό πάντα προσπαθούσα να γίνω αυτό που είπες… όλοι να περιμένουν κάτι από εμένα».
Και περιμένουν, όταν πιάνεις την μπάλα, Τολιόπουλος ίσον τρίποντο…
«Εντάξει, okay ναι. Είναι το καλό μου σημείο θεωρώ. Μπορεί στα στατιστικά να μην το βλέπει κάποιος αλλά πιστεύω ότι όντως είμαι πολύ καλός σε αυτό. Είναι κάτι που το έχω δουλέψει πάρα πολύ. Καθημερινά το δουλεύω και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα».
Εγώ πιστεύω ότι ήσουν από τους πιο συζητημένους παίκτες με την Εθνική το καλοκαίρι…
«Nαι, εντάξει είχα και πάρα πολύ καλούς παίκτες δίπλα μου. Όταν μπορείς να βρεις 3-4 σουτ μέσα στο παιχνίδι, τα οποία δεν τα φτιάχνεις εσύ και στα φτιάχνουν οι άλλοι που είναι σε εισαγωγικά πιο εύκολο αυτό το σουτ από spot θέση, μπορεί να σου δώσει 2-3 σουτ εύκολα, να βάλεις 6-9 πόντους από εκεί που δεν το περιμένεις, ενώ στην ομάδα σου να είναι λίγο πιο δύσκολο αυτό».
Στο ευρωμπάσκετ που έρχεται, τι να περιμένουμε;
«Πιστεύω ότι η ομάδα θα έχει προετοιμαστεί πάρα πολύ καλά. Ελπίζω και εύχομαι όλα τα παιδιά να είναι υγιή και να είμαστε όλοι στην Εθνική το καλοκαίρι. Να είναι και ο Γιάννης, να μπορούν γενικά όλοι οι παίκτες να είμαστε εκεί. Πάμε στην Κύπρο που είναι σα να παίζουμε στη χώρα μας για τον όμιλο. Πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλές πιθανότητες να βγούμε πρώτοι στον όμιλο και ελπίζω να πάει έτσι και να έχουμε μια πολύ καλή πορεία».
Ποια είναι στιγμή που θεωρείς πως σε καθόρισε ως παίκτη;
«Δεν θεωρώ ότι είναι μόνο μια. Πιστεύω ότι η χρονιά πέρσι που έκανα με τον Άρη που είχε πάρα πολύ καλές στιγμές με την ομάδα και τεράστιες νίκες και προσωπικές επιτυχίες. Μετά το καλοκαίρι που μπόρεσα και έπαιξα στο επίπεδο παραπάνω που πολλοί πίστευαν ότι ίσως εκεί δεν θα παίξω καλά, αλλά πιστεύω ότι μπόρεσα και ανταπεξήλθα πάρα πολύ καλά και σε αυτό το επίπεδο και μπόρεσα και κράτησα τον εαυτό μου σε αυτό το level».
Η στιγμή που σε συγκίνησε;
«Όταν κερδίσαμε το Προολυμπιακό. Ήταν μια καταπληκτική στιγμή. Όλοι οι παίκτες μετά κλαίγαμε και ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι που θα πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μέχρι στιγμής αυτή είναι η αγαπημένη μου στιγμή που έχω ζήσει».
Σε πάω λίγο και σε ένα άλλο κομμάτι, γιατί διανύεις μια πάρα πολύ όμορφη περίοδο. Θα γίνεις πατέρας σε λίγο καιρό…
Ναι σε 1,5 μήνα!
