Δύο στυγνές δολοφονίες νεαρών αγοριών μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις τριών εικοσιτετραώρων. Πολλοί οι δολοφόνοι. Αδιάσειστα τα στοιχεία ενοχής. Κι όμως, καμία καταδίκη εις βάρος τους.
Κύπρος, ξημερώματα της 11ης Αυγούστου του 1996. Χιλιάδες μοτοσυκλετιστές έχουν συγκεντρωθεί έξω από το Μακάριο Αθλητικό Κέντρο της Λευκωσίας και ετοιμάζονται να μεταβούν στην κατεχόμενη Κερύνεια, προκειμένου να διαδηλώσουν. Ζητούν το αυτονόητο: να πέσει και το τελευταίο διαχωριστικό τείχος της Ευρώπης, που υψώθηκε στο νησί μετά την εισβολή των Τούρκων το 1974. Οι παριστάμενοι δεν είναι μονάχα Έλληνες και Κύπριοι. Ανάμεσά τους βρίσκει κανείς Γερμανούς, Γάλλους, Βρετανούς, Φινλανδούς και Αυστριακούς που έχουν ξεκινήσει από την Πύλη του Βρανδεμβούργου διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα με τις μηχανές τους. Πέρασαν από την Πράγα, τη Βουδαπέστη, το Βελιγράδι, τον Βόλο και κατέληξαν στον Πειραιά όπου επιβιβάστηκαν σε πλοία με προορισμό τη Μεγαλόνησο. Μια μεγάλη πανευρωπαϊκή πορεία που διοργανώθηκε από την Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών.
Οι απειλές Ντενκτάς και η προτροπή Κληρίδη για ματαίωση της μοτοπορείας
Ο πρόεδρος της εν λόγω Ομοσπονδίας, Γιώργος Χατζηκώστας, έχει κληθεί εκτάκτως στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη που του ζητά τη ματαίωση της μοτοπορείας για «ύψιστους λόγους εθνικής ασφάλειας». Οι δυνάμεις κατοχής του Ραούφ Ντενκτάς έχουν αφήνει να εννοηθεί πως δεν θα διστάσουν να ανοίξουν πυρ σε όποιον επιχειρήσει να αμφισβητήσει την «κυριαρχία» της αυτοαποκαλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου».
Η πορεία ματαιώνεται. Ο Χατζηκώστας ανακοινώνει την απόφαση στους μοτοσυκλετιστές. Οι περισσότεροι επιλέγουν να συνεχίσουν να διατρανώνουν το αίτημά τους για απελευθέρωση (καθώς το βασικό σύνθημα ήταν «Απελευθέρωση: Η μόνη λύση»), μένοντας στο ελεύθερο τμήμα της νήσου. Μια ομάδα συγκεντρωμένων όμως, διαφωνεί και αποφασίζει να ακολουθήσει το αρχικό πλάνο πραγματοποιώντας πορεία προς τα Κατεχόμενα. Ανάμεσά τους και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ.
Εισέρχονται από ένα αφύλακτο στρατιωτικό φυλάκιο στη νεκρή ζώνη του ΟΗΕ, την επονομαζόμενη «Πράσινη Γραμμή». Η Αστυνομία της Κύπρου δεν έχει καταφέρει να τους αναχαιτίσει. Την ίδια ώρα στην λεγόμενο «γραμμή Αττίλα» έχουν συγκεντρωθεί τουλάχιστον 1.000 Τουρκοκύπριοι. Ανάμεσά τους και αρκετά μέλη της παραστρατιωτικής ακροδεξιάς οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι» που έχουν φθάσει για ενίσχυση από την Τουρκία.
Στο οδόφραγμα της Δερύνειας, οι διαδηλωτές κρατώντας ελληνικές σημαίες βρίσκονται στη νεκρή ζώνη. Ένας νεαρός μπλέκεται στα σύρματα και πέφτει κάτω. Αμέσως πέφτουν πάνω του Τουρκοκύπριοι και αρχίζουν να τον χτυπούν. Ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχει να τον βοηθήσει, προκειμένου να καταφέρει να ξεφύγει από το μένος των αντιδιαδηλωτών. Καταφέρνει να του σώσει τη ζωή. Με τίμημα όμως τη δική του…
Ασταμάτητα χτυπήματα
Καθώς ο Τάσος τον απελευθερώνει από τον όχλο, τρέχει τώρα και ο ίδιος να ξεφύγει. Πέφτει όμως στο συρματόπλεγμα και εγκλωβίζεται. Ενενήντα πέντε μέτρα μακριά από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 μέτρα από την τουρκοκυπριακή. Μέσα σε δευτερόλεπτα συγκεντρώνεται γύρω του ένα σμήνος από «Γκρίζους Λύκους», από ένστολους του ψευδοκράτους και από «αγανακτισμένους» Τουρκοκύπριους. Τον χτυπούν ανελέητα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Στο κεφάλι, στα πλευρά, παντού. Επιχειρεί με τα χέρια του να προστατευτεί. Τα χτυπήματα που δέχεται όμως είναι ασταμάτητα. Δύο Ιρλανδοί αστυνομικοί, μέλη της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ (UNFICYP), κάνουν μια απέλπιδα προσπάθεια να τον αποσπάσουν από τα χέρια των μαινόμενων. Δεν τα καταφέρνουν. Ο Τάσος Ισαάκ θα αφήσει την τελευταία του πνοή κάτω από τον καυτό ήλιο. Ένα μήνα αργότερα, η γυναίκα του θα έφερνε στον κόσμο την κόρη τους, Αναστασία.
Η πάνδημη κηδεία του, θα πραγματοποιηθεί την 14η Αυγούστου στη μικρή κωμόπολη Παραλίμνι. Αμέσως μετά, με την οργή του πλήθους να ξεχειλίζει, μια ομάδα νεαρών κατευθύνεται στο οδόφραγμα της Δερύνειας προκειμένου να αφήσει ένα λουλούδι στο σημείο της στυγερής δολοφονίας. Ανάμεσά τους και ο 26χρονος ξάδελφος του θύματος, Σολωμός Σολωμού.
Πηγή: www.newsbeast.gr
