Ο Δημήτρης Πρίφτης ανέλυσε στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του στο PRESSARIS την πορεία του Άρη τη φετινή χρονιά, τις σκέψεις του για το παρόν και το μέλλον των κίτρινων. Στο δεύτερο μέρος, που παρουσιάζεται σήμερα, εξηγεί σε ποιους τομείς βελτιώθηκε ο Σάσα Βεζένκοφ και αναλύει το σκεπτικό του για την επιστροφή του Άρη στην Ευρώπη. Μιλάει για τον Έλληνα προπονητή και την ελληνική σχολή μπάσκετ, την Εθνική ομάδα και το Ευρωμπάσκετ αλλά και για το φαινόμενο του μπούλινγκ, ως καθηγητής (γυμναστής) σε σχολεία και – πάνω από όλα – πατέρας.
Κεφάλαιο Βεζένκοφ. Πέρσι τον αναλύατε στις ομάδες σας ως αντίπαλος προπονητής. Φέτος τον ζείτε καθημερινά. Σε ποιους τομείς έχει βελτιώσει το παιχνίδι του;
Έχει γίνει λίγο πιο ώριμος και έχει βελτιώσει κάποια συστατικά στο αγωνιστικό του προφίλ, που δεν περιορίζονται μόνο στο σουτ. Έχει αρχίσει να πηγαίνει τη μπάλα στο καλάθι, προσπαθούμε και έχει αρχίσει να βελτιώνεται στην επίθεση από το λόου ποστ, έχει δείξει ότι μπορεί αμυντικά να πιάσει κάποια ικανοποιητικά στάνταρ, τα οποία πρέπει να σταθεροποιήσει. Πιστεύω ότι έχει γίνει αναμφίβολα καλύτερος ριμπάουντερ και βελτιώνεται συνεχώς στο κομμάτι της πάσας. Χρειάζεται ακόμα περισσότερη δουλειά, γιατί όταν επαναπαυτείς, αυτομάτως αρχίζει η φθίνουσα πορεία.
Θεωρείτε ότι είναι προτιμότερο να μείνει και να παίξει στην Ευρώπη ή να κάνει το άλμα για το ΝΒΑ μέσω του ντραφτ; Μπορεί να αντεπεξέλθει των απαιτήσεων που υπάρχουν εκεί;
Αυτή τη στιγμή το ΝΒΑ μπορεί να τον κοιτάξει σαν πρότζεκτ, όχι σαν άμεση λύση. Δεν πιστεύω ότι ακόμα είναι έτοιμος αθλητικά, να μπορεί να είναι εκεί στο επίπεδο που ο ίδιος θα ήθελε. Θα ήταν πιο ασφαλές για τον ίδιο να συνεχίσει για ένα ή δύο χρόνια στην Ευρώπη. Σε μια ομάδα που θα του παρέχει χώρο και χρόνο να υποστηρίξει αυτό που έχει και ένα καλό επίπεδο που θα αγωνίζεται, εννοώντας την Ευρωλίγκα.
Θεωρείτε τον Άρη ιδανική λύση για τον παίκτη, αν υπάρχει την επόμενη χρονιά και συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση;
Ίσως να είναι. Θα ήταν ευχής έργο να συνεχίσει εδώ και να είναι το κεντρικό πρόσωπο σε μια βάση που θα δημιουργηθεί για τα επόμενα χρόνια. Αυτό πρέπει να μπορεί ο Άρης να το υποστηρίξει με το υπόλοιπο πλαίσιο και αυτό έχει σχέση και με τα οικονομικά. Το να συμμετέχει ο Άρης στην Ευρώπη είναι απόλυτα συνυφασμένο με τα οικονομικά δεδομένα, με τον προϋπολογισμό.
Δεν θα ήταν ρίσκο για τον παίκτη να πάει σε μια ομάδα που δεν θα έχει τον χώρο και τον χρόνο που του δίνει ο Άρης φέτος;
Είναι πολύ δύσκολο να πάει σε μια ομάδα και να έχει τον ρόλο που έχει φέτος και να είναι σε υψηλότερο επίπεδο. Θα ήταν ιδανικό γι’ αυτόν να πάει σε μια ομάδα που θα έχει κάποιο χώρο μικρό ή αρκετό και να αγωνιστεί για το κάτι παραπάνω, για να μπορέσει να πιέσει τον εαυτό του ακόμα περισσότερο και να βελτιωθεί.
