Φτάνει το… «μπλα-μπλα», να δούμε και μπάλα!

Ο Άρης έχει να δει γκολ σε επίσημο παιχνίδι από… πέρσι, αναζητεί την πρώτη του νίκη, αλλά επί της ουσίας ουδέν, η ομάδα βιώνει μια σημαντική αγωνιστική κρίση και ο Γιώργος Τότσικας γράφει στο blog του για την ανάγκη να αφήσουν όλοι το… «μπλα-μπλα» και να παίξουν… μπάλα!

 Πας στο γήπεδο για να ξεσκάσεις, να χαρείς, να δεις την ομάδα σου να κερδίζει, να αποδράσεις από την σκληρή πραγματικότητα και την… επιθετική μιζέρια που κυριαρχεί σε όλη τη χώρα. Πας στο γήπεδο για περάσεις καλά, να ξεχασθείς, να «νιώσεις». Και το αποτέλεσμα; Μηδέν… Όσα τα γκολ που… δεν έβαλε ο Άρης στο πρωτάθλημα. Και νά ‘ταν μόνο αυτό;
 
Πικρία, στενοχώρια, προβληματισμός. Με αυτά τα συναισθήματα, με εκείνο το σφίξιμο στο στομάχι και τα πνευμόνια σχεδόν χωρίς οξυγόνο, εκείνο το οξυγόνο που δίνουν τα γκολ, οι νίκες και οι χαρές, ο περισσότερος κόσμος, όλος ο κόσμος έφευγε από το Κλεάνθης Βικελίδης ακόμη μια φορά φέτος.

Ναι, τρία παιχνίδια χωρίς νίκη, χωρίς γκολ, είναι πολλά. Ο Άρης κόντρα (και) στην Ξάνθη έδειξε τις… «παιδικές ασθένειες» που είχε καιρό τώρα: έλλειψη αγωνιστικού πλάνου και καθαρού μυαλού. Ποδοσφαιρική φλυαρία και αφέλεια, που σπαταλούν φάσεις όπως στο 3ο λεπτό με τον Καπετάνο ή εκείνες με τις κεφαλιές του Λαζαρίδη και του Καστίγιο. Απουσία ενός ηγέτη που θα πάρει στις πλάτες του την ομάδα, έλλειψη δημιουργικότητας. Επιπολαιότητες…

Και όμως όλοι περίμεναν από τα μέσα του περασμένου Απρίλη, όταν τέλειωσε η αγωνιστική περίοδος, μέχρι και σήμερα να δουν μια ομάδα στρωμένη, με αγωνιστικό προσανατολισμό και προοπτική.

Ο χρόνος πέρασε, τα λόγια περίσσεψαν, απομένουν τα έργα. Τα έργα και η… αυτοκριτική. Αυτοκριτική με καθαρό μυαλό, ψυχραιμία και τόλμη.

Ο Άρης είναι ένα δύσκολο ποδοσφαιρικό… μαγαζί, έχει μια βαριά φανέλα και πολύ κόσμο, στοιχεία τα οποία δημιουργούν πίεση. Όσοι  αντέχουν την πίεση ας μείνουν. Όσοι δεν αντέχουν υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές… Το «μπλα-μπλα» τέλος, ώρα για μπάλα!

Υπάρχει ένα μικρό άλλοθι για τις συνεχιζόμενες διακοπές, αλλά μέχρι ενός σημείου κι αυτό. Ο Σάκης Τσιώλης δικαιολογημένα επικαλείται την έλλειψη αγώνων που έχουν βγάλει την ομάδα του εκτός ρυθμού.

Από κει και πέρα έχει ένα ρόστερ 37 ποδοσφαιριστών, το οποίο αργά ή γρήγορα πρέπει να το ξεδιαλύνει για να δουλέψει. Για να υπάρχει κίνητρο και προοπτική.

 Οι βολές έπεσαν στους παίκτες, αλλά και στον Τσιώλη. Για κανέναν δεν υπάρχει ελαφρυντικό. Ποδοσφαιριστές όπως ο Καστίγιο (ή ο Σολτάνι) τις προάλλες, δεν δείχνουν την εικόνα που θα έπρεπε, ενώ αναζητείται η αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας.

Ελαφρυντικό δεν υπάρχει ούτε για τον προπονητή, ο οποίος αναζητεί την αγωνιστική ταυτότητα τη ομάδας και αναλώνεται σε πολλές αλλαγές, ακόμη και την ώρα του αγώνα, που περισσότερο… μπερδεύουν παρά καλυτερεύουν την εικόνα.

Από κει και πέρα, το μπαλάκι είναι στον Τσιώλη. Ανέλαβε την ευθύνη μετά το τέλος του αγώνα και παράλληλα υποσχέθηκε ότι είναι αποφασισμένος με τους συνεργάτες του να το αλλάξει. Όπως τονίστηκε το απόγευμα της Κυριακής, τη στήριξη της διοίκησης την έχει.

Όσο για τον κόσμο, δεν το λέμε εμείς, αλλά ο ίδιος, θα είναι στο πλευρό της ομάδας. Ο Άρης οφείλει να συνεχίσει και θα συνεχίσει. Είτε με τα πρόσωπα που είναι και σήμερα, είτε με άλλα…

 

To Top