Μια κατάθεση ψυχής έκανε ο προπονητής της Σεβίλλης, Ματίας Αλμέιδα σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε. Εκεί επέλεξε να μιλήσει όχι για τακτικές, μεταγραφές ή στόχους, αλλά για ένα θέμα που ξεπερνά τα όρια του ποδοσφαίρου: την ψυχική υγεία.
«Έχω πολλή εμπειρία για να μιλήσω γι’ αυτό. Είχα πέντε χρόνια που υπέφερα πολύ και με βοήθησαν η οικογένειά μου και οι ειδικοί. Έπαιζα στην Ίντερ και πήγα στον Μοράτι και του είπα ότι δεν ήθελα να παίζω πια. Εκείνη την περίοδο είχα ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο. Αλλά έτσι ήταν η ζωή μου. Όσο παίζεις ποδόσφαιρο είσαι… τράπεζα, ζεις δανειζόμενος. Το έζησα στην πράξη. Ήμουν φίλος με τον Μαραντόνα και του συνέβη το ίδιο. Όταν σταματάς να παίζεις, το τηλέφωνο δεν χτυπά πια. Πίεση είναι να σε βλέπουν πεσμένο σαν σκυλί και να μην μπορούν να σε καταλάβουν», αποκάλυψε.
«Έχω κόρες και θέλω να είναι ευτυχισμένες. Η μητέρα μου θα γίνει σύντομα 80 χρονών και θέλω πάντα να είναι χαρούμενη… Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Και υπάρχει μια αλήθεια: όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος, αποδίδει καλύτερα… Το θετικό φέρνει θετικό και το αρνητικό φέρνει αρνητικό», σημείωσε ακόμη.
«Αναγνωρίζω πάντοτε τον παίκτη που είναι καταθλιπτικός, εκείνον που δεν κοιμήθηκε καλά ή που δείχνει πεσμένος, και δεν τον αγνοώ. Αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με ειλικρίνεια και από καρδιάς, για να μπορέσω να τον βοηθήσω ειλικρινά και να βγάλει όλα όσα έχει μέσα του», τόνισε για την κατάθλιψη ο Αλμέιδα.