Αναφερθήκατε στις συνθήκες επιστροφής του Άρη στην Ευρώπη. Δεν είναι πολλά τα τρία χρόνια απουσίας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις;
Εγώ πιστεύω ότι ο Άρης πρέπει να παίζει στην Ευρώπη, αλλά αυτό πρέπει να το κάνει, όταν μπορεί να το υποστηρίξει. Αν δεν μπορεί να το υποστηρίξει, νομίζω ότι δεν πρέπει να παίζει στην Ευρώπη. Αν μπορεί να το υποστηρίξει, σίγουρα πρέπει να είναι εκεί, γιατί είναι μια δημοφιλής ομάδα στην Ευρώπη και αυτό πρέπει να το διατηρήσει. Αν απουσιάσεις περισσότερο από 4-5 χρόνια, αυτό το χάνεις. Θα ήταν καλό σύντομα να επιστρέψει, αλλά αυτή η επιστροφή θα πρέπει να έχει ουσιαστική υπόσταση.
Ο Δημήτρης Πρίφτης θα ήθελε να είναι προπονητής του Άρη στην Ευρώπη;
Θα ήθελε με τα δεδομένα που προανέφερα. Θα ήθελα εφόσον υπάρχουν τα ελάχιστα δεδομένα που θα διασφαλίζουν μια σοβαρή παρουσία.
Σε μια μπασκετική συζήτηση στο φιλανθρωπικού χαρακτήρα παιχνίδι τη Μεγάλη Τετάρτη ο Γιάννης Γιαννούλης είπε ότι τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν παικταράδες και όχι τόσο καλοί προπονητές, ενώ τώρα ισχύει το αντίστροφο. Συμφωνείτε με αυτήν την άποψη;
Παλιότερα υπήρχαν παίκτες που ξεχώριζαν στις ομάδες τους, γι’ αυτό και βλέπαμε πολύ συχνά να βάζουν 30 πόντους ή και περισσότερους. Αυτό τα τελευταία χρόνια έχει εκλείψει και συμβαίνει γιατί έχουν αναπτυχθεί πάρα πολύ οι ομαδικές τακτικές. Αυτό προέρχεται σίγουρα από τους προπονητές, οι οποίοι προσπαθούν με διάφορους τρόπους να εξουδετερώσουν τα ατού του αντιπάλου και γι’ αυτό δεν είναι εύκολο να έχεις μια ομάδα με μόνο έναν καλό παίκτη. Θα πρέπει να λειτουργεί το σύνολο υποστηρικτικά στον καλό παίκτη. Νομίζω ότι είναι θέμα τακτικής. Το σύχρονο μπάσκετ απαιτεί καλές ομάδες με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Σίγουρα κάποιοι παίκτες ξεχωρίζουν, αλλά πρέπει και το υπόλοιπο πλαίσιο να είναι τέτοιο που να μπορεί να τους υποστηρίξει, γιατί είναι τόσο αναπτυγμένες οι τακτικές πλέον, που έναν παίκτη με σωστή ομαδική λειτουργία μπορείς να τον εξουδετερώσεις.
Μιλώντας για τακτική, συμφωνείτε με την άποψη ότι το ελληνικό πρωτάθλημα, ίσως και λόγω χαμηλής ποιότητας, έχει την περισσότερη τακτική και την μεγαλύτερη παρέμβαση από τον προπονητή από οποιοδήποτε άλλο της Ευρώπης;
Το ελληνικό πρωτάθλημα έχει πολύ σκέψη, πολύ εξυπνάδα, πολύ στρατηγική. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο λόγω των προπονητών, αλλά και λόγω των Ελλήνων παικτών, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα οξυδερκείς και πολλές φορές οι παίκτες οι έμπειροι – γιατί η λίγκα μας έχει τέτοιους, άνω των 30 ετών, πολλούς – δεν στηρίζονται στην αθλητική ικανότητά τους, αλλά στις εικόνες που έχουν και στην εξυπνάδα τους. Αυτός ο συνδυασμός κάνει τη λίγκα να έχει το δικό της στίγμα. Σίγουρα η αθλητικότητα είναι αναντικατάστατη, αλλά η λίγκα μας χαρακτηρίζεται από αυτήν την εξυπνάδα. Αυτό χαρακτηρίζει και τους Έλληνες προπονητές και τους Έλληνες παίκτες.
