Γεννάται ζήτημα, αρκετές φορές, όταν εντάσσεται ξένος παίκτης ή προπονητής σε μια ομάδα, για τον σωστό τρόπο έκφρασης και γραφής του ονόματός του. Στην περίπτωση του Ρόνι Χαρέλ θα έβαζε κανείς το… χέρι του στη φωτιά πως δεν υφίσταται αμφιβολία για το πως προφέρεται το επώνυμό του.
Ο 29χρονος Αμερικανός φόργουορντ του Άρη, ωστόσο, ο οποίος στην πρώτη θητεία του στους «κιτρινόμαυρους» (2023-2024), αλλά και πέρυσι αγωνιζόμενος στο Μαρούσι, αποκαλούνταν, σε ελληνικό έδαφος, Χάρελ, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων αποσαφήνισε -ανάμεσα σε άλλα- και το που θα πρέπει να μπαίνει ο τόνος στο επίθετό του. «Χαρέλ είναι το σωστό…» ήταν τα λόγια του στην αρχή της κουβέντας, η οποία συνεχίστηκε με τον ίδιο να απαντά σε κάθε ερώτηση που του τέθηκε χωρίς δισταγμό.
Ερ. Τι νομίζεις πως σε έφερε πίσω στον Άρη, ίσως η μοίρα, δουλειά που άφησες στη μέση στην προηγούμενη θητεία σου στην ομάδα, η ισχυρή επιθυμία σου να επιστρέψεις ή κάτι άλλο;
«Όλα τα παραπάνω και αγάπη! Αγαπώ το να βρίσκομαι εδώ, εισπράττω, επίσης, αγάπη από τους ανθρώπους της ομάδας και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μιλώντας με τον Νίκο (Ζήση) και τον προπονητή, κατανοώντας τι θέλουν να κάνουν με την ομάδα, όλα έβγαλαν νόημα και διευκόλυναν την απόφασή μου να συμφωνήσω να επιστρέψω».
Ερ. Ποιο ήταν το πρώτο άτομο που ενημέρωσες ότι επιστρέφεις στον Άρη;
«Το είπα πρώτα στην κοπέλα μου και την κόρη μου. Η κόρη μου έγινε ενός έτους, την πρώτη σεζόν που ήμουν στον Άρη. Μετά το είπα στην οικογένειά μου, στους φίλους μου και ακολούθησε ανάρτηση στα social media».
Ερ. Πώς ένιωσες παίζοντας αντίπαλος του Άρη, την περυσινή σεζόν, ως παίκτης του Αμαρουσίου;
«Γενικά, η περυσινή σεζόν ήταν δύσκολη για μένα. Στο πρώτο ματς εναντίον του Άρη, παίζοντας για το Μαρούσι, στην Αθήνα, ήταν όμορφο γιατί είδα όλους ξανά, το τεχνικό επιτελείο, τον Χρήστο (Ταπούτος), τους παλιούς συμπαίκτες μου, τον Λευτέρη (Μποχωρίδη), τον Βασίλη (Τολιόπουλο), αλλά ήταν διαφορετικό το παιχνίδι στο Αλεξάνδρειο. Εκείνο ήταν το τελευταίο ματς της σεζόν, είχα στο μυαλό μου μόνο να τελειώσει ο αγώνας και να αφοσιωθώ στο να δουλέψω το καλοκαίρι και να επιστρέψω στο ποιος είμαι. Αυτό που είχα έντονα στο μυαλό μου ήταν να φύγω από την Ελλάδα. Εντός και εκτός παρκέ δεν ήταν καλά τα πράγματα για μένα, δεν λειτούργησε καλά η συνεργασία με το Μαρούσι, δεν μου συμπεριφέρθηκαν καλά και ήθελα να εξερευνήσω σε ποιες άλλες χώρες θα μπορούσα να βρω ομάδα. Προέκυψε, όμως, η κουβέντα με τον Νίκο Ζήση και τον κόουτς, αντιλήφθηκα όλα όσα θέλουν να κάνουν για να αλλάξουν τον Άρη και αυτό αποτέλεσε τον κύριο λόγο που συμφώνησα να επιστρέψω».
