Η συνύπαρξη του Νίκου Γκάλη με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αλλά και του Ρίτσαρντ Σιάο στη χθεσινή φιλανθρωπική εκδήλωση «Bigger than Basketball», που διοργάνωσε η οικογένεια Αντετοκούνμπο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (Κ.Π.Ι.Σ.Ν.) είναι κάτι από τα… προσεχώς σε ό,τι έχει να κάνει με τον μπασκετικό Άρη.
Ο Νίκος Παπαδογιάννης κατέγραψε στο gazzetta.gr αρκετά από όσα είδε και άκουσε ο ίδιος:
”Kύριε Νικ”; Tι θα πει “κύριε Νικ”; Εάν συνεχίσετε να με αποκαλείτε έτσι, θα σηκωθώ να φύγω! Άλλωστε, την ίδια ηλικία έχουμε…».
Ο «κύριος Νικ» Γκάλης (1957) δεν έχει σε καμία περίπτωση την ίδια ηλικία με τους Θανάση (1992), Γιάννη (1994), Κώστα (1997) και Άλεξ Αντετοκούνμπο (2001). Στην πραγματικότητα, είναι μικρότερος ακόμα και από τη μητέρα τους, Βερόνικα, η οποία καμάρωνε τα αγόρια της καθισμένη δίπλα στον πρωτότοκο υιό Φράνσις (1988), από την πρώτη σειρά της πολυτελέστατης αίθουσας της Λυρικής.
Ο μακαριστός Τσαρλς, που έγινε σύννεφο πολύ πριν φτάσει η ώρα τoυ, ήταν γεννημένος στις 3 Αυγούστου 1963, έξι χρόνια και δέκα μέρες μετά από τον Νίκο «Νικ» Γεωργαλή «Γκάλλις». Εάν σας φαίνεται αλλόκοτη αυτή η τελευταία εκδοχή του επωνύμου του, μην απορείτε. Έτσι τον έγραψαν οι ελληνικές αθλητικές εφημερίδες όταν πρωτάκουσαν από απόσταση χιλιάδων μιλίων το όνομα που έμελλε να γίνει πασίγνωστο ακόμα και στην πιο απόμακρη βουνοκορφή της πραγματικής πατρίδας του.
Και πού να του πω, του «κυρίου Νικ», ότι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας που γεννήθηκε ποτέ στην Ελλάδα αποκαλεί εμένα (1966) «κύριε Νίκο»…
Συγγνώμη για την υπερπληθώρα ευαίσθητων ληξιαρχικών δεδομένων, αλλά η συγκινητική και απρόσμενη συνάντηση κορυφής που διαδραματίστηκε χθες στο κατακόκκινο παλάτι της Λυρικής Σκηνής έμοιαζε με λαμπερό crossover γενεών, με συνδετικούς κρίκους τον Θοδωρή Παπαλουκά και τον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Από ένα παράξενο καπρίτσιο της μοίρας, τα περισσότερα φλας στον προθάλαμο αναμονής συγκέντρωσε ένας 24χρονος Aμερικανοασιάτης με φουντωτό μαλλί, που δεν έχει αγγίξει ποτέ την πορτοκαλί μπάλα: ο Ρίτσαρντ Χσιάο, αφεντικό πλέον στην ομάδα που έχει τοτέμ (και γήπεδο) τον επί σκηνής «μίστερ Νικ». Συνομήλικος του Άλεξ Αντετοκούνμπο.
«Στον Άρη να έρθετε, όλοι», φώναξε κάποιος από τα ορεινά, όταν ο Γιάννης υποσχέθηκε –μεταξύ αστείου, σοβαρού και αστείου- να τελειώσει την καριέρα του στον Φιλαθλητικό. Η φήμη ότι ο νέος ιδιοκτήτης –που έβγαλε κάμποσες σέλφι στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος»- έδωσε στο Ίδρυμα «Τσαρλς Αντετοκούνμπο» δωρεά επιπέδου Νιάρχου ελέγχεται ως πιθανόν ακριβής. Όπως και η πληροφορία που θέλει δύο ή και τρία μέλη της οικογένειας να φορούν κίτρινη φανέλα την επόμενη περίοδο…
Ο Κροίσος Χσιάο υπήρξε υποστηρικτής του Ιδρύματος Τσαρλς Αντετοκούνμπο από την πρώτη κιόλας μέρα, με όσα αυτό συνεπάγεται για το φιλανθρωπικό ταμείο. Οι δημοπρασίες αντικειμένων έφεραν περίπου 200 χιλιάρικα στον κουμπαρά, ενώ από την «πόρτα» θα πρέπει να εισπράχθηκε άλλο ένα 100άρικο, με μετριοπαθείς υπολογισμούς.
Κάθε θεατής συμπλήρωνε εθελοντικά το ποσό της αρεσκείας του στο ονομαστικό αντίτιμο του εισιτηρίου του και τα φτηνότερα –ψηλά στις αετοφωλιές-κόστιζαν 20 ευρώ. Τόσο, τουλάχιστον, στοίχιζε αυτό που αγόρασα εγώ. Η αίθουσα χωράει 1.400 άτομα και η εκδήλωση ήταν sold out, άσχετα αν αρκετά καθίσματα έμειναν κενά.
