Ο Τζουντ Μπέλιγχαμ ανέλαβε τη θέση του πρεσβευτή του Laureus και μίλησε για τη σημασία που έχει η ψυχική υγεία για τους αθλητές. Ο Άγγλος μέσος της Ρεάλ παραδέχτηκε ότι στο παρελθόν αντιμετώπισε και ο ίδιος ανάλογα προβλήματα και κάλεσε όσους δυσκολεύονται να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά.
«Όταν ήμουν νεαρός παίκτης στην Μπέρμιγχαμ, συνήθιζα να πληκτρολογώ το όνομά μου στο Twitter και να διαβάζω όλα όσα λέγονταν. Αλλά ακόμα κι αν τα σχόλια ήταν θετικά, διερωτώμουν: γιατί να αφήνω τις απόψεις ανθρώπων που δεν με γνωρίζουν να επικυρώνουν αυτό που σκέφτομαι για τον εαυτό μου; Πίστευα ότι ήμουν καλός παίκτης πριν το διαβάσω στο Twitter, οπότε ποιο ήταν το νόημα να διαβάζω τι έλεγαν οι άλλοι; Φυσικά, αν συναντούσα αρνητικά σχόλια, θα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Έτσι, για άλλη μια φορά, αναρωτήθηκα: γιατί το βάζω αυτό στην ψυχική μου υγεία;», ανέφερε.
«Υπάρχουν πτυχές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που είναι πολύτιμες για έναν αθλητή. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αλληλοεπιδρούν με αυτά, αντί για συνεντεύξεις Τύπου και τηλεοπτικές συνεντεύξεις. Όταν μπορείς να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός με τους φιλάθλους, τους δίνεις μια πολύ σαφή ιδέα για το πώς ένιωθες κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ή στην καθημερινότητά σου. Σε βοηθά να γίνεις πιο προσιτός. Ωστόσο, όπως ανακάλυψα όταν ήμουν νεαρός παίκτης, υπάρχει και ένα αρνητικό στοιχείο που έχω επιλέξει τώρα να αποφεύγω, και ξέρω ότι πολλοί άλλοι αθλητές το έχουν κάνει επίσης. Τώρα, όταν διαβάζω αρνητικά σχόλια, δεν με επηρεάζουν, αλλά παρόλα αυτά προτιμώ να μην τα βλέπω», πρόσθεσε ο διεθνής άσος.
«Με την ανάπτυξη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της τεχνολογίας, υπάρχουν περισσότεροι τρόποι να επιτεθείς σε κάποιον, να τον κάνεις να νιώσει άσχημα, και νομίζω ότι εξακολουθεί να υπάρχει ένα στίγμα γύρω από το να μιλάς για την ψυχική υγεία. Ξέρω ότι υπήρξαν στιγμές που ένιωθα ευάλωτος, αμφισβήτησα τον εαυτό μου και χρειαζόμουν κάποιον να μιλήσω, αλλά αντίθετα, προσπάθησα να διατηρήσω αυτή την εικόνα του σκληρού αθλητή που δεν χρειάζεται κανέναν. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζομαι, όπως όλοι οι άλλοι. Και θα νιώσετε πολύ καλύτερα αν μιλήσετε για τα συναισθήματά σας», συνέχισε.
«Ως αθλητές, φαίνεται σαν να έχουμε τον κόσμο στα πόδια μας ή στα χέρια μας: μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, να βγάλουμε πολλά χρήματα και να μην επηρεαστούμε ποτέ από αυτό. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αν είμαστε σε θέση να δείξουμε ευάλωτοι, ανοίγει ένας ευρύτερος διάλογος για ανθρώπους που αγωνίζονται στο σκοτάδι. Είναι καθήκον ανθρώπων σαν εμένα, και όσων από εμάς κατέχουμε αυτές τις θέσεις, να είμαστε πρότυπα. Η αγάπη που λαμβάνει ένας αθλητής είναι εξαιρετική. Αλλά για κάθε άτομο ή ανθρώπους που σε αγαπούν, υπάρχουν άλλοι που σε περιφρονούν λόγω της ομάδας για την οποία παίζεις ή κάτι που έχεις κάνει. Αυτό το μίσος μπορεί να είναι πολύ σκληρό για τους αθλητές και μπορώ πραγματικά να κατανοήσω όσους παλεύουν με προβλήματα ψυχικής υγείας. Ο καθένας έχει το δικαίωμα στη γνώμη του για τον αθλητισμό, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν όρια στα φρικτά πράγματα που μπορούν να ειπωθούν. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος πώς μπορείς να το περιορίσεις αυτό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά νομίζω ότι το δίκτυο υποστήριξης γύρω από τους αθλητές είναι σημαντικό», συμπλήρωσε.
«Στη Ρεάλ έχω ένα πολύ καλό σύστημα υποστήριξης όσον αφορά τους προπονητές, τους παίκτες και τα μέλη του σταφ με τα οποία μπορώ να μιλήσω αν νιώθω άσχημα. Στο μέλλον, νομίζω ότι είναι σημαντικό η εκπαίδευση για την ψυχική υγεία να είναι παρούσα στο παιχνίδι. Δεν έχω βρεθεί ποτέ σε βαθιά ψυχική κρίση, αλλά έχω βρεθεί κοντά σε ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε τέτοια θέση και είναι λυπηρό να το βλέπεις. Προτιμώ να είμαι το είδος του συμπαίκτη στον οποίο μπορεί κάποιος να έρθει και να μιλήσει για τα προβλήματα ψυχικής υγείας του. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η αυτοπεποίθηση: όταν την έχεις, νιώθεις ότι μπορείς να αντέξεις τα πάντα. Αλλά όταν δεν την έχεις, μπορεί να νιώθεις πιο χαμηλά από ποτέ, σαν τα πόδια σου να μην λειτουργούν, σαν το σώμα σου να μην λειτουργεί», κατέληξε.