Όταν έμαθες ότι θα γίνεις μπαμπάς, άλλαξε η φιλοσοφία σου και ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα;
«Πιστεύω ότι δεν σε προετοιμάζει κάτι για αυτό το ενδεχόμενο. Είναι ένα γεγονός το οποίο είναι πραγματικά ευλογία για όλους και εύχομαι όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν παιδιά να το ζήσουν. Στην αρχή είναι τελείως αμήχανο. Δηλαδή καθόμουνα με τη γυναίκα μου και απλά κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε…»
Πώς σου το είπε;
«Θυμάμαι ότι εκείνη έλειπε στην Εθνική με το Χάντμπολ. Μετά γύρισε, εγώ έλειπα με την ομάδα σε ένα ταξίδι και όταν γύρισα και εγώ κάναμε μαζί το τεστ και απλά καθίσαμε και κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον. Απλά κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον και γελούσαμε. Ήταν κάτι που το θέλαμε και πραγματικά είναι απίστευτο συναίσθημα. Μετά όσο περνάει ο καιρός και το περιμένεις και κάνεις όλες τις διαδικασίες είναι κάτι καταπληκτικό. Και για να απαντήσω σε αυτό που με ρώτησες.
Ναι αλλάζουνε πάρα πολύ πράγματα. Σκέφτεσαι τελείως διαφορετικά. Ίσως όλα τα άλλα που σκεφτόσουν πριν και σε επηρέαζαν πλέον δεν σε επηρεάζουν. Σκέφτεσαι ότι σε λίγο καιρό θα έχεις μια οικογένεια και αυτό είναι το σημαντικότερο. Πέρασα κάποιες στιγμές που μπορεί να σκεφτόμουν ότι άμα πάθω κάτι ή άμα γίνει κάτι κακό, ότι έχω να προσέχω και μια οικογένεια και είναι γενικά κάποια πράγματα που μπορεί να σου περάσουν από το μυαλό. Νιώθεις μια άλλη ευθύνη, ναι. Αλλά εντάξει όλα αυτά πιστεύω ότι είναι μέρος αυτής της διαδικασίας και όλα περνάνε και εγώ το ξεπέρασα και απλά περιμένω το παιδί μας να έρθει πώς και πώς».
Πως γνωριστήκατε με τη σύζυγο;
«Τότε εγώ έπαιζα στον ΠΑΟΚ, το ’21. Η Μαρία είναι αθλήτρια χάντμπολ, από τις καλύτερες που είναι στο χώρο. Παίζαμε και οι δυο στον ίδιο σύλλογο και έτσι γνωριστήκαμε».
Γιός, κόρη;
«Είναι αγόρι!»
Τι άθλημα θα παίξει ο γιός λοιπόν; Μπάσκετ ή χάντμπολ;
«Θα προτιμούσα μπάσκετ η αλήθεια είναι. Θα ήθελα πολύ να τον βλέπω να είναι μες στα γήπεδα να με ακολουθεί και τέτοια αλλά δεν έχω και πρόβλημα, okay. Ό,τι θέλει ας κάνει. Χαίρομαι που κάνω παιδί σε μικρή ηλικία και που θα προλάβει να με δει να παίζω. Δηλαδή όταν θα είναι 5-6 χρονών, εγώ θα είμαι 35, πιστεύω θα παίζω ακόμα, καλά να είμαι πρώτα από όλα. Είναι κάτι που σκέφτομαι ότι θα παίζω και θα είναι η γυναίκα μου με το παιδί μου στο γήπεδο. Είναι μια καταπληκτική εμπειρία και ελπίζω να την ζήσω σύντομα στο ευρωπαϊκό».
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι με όλο αυτό το απαιτητικό πρόγραμμα γιατί και οι δυο έχετε υποχρεώσεις… ταξίδια, είστε πιεσμένοι, πως το βρίσκετε;
«Εντάξει είναι καλό αυτό που είπες, ότι και οι δυο είμαστε αθλητές, οπότε ο ένας καταλαβαίνει το πρόγραμμα του άλλου. Καταλαβαίνουμε ότι θα έχουμε ταξίδια. Ο ένας μπορεί να λείπει, 2-3 ημέρες, μετά μπορεί να λείπει ο άλλος. Μπορεί να μην είμαστε πολύ μαζί αλλά κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Είμαστε από τους ευλογημένους σε αυτό τον κόσμο, γιατί πραγματικά το να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα είναι ευλογία. Είμαστε πολύ καλά μεταξύ μας και είναι αυτό που λένε ότι όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, πραγματικά σε κάνει καλύτερο και τον κάνεις καλύτερο γιατί ο ένας βοηθά τον άλλον».