Ερ. Υποθέτω πως, ως μπολ μπόι (Ντένβερ Νάγκετς), ονειρευόσουν να γίνεις επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Τι ονειρεύεσαι σήμερα για τη ζωή σου;
«Ειλικρινά, αυτό που θέλω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι να είμαι ο καλύτερος μπαμπάς που μπορώ για την κόρη μου. Γενικά, θέλω να είμαι καλός άνθρωπος. Σε ό,τι αφορά το μπάσκετ, θέλω να μπορώ να παίζω για όσο περισσότερα χρόνια γίνεται και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσέχω το σώμα μου, κάνοντας συγκεκριμένα πράγματα. Όσο μεγαλώνω, επίσης, το να είμαι καλός συμπαίκτης το αντιλαμβάνομαι περισσότερο ως ευθύνη δική μου να βοηθήσω τους νεότερους ηλικιακά συμπαίκτες μου, οι οποίοι “βασανίζονται” με ζητήματα που είχα και εγώ στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου».
Ερ. Είναι αλήθεια πως το παρατσούκλι σου είναι “Slim”; Ποιος σε… βάφτισε;
«Ο Μάρκους Φόστερ (σ.σ. ο άλλοτε σούτινγκ γκαρντ του Παναθηναϊκού και του Προμηθέα) και ο Μαρίς Γουότσον, οι οποίοι ήταν συμπαίκτες μου στο κολέγιο (σ.σ. Κρέιτον) και καλοί φίλοι μου, μου το κόλλησαν και μου έμεινε. Ήμουν πολύ αδύνατος…».
Ερ. Ποιο θεωρείς πως είναι το ισχυρότερο στοιχείο του Άρη, τη δεδομένη στιγμή και σε ποιο τομέα χρειάζεται να βελτιωθεί;
«Μου αρέσει το ταλέντο που έχουμε στην ομάδα, όπως και η “χημεία” μεταξύ μας. Είμαστε καλά ο ένας με τον άλλον, όχι μόνο οι Αμερικανοί μεταξύ μας, αλλά και οι Αμερικανοί με τους Έλληνες. Προφανώς και χρειάζεται να δουλέψουμε περισσότερο την άμυνά μας. Διότι, έχοντας ταλέντο, μπορούμε να σκοράρουμε πολλούς πόντους, οπότε, λειτουργώντας εξαιρετικά και αμυντικά, θα καταφέρουμε να “εξοντώσουμε” πολλούς από τους αντιπάλους μας, ειδικά στην έδρα μας. Στη διάρκεια της προετοιμασίας βρεθήκαμε να έχουμε υπέρ μας διαφορά 6-8 πόντων και μας πλησίασαν στον 1. Ζητούμενο είναι να το περιορίσουμε αυτό και τους 6-8 πόντους, να τους ανεβάσουμε στους 12-15. Αυτό ξεχωρίζει τις καλές, από τις εξαιρετικές ομάδες».
Ερ.: Αύριο ο Άρης δίνει την πρώτη επίσημη υποχρέωσή του για τη νέα σεζόν. Θεωρείς πως θα είναι έτοιμος να νικήσει τη Βενέτσια;
«Είμαι ενθουσιασμένος που αρχίζει η σεζόν. Όπως έλεγα και στους συμπαίκτες μου, έχουμε μεγάλη χρονιά μπροστά μας και δεν πρέπει να βάζουμε όλη τη σημαντικότητα στο πρώτο ή στο δεύτερο ματς της χρονιάς. Αν έχουμε ισορροπία και προσεγγίζουμε κάθε παιχνίδι με νοοτροπία νίκης, αρχής γενομένης από τη Βενέτσια, τα αποτέλεσμα που θέλουμε θα έρθουν».
Ερ.: Πώς θα περιέγραφες τον Άρη με μια λέξη;
«Πάθος».