«Θα μπορούσα εύκολα να παίξω μπάσκετ και μετά τα 40 μου», είπε ο Γκάλης («αλλά ο τρόπος του σταμάτησα είναι μία άλλη ιστορία»). Εύκολα, λέει, ο αθεόφοβος! «Η συμβουλή μου προς τον Γιάννη είναι να προσέχει το κορμί του σαν πολύτιμο φυλαχτό. Εγώ δεν είχα ποτέ σοβαρό τραυματισμό στην καριέρα μου, παρά μόνο κάτι διαστρέμματα. Και ξέρετε γιατί; Επειδή δούλευα στο γυμναστήριο περισσότερο από κάθε άλλον. Όπως τον βλέπω τον Γιάννη, θα παίζει και αυτός μέχρι τα 40 του».
Η παρουσία του Γκάλη στο fundraiser “Bigger Than Basketball” αποκάλεσε έκπληξη ακόμα και για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. «Γαμώτο, χρειαζόμαστε και έναν καλεσμένο», μουρμούριζε ο Θανάσης το μεσημέρι της Κυριακής. Τα γρανάζια τέθηκαν σε λειτουργία και ο «μίστερ Νικ» πήρε το πρώτο αεροπλάνο για την Αθήνα. Οι δύο υπεράνθρωποι του ελληνικού μπάσκετ είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά προ τετραετίας, όταν έθεσαν εαυτούς στην υπηρεσία της καμπάνιας για τον αυτισμό, με εμπνευστή τον Δημήτρη Παπανικολάου.
Ο «Παπ» ανέβηκε και χθες στη σκηνή για να χαιρετίσει και να ευχαριστήσει, μαζί με την κόρη του Άρια που βρίσκεται και αυτή στο φάσμα, σχεδόν άγνωστος μεταξύ πασίγνωστων στα μάτια των πιτσιρικάδων. «Μη με κοιτάζετε έτσι, κάποτε έπαιζα και εγώ μπάσκετ», αστειεύτηκε.
«Όταν πρωτοβρέθηκα στο ίδιο δωμάτιο με τον κύριο Νίκο, έτρεμαν τα χέρια μου», ομολόγησε ο Γιάννης. «Μόνο όταν συνάντησα τον Κόμπι Μπράιαντ και τον Κέβιν Γκαρνέτ ένιωσα τέτοιο δέος. Και με τον Μάικλ Τζόρνταν, αλλά με αυτόν δεν έτυχε να συζητήσουμε. Απλά του έσφιξα το χέρι». Ο Γκάλης, που ξετρελαίνεται με κάτι τέτοια, είχε κι άλλες συμβουλές για τον Γιάννη.
«Να μείνεις για πάντα ταπεινός και με την ίδια διάθεση για δουλειά. Να σέβεσαι τους συναθλητές σου και το ίδιο το άθλημα. Ο Θεός σε προίκισε με ταλέντο, αλλά ταλέντο έχουν πολλοί. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα τρέχει πιο γρήγορα από εσένα και θα πηδάει πιο ψηλά. Τα πάντα ξεκινούν από το μυαλό. Το μυστικό στη ζωή είναι να αγαπάμε αυτό που κάνουμε».
Ο Γιάννης χειροκροτήθηκε, αλλά ο ακριβοθώρητος Γκάλης αποθεώθηκε. «Πέτροβιτς, Σαμπόνις, Κούκοτς, Ντίβατς, αλλά και Τζάμσι και Ντακουρί και τόσοι άλλοι», είπε όταν του ζητήθηκε να αραδιάσει άγνωστες για τα πιτσιρίκια λέξεις από τη νιότη του. «Η ψαλίδα έχει κλείσει και σύντομα οι ξένοι παίκτες στο ΝΒΑ θα είναι περισσότεροι από τους Αμερικανούς».
Εκτός των άλλων, ο Γκάλης βρήκε μετά από καιρό την ευκαιρία να μιλήσει στη γλώσσα της νιότης του, αφού όλη η εκδήλωση έγινε στα αγγλικά (με ταυτόχρονη μετάφραση μέσω ακουστικών), ώστε να μεταδίδεται και στο podcast του Θανάση Αντετοκούνμπο. «Θυμάμαι τη μέρα που έπαιξα με την Εθνική Ελλάδας απέναντι στον Τζόρνταν», είπε ο Γκάλης με νοσταλγία. «Με πλησίασε μετά το ματς και με ρώτησε τι δουλειά έχω εγώ στην Ευρώπη! Ναι, παλιά είχα όνειρο να παίξω στο ΝΒΑ. Ήμουν, όμως, και ρεαλιστής. Όταν εγκαταστάθηκα στην Ελλάδα, το πήρα απόφαση και δεν ήθελα πια να φύγω. Μάλιστα μία χρονιά έπαιξα απλήρωτος, αφού η ομάδα δεν είχε καθόλου λεφτά». Ναι, στον Άρη αναφερόταν. Της πολύ πριν τον Χσιάο εποχής.
«Ένας άνθρωπος και μία μπάλα», τόνισε ο «γκάνγκστερ». «Αυτό αρκεί. Στον Έλληνα, το μπάσκετ ταιριάζει απόλυτα». Ήταν η μόνη φράση για την οποία χρησιμοποίησε ελληνικά. «Βλέπω αυτόν τον άνθρωπο στα τρία μέτρα και απλά σιωπώ», είπε ο Βενιαμίν Άλεξ. «Απλά, σιωπώ».
