Από τον ερχομό του Κούπερ μέχρι τον (διδακτικό) απολογισμό της διετίας

Πέμπτη 3η Νοεμβρίου… Μια ιδιαίτερης σημασίας και συμβολισμού ημερομηνία. Σαν σήμερα, πριν από δυο χρόνια, ο Άρης… ακουμπούσε ένα μεγάλο όραμα, δίνοντας ζωή στα όνειρα των χιλιάδων φιλάθλων του. Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ της «Καθημερινής» τον Νοέμβριο του 2009: «Λίγο πριν από τις 5 το απόγευμα έγινε πράξη η μεγαλύτερη (ίσως) συμφωνία της ποδοσφαιρικής ομάδας του Άρη τα τελευταία χρόνια. Η ΠΑΕ στις 16.53 ανακοίνωσε και επίσημα την πρόσληψη του Εκτορ Ραούλ Κούπερ στην τεχνική ηγεσία της ομάδας μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς». Η επίσημη παρουσίασή του έγινε σαν αύριο 5 Νοεμβρίου…

Δυο χρόνια πριν, ο Κούπερ, ο μεγαλύτερος προπονητής που κάθισε στον πάγκο του Άρη, εντασσόταν στην οικογένεια του Άρη. Όχι στο απόγειο της καριέρας του, αλλά με το όνομά του αρκετά λαμπερό και σε συνδυασμό με την υψηλή προπονητική του αξία, δημιουργήθηκε ένα πλαίσιο ικανό να γεμίσει με μεγάλες προσδοκίες την πληγωμένη υπερηφάνεια των αρειανών.

Στην πορεία, ο Αργεντινός προπονητής απόλαυσε της εμπιστοσύνης της διοίκησης, του κόσμου, της αναγνώρισης των αντιπάλων. Οδήγησε την ομάδα εύκολα στην έξοδο της στην Ευρώπη και στον (χαμένο) τελικό κυπέλλου του ΟΑΚΑ, ο οποίος προκάλεσε, όμως, τον… άθλο «της μεγαλύτερης οπαδικής εκδρομής στην Ελλάδα» με την παρουσία των 25.000 και πλέον οπαδών στην Αθήνα.

Μια παρένθεση εδώ… Εκείνη η κάθοδος των μυρίων έχει πολλές εξηγήσεις: ο Άρης μετά από πολλά χρόνια απέκτησε το επίσημο ραδιόφωνό του, τα μέσα ενημέρωσης που ασχολούνται καθημερινά με τον Άρη αυξήθηκαν, αποτελώντας έναν άμεσο δίαυλο επικοινωνίας, η δίψα του κόσμου για να… ξορκίσει το γεγονός ότι η ομάδα παραμένει χωρίς τίτλο, το όραμα που έδινε ένας σπουδαίος προπονητής και μια καλή ομάδα.

Ένα χρόνο μετά, ο Άρης είχε ανέβει ακόμη μια «κατηγορία». Σαν σήμερα στις 4 του Νοέμβρη 2010, συνέχιζε να λάμπει στα σαλόνια της Ευρώπης, αντιμετωπίζοντας την Μπάγερ Λεβερκούζεν στη «Μπάι Αρίνα», κάνοντας μάλιστα την κορυφαία σε απόδοση, αλλά όχι σε αποτελεσματικότητα, εμφάνισή του! Λύγισε μόλις στην τελευταία φάση με 1-0 από τους Γερμανούς.

Δυο χρόνια μετά, λοιπόν, από την έλευση του Κούπερ, ο Άρης επιχειρεί στο πιο θολό οικονομικό τοπίο των τελευταίων 40 χρόνων σε όλη την χώρα, να βρει τον δρόμο του και πάλι.

Βρίσκεται σε αναζήτηση προπονητή, βαδίζοντας σε πιο… ρεαλιστική οδό, αλλά κάνοντας τον απολογισμό του κρατάει έναν χρήσιμο απολογισμό:

– Την κορυφαία ευρωπαϊκή πορεία της ιστορίας του, αυτή που κράτησε ψηλά το όνειρο και το.. φρόνημα των φιλάθλων του.

– Την κορυφαία σε έσοδα περίοδο, μια και μπήκαν στα ταμεία πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ σε δυο χρόνια.

– Την αγωνιστική… ύφεση που τον έφερε εκτός Ευρώπης πέρσι, αλλά και στις μέχρι σήμερα περιπέτειες.

– Την αποτυχία του να κερδίσει το αγωνιστικό στοίχημα με έναν προπονητή όπως είναι ο Κούπερ (έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ο Αργεντινός σίγουρα), με αποτέλεσμα να χαθεί το… φως ενός υψηλού οράματος. Ή έστω να διακοπεί.

– Την αποτυχία καλύτερης αξιοποίησης τόσο υψηλών εσόδων, μια εισροή που δεν απάλυνε στο δυνατό μέτρο αρκετά από τα οικονομικά αγκάθια του συλλόγου.

Δυο χρόνια, λοιπόν, μετά αξίζει τον κόπο για την αυτοκριτική όλων. Για την ανάγκη εγρήγορσης και συσπείρωσης. Λάθη έγιναν από όλους. Φυσικά και από τον Κούπερ. Και φυσικά αρκετά και σημαντικά από τη διοίκηση, προσπαθώντας προφανώς να πετύχει την ανάπτυξη της ομάδας. Δεν πρέπει να κρύψουμε κάτω από τα χαλάκι. Καλό είναι να είναι διδακτικά, ειδικά στους καιρούς που ζούμε όλοι μας.

Πιστεύουμε ότι καλύτερος επίλογος από τα πρώτα λόγια του Κούπερ ως προπονητή του Άρη δεν υπάρχει αυτήν την εποχή:

«Εχω δει εικόνες από τους οπαδούς του Αρη, μου έχουν πει πολλά και βλέπω την καυτή ατμόσφαιρα που επικρατεί σε κάθε αγώνα. Η συμπαράστασή τους σημαίνει για όλους εμάς δέσμευση να πετύχουμε τους στόχους μας. Αυτό είναι που βοηθάει τους ποδοσφαιριστές και όλη την ομάδα. Από την Πέμπτη μας περιμένει σκληρή δουλειά, με στόχους και φιλοδοξίες».

Vamos, λοιπόν… Σε όποια γλώσσα κι θέλετε. Ελληνικά, Πολωνικά, Γερμανικά ή ότι άλλο προτιμάται. Η ουσία δεν αλλάζει!

To Top