Κάθε εμπόδιο για καλό, λέει η παροιμία και ο 22χρονος Γκεόργκι Μινουνγκού γνωρίζει πολύ καλά τι εστί «πραγματικό πρόβλημα». Ωστόσο, δεν το έβαλε ποτέ κάτω και έκανε αυτό που αγαπούσε περισσότερο στη ζωή, να παίξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Στην Ακτή Ελεφαντοστού όταν τα μικρά παιδιά ονειρεύονται να παίξουν ποδόσφαιρο, αναπόφευκτα το μυαλό τους πηγαίνει σε είδωλα της χώρας. Όπως ο Ντιντιέ Ντρογκμπά, όπως ο Γιάγια Τουρέ.
Κι αν ο Γκεόργκι Μινουνγκού δεν είχε συγκεκριμένα αυτούς στο δικό του μυαλό, πάντως σίγουρα η ιδέα του να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής «σφήνωσε» από νωρίς στις σκέψεις του. Από τα… μικράτα του άρχισε να παίζει στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε με ένα μεγάλο όνειρο, να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο.
Όνειρο που άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, όταν και κλήθηκε στην U20 της εθνικής ομάδας. Τότε, το 2021, τον παρατήρησε για πρώτη φορά η Βισκόφ από την Τσεχία (ομάδα τότε της β’ κατηγορίας) και του έδωσε τη δυνατότητα να ξεκινήσει την περιπέτειά του στην Ευρώπη.
Ακολούθησε ένας δανεισμός στις ΗΠΑ και στην Τακόμα Ντέφιανς, μέχρι που η Σιάτλ Σάουντερς του χτύπησε την πόρτα το 2023. Η αμερικανική ομάδα τον προσκάλεσε στην προετοιμασία εκείνης της σεζόν που έλαβε χώρα στη Μαρμπέγια της Ισπανίας. Πιο χαρούμενος από ποτέ, ο Μινουνγκού ταξίδεψε στο camp για να υπογράψει το συμβόλαιο. Όμως εκεί η τύχη τού γύρισε την πλάτη.
«Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό»
Λες και ζούσε τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής του, το σύμπαν συνωμότησε για να σβήσει η χαρά του. Την περίοδο εκείνη άρχισε να έχει ενοχλήσεις στο αριστερό του μάτι. Οι ενοχλήσεις μετατράπηκαν σε πραγματικό πρόβλημα. Η κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη, όταν το μάτι του πρήστηκε σε σημείο τέτοιο που να χρειάζεται αφαίρεση του οργάνου!
Σαν ηλεκτροσόκ τον χτύπησαν τα νέα που έγινε ισχυρότερο όταν οι γιατροί ανακάλυψαν ότι είχε ήδη χάσει την όρασή του προτού ο Μινουνγκού προλάβει να περάσει την πόρτα του χειρουργείου.
«Ήταν μία από τις πιο σκληρές στιγμές σε όλη μου τη ζωή», δήλωνε αργότερα ο ίδιος. «Μετά από κάθε προπόνηση τα πράγματα χειροτέρευαν, τελικά χρειάστηκε να χειρουργηθώ».
Μπροστά σε κάτι τέτοιο, το ποδόσφαιρο έμοιαζε πλέον ως κάτι το δευτερεύον. Από το μυαλό του Μινουνγκού , όμως, δεν έφυγε ποτέ. Κάθε ημέρα της αποκατάστασής του, κοιμόταν και ξυπνούσε με μία και μόνο σκέψη: Να επιστρέψει στην αγαπημένη του συνήθεια, να «καταπιαστεί» ξανά με το μεγάλο του πάθος.
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Θέληση, επιμονή, πίστη. Ο Μινουνγκού δεν σκέφτηκε ποτέ να τα παρατήσει. Τι αν η μοίρα του έφερε «τούμπα» τη ζωή στα 20 του χρόνια. Το 2024, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με τους Σιάτλ Σάουντερς. Αυτό που για κάποιον ίσως ήταν ανυπέρβλητο, για τον ίδιο δεν αποτέλεσε καν… περιορισμό.
«Είναι μια αναπηρία που δεν στέκεται εμπόδιο σε ό,τι κάνω. Νομίζω ότι μπορώ να τα πάω καλύτερα από κάποιον με δύο μάτια! Αυτή είναι η νοοτροπία μου».
Ο Μινουνγκού δεν άφησε την αναποδιά να τον καθορίσει. Καθόρισε αυτός την δική του μοίρα, τη δική του καριέρα. Η σπουδαιότερη πρόκληση -εντός των τεσσάρων γραμμών- ήρθε την περασμένη Παρασκευή. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
Στο 79ο λεπτό πέρασε στο ματς, αγωνίστηκε για 11 λεπτά, όμως «ρούφηξε» κάθε ένα δευτερόλεπτο. Η ομάδα του παίζει τα ρέστα της το βράδυ της Δευτέρας (23/06, 22:00) απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, αναζητώντας στην ουσία ένα θαύμα.
Μία λέξη που προσδιορίζει και την εξέλιξη της ποδοσφαιρικής καριέρας του Μινουνγκού . Πέρα από κάθε αντιξοότητα, έζησε το δικό του όνειρο. Όπως ακριβώς φανταζόταν όταν ήταν πιτσιρικάς…
Πηγή: gazzetta.gr