Αυτό είναι που έχει οδηγήσει τον Έλληνα προπονητή να μπορεί να σταθεί στο εξωτερικό και να διακρίνεται σε πολύ υψηλό επίπεδο;
Το πιστεύω. Οι Έλληνες προπονητές είναι πολύ καλοί, κυρίως γιατί έχουν μάθει να είναι πολύ προσαρμοστικοί σε διαφορετικές συνθήκες. Η ελληνική λίγκα έχει ένα στίγμα, αλλά σε κάθε παιχνίδι μπορεί να έρθεις αντιμέτωπος με διαφορετικές τακτικές. Αυτό σε αναπτύσσει και σε βελτιώνει, άρα πηγαίνοντας κάπου που τα δεδομένα είναι πιο σταθερά, μπορείς να αναδείξεις τις ικανότητές σου πιο εύκολα. Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα προβλημάτων και οι ομάδες δεν αποτελούν εξαίρεση. Έχουν πολλά οικονομικά προβλήματα και θα πρέπει να είσαι πολύ ευέλικτος και να προσαρμόζεσαι σε όλα αυτά που προκύπτουν. Γι’ αυτό πιστεύω ότι έχουμε ένα πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους προπονητές.
Όλα αυτά τα δεδομένα δημιουργούν ελληνική σχολή μπάσκετ; Είναι κάτι που είχε ισχυριστεί ο Αργύρης Πεδουλάκης. Αν ναι ποια είναι τα στοιχεία της;
Θεωρώ ότι υπάρχει μια ελληνική κατεύθυνση στον τρόπο που χτίζουμε το παιχνίδι και παίζουμε μέσα στο γήπεδο. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο στιλ, το οποίο είναι συνδυασμός από αρκετές επιρροές που έχουμε δεχθεί σαν προπονητές. Και από σέρβικα στοιχεία με την έλευση Σέρβων προπονητών που ήρθαν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και από ανθρώπους που έφεραν γνώση από την Αμερική. Η νέα γενιά έχοντας πιο μεγάλη πρόσβαση στο εξωτερικό νομίζω ότι έλαβε γνώση και όλος αυτός ο συνδυασμός επιρροών μας έδωσε συστατικά που χρησιμοποιούμε τώρα ως προς την κατεύθυνση και την φιλοσοφία του παιχνιδιού, όχι μόνο σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και στην Εθνική ομάδα.
Περνώντας στο κεφάλαιο της Εθνικής ομάδας, ο Φώτης Κατσικάρης σας… ανακοίνωσε και για το Ευρωμπάσκετ. Ισχύει αυτό καταρχήν;
Αυτή είναι η σκέψη, να συνεχίσουμε. Τώρα, βέβαια, κάθε καλοκαίρι υπάρχουν δεδομένα που μπορούν να διαφοροποιήσουν κάποια πράγματα. Όλα εξαρτώνται από το που θα δουλεύουμε σε συλλογικό επίπεδο. Σε πρώτη φάση η σκέψη είναι να συνεχίσουμε όλοι μαζί.
Το είπε και ο Νικ Καλάθης ότι για άλλη μια φορά η Εθνική θα είναι υποψήφια για μετάλλιο. Φαίνεται πως αυτή τη φορά ότι θα είναι από τις πιο πλήρεις Εθνικές ομάδες που υπήρξαν ποτέ. Συμφωνείτε;
Μπορεί να διαμορφωθεί ένα πολύ καλό ρόστερ, με καλές ισορροπίες και απαντήσεις σε πολλούς αγωνιστικούς προβληματισμούς που μπορεί να μας βάλει οποιοσδήποτε αντίπαλος. Θα πρέπει να είμαστε συνετοί σε αυτά που λέμε, να τα σκεφτόμαστε. Να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια επιτυχία, γιατί από την Πολωνία (το 2009 με το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ) είναι πολλά χρόνια που έχουν μεσολαβήσει χωρίς μετάλλιο. Πρέπει να είμαστε φειδωλοί στα λόγια μας, γιατί αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να πετύχεις. Πιστεύω ότι έχουμε τις δυνατότητες και το ρόστερ…
Η επιστροφή Σπανούλη, αλλά και η δεύτερη πιο καλή χρονιά στο ΝΒΑ για τους Αντετοκούνμπο και Καλάθη είναι στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτά που λέτε για το ρόστερ;
Δημιουργούν κάποιες βάσεις για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε κάτι καλό στο Ευρωμπάσκετ. Το πιστεύουμε.
Είστε καθηγητής γυμναστής σε σχολεία, αλλά και πατέρας. Γίνεται πολύς λόγος για το μπούλινγκ και δυστυχώς ζήσαμε σαν χώρα δυσάρεστα περιστατικά προσφάτως. Έχετε βιώσει ως εκπαιδευτικός τέτοιες συμπεριφορές και πως αντιμετωπίζεται αυτό;
Είναι κοινωνικό φαινόμενο που έχει προκύψει με μεγάλη ένταση και δυσάρεστα αποτελέσματα τον τελευταίο καιρό και έχει στιγματίσει την κοινωνία μας. Γενικά έχει προβληματίσει την κοινωνία μας. Έχει υποπέσει στην αντίληψή μου σε διάφορα σχολεία που βρέθηκα. Νομίζω ότι χρειάζεται μια γενικότερη οργάνωση και μια πιο στενή παρακολούθηση και μεγαλύτερη υπευθυνότητα των ανθρώπων που είναι αρμόδιοι για να λειτουργήσει π.χ. ένα σχολείο ή μία σχολή. Πρέπει ο διευθυντής του σχολείου να περάσει στους καθηγητές ότι πρέπει να είναι προσετικοί, αυστηροί και ταυτόχρονα διακριτικοί. Η αλήθεια είναι ότι προκύπτει μία αντίφαση στον τρόπο που οι καθηγητές πλέον μπορούν να επέμβουν και να επιπλήξουν ή και να τιμωρήσουν ένα τέτοιο φαινόμενο. Εκεί πρέπει οι γονείς μέσα από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, αλλά και μεμονωμένα να συστρατευθούν σε αυτό και να μην είναι υπέρμετρα εγωκεντρικοί σε σχέση με τα παιδιά τους. Χρειάζεται μια ομαδικότητα, μια συλλογικότητα στο πως θα αντιμετωπιστεί όλο αυτό και από πλευράς διοίκησης και προσωπικού και από πλευράς γονέων, για να μπορέσει να λειτουργεί ένα σχολείο με κανόνες, με διακριτική, αλλά αυστηρή παρακολούθηση.
Πηγάζει αυτό το φαινόμενο και μέσα από την οικογένεια και την ανατροφή που παρέχεται στα παιδιά, είτε τα θύματα μπούλινγκ, είτε τους θύτες;
Το σχολείο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού και στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του, αλλά το θεμέλιο είναι η οικογένεια, μέσα από τους δύο γονείς, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο το παιδί ζει μέχρι να πάει σχολείο και μετά από το σχολείο. Αυτό πρέπει να είναι έτσι, ώστε να μπορεί από μόνο του να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση, πριν αναζητηθεί βοήθεια από το περιβάλλον στο οποίο ζει.
Τα τελευταία χρόνια τα σχολεία έχουν γίνει διαπολιτισμικά, έχουμε επιρροές και από άλλες χώρες και οι διαφοροποιήσεις δεν αφορούν μόνο τα κοινωνικά στρώματα, αφορούν εθνικότητες και κουλτούρες. Αυτό δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας στο να διαχειριστείς μια τέτοια κατάσταση. Έχω υπάρξει σε σχολεία που ήταν αμιγώς ελληνικά, σε σχολεία που είχαν ένα ποσοστό 20% αλλοδαπών αλλά και σε σχολεία που ήταν 80% αλλοδαποί. Να επισημάνω ότι υπάρχουν παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες που έχουν πολύ καλό χαρακτήρα και νοοτροπία. Δεν σημαίνει ότι οι αλλοδαποί είναι η πληγή ή η πηγή του προβλήματος. Σε μεγάλο βαθμό πιστεύω ότι είναι θέμα της κεφαλής του σχολείου ή της σχολής, διότι έχω υπάρξει με διάφορους τύπους ανθρώπων – διευθυντών, που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία του κάθε σχολείου. Παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο ο ηγέτης, ο άνθρωπος που διοικεί ένα σχολείο.
