Βεζένκοφ: “Η οικογένειά μου και ο Άρης μου δίνουν τα απαραίτητα εχέγγυα για να δουλεύω σκληρά”

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε ο Σάσα Βεζένκοφ και αναφέρθηκε όχι απλά στην φετινή χρονιά με τον Άρη, αλλά και στους λόγους που αποφάσισε να παραμείνει στους κίτρινους, να πει “όχι” στον Παναθηναϊκό, τον οποίο υποστήριζε μικρός και την αύρα νικητή που έχει ακόμα και σήμερα ο Νίκος Γκάλης!

Η συνέντευξη του Σάσα Βεζένκοφ στο gazzetta.gr:

Αλέξανδρε, αν σε ακούσει κανείς να μιλάς, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πιστέψει πρώτον ότι είσαι δεν είσαι Έλληνας και δεύτερον ότι είσαι 19 χρονών…

«Είναι λογικό γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κύπρο, που είναι ελληνική κι εκεί Έλληνες ζούνε! Η ανατροφή μου έχει γίνει με ελληνικά ήθη, έθιμα, στο δημοτικό σχολείο, οι συμμαθητές μου ήταν Έλληνες και Κύπριοι, οπότε και η παιδεία που έχω πάρει είναι ελληνική! Από ‘κει και πέρα, ήμουν τυχερός που μεγάλωσα σε μία πολύ νορμάλ οικογένεια, στο πλαίσιο της οποίας οι γονείς με δίδαξαν πολλά χρήσιμα πράγματα. Στο κομμάτι του μπάσκετ, ο μπαμπάς μου έμαθε ότι χωρίς ταπεινότητα και σκληρή δουλειά, δεν πέτυχε κανείς τίποτε σπουδαίο. Ήταν και είναι ο πιο αυστηρός κριτής μου και μετά από κάθε καλό παιχνίδι, δεν συζητάμε τι έκανα καλά, αλλά ποια ήταν τα λάθη και ψάχνουμε τρόπο για να τα διορθώσουμε! Η οικογένειά μου και ο Άρης, μου δίνουν τα απαραίτητα εχέγγυα για να μένω προσγειωμένος και να δουλεύω σκληρά, γιατί ακόμη είμαι στην αρχή…»

Να υποθέσουμε λοιπόν, ότι από μικρός παρακολουθούσες στενά το ελληνικό μπάσκετ και τις ελληνικές ομάδες και θα είχες Έλληνες μπασκετμπολίστες σαν πρότυπα;

«Εννοείται! Θυμάμαι ότι άρχισα να παρακολουθώ από το 2005, όταν και η Ελλάδα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ κι εγώ έπαιζα στα μικρά τμήματα του ΑΠΟΕΛ… Αγαπημένος μου παίκτης ήταν πάντα ο Δημήτρης Διαμαντίδης, γιατί υποστήριζα τον Παναθηναϊκό και θαύμαζα την πορεία που είχε κάνει εκείνη την εποχή σε Ελλάδα και Ευρώπη».

Πόσο εύκολη απόφαση ήταν να μετακομίσετε οικογενειακά στην Θεσσαλονίκη το 2011;

«Αμφιταλαντευτήκαμε αρκετά σαν οικογένεια, γιατί τότε είχα δεχθεί και την πρόταση των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη, όμως, τελικά με τη σύμφωνη γνώμη και του πατέρα μου, ο οποίος έμενε μόνιμα στη Βουλγαρία, αλλά ήξερε καλά την μεγάλη κι ένδοξη ιστορία του συλλόγου, επιλέξαμε τον Άρη…»

Τι έμαθες ως μέλος του “πάλαι ποτέ αυτοκράτορα” του ελληνικού μπάσκετ;

«Τα πάντα γύρω από το άθλημα! Κατ’ αρχήν, στην Θεσσαλονίκη και στον Άρη έγινε η πρώτη μου επαφή με το επαγγελματικό μπάσκετ. Έχοντας ακούσει τόσα πολλά από τον πατέρα για τον Γκάλη και τον Γιαννάκη, κι έχοντας δει αρκετά videos στο διαδίκτυο, όταν μπαίνεις στο “Nick Galis Hall”, σε πιάνει δέος! Ο κόσμος της ομάδας έχει ζήσει απίστευτες στιγμές και αυτός είναι και ο λόγος που είναι τόσο μπασκετικός!»

Πως σου φάνηκε ο Γκάλης από κοντά;

«Μου είχε πει ο πατέρας μου πόσο μεγάλη προσωπικότητα και τι αθλητής ήταν, αλλά αν τον γνωρίσεις, δεν θα δυσκολευτείς να καταλάβεις ότι έχει τεράστια αυτοπεποίθηση! Απ’ ότι ξέρω ήταν από τους πιο δουλευταράδες παίκτες, οπότε όταν είσαι τόσο καλός και δουλεύεις καθημερινά πολύ σκληρά στην προπόνηση, ξέρεις ότι είσαι ο καλύτερος. Ακόμη και τώρα ο Γκάλης έχει αύρα νικητή και δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται ο καλύτερος Έλληνας μπασκετμπολίστας όλων των εποχών κι ένας από τους κορυφαίους στην Ευρώπη.»

Το καλοκαίρι, το όνομά σου ακούστηκε πολύ στη μετεγγραφική αγορά. Εσύ, όμως, επέλεξες να παραμείνεις στην Θεσσαλονίκη και ο Άρης να “επενδύσει” μπασκετικά πάνω σου, με αποτέλεσμα ήδη στα πρώτα επίσημα παιχνίδια, να αποτελείς το βασικό επιθετικό όπλο της ομάδας… Πιστεύεις ότι αυτό θα σου κάνει καλό μελλοντικά και αυτός είναι και ο λόγος που δεν έφυγες;

«Όταν ήρθα στον Άρη, η κατάσταση στην ομάδα ήταν δύσκολη από πολλές απόψεις! Με την έλευση του coach Αγγέλου, άρχισα να παίρνω χρόνο συμμετοχής και να κερδίζω την εμπιστοσύνη των προπονητών και πιστεύω ότι παραμένοντας ακόμη έναν χρόνο στην ομάδα, θα βελτιωθώ αρκετά και το ερχόμενο καλοκαίρι, ίσως να είμαι πιο έτοιμος. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη προς τον σύλλογο, γιατί μου έδωσε χώρο και χρόνο και φέτος θέλω να αξιοποιήσω αυτές τις συνθήκες για να ανταποδώσω αυτή την εμπιστοσύνη.»

Πόσο εύκολο είναι για ένα ταλαντούχο παιδί 18-19 ετών, να “κλείσει” τα αυτιά του στις “σειρήνες” των μεγάλων συλλόγων που υπόσχονται πολυετή συμβόλαια με μεγαλύτερες αποδοχές και να συμβιβαστεί με μία ακόμη χρονιά με στόχο την βελτίωση;

«Καθόλου εύκολο! Το καλοκαίρι ακούσαμε πολλά από διάφορες ομάδες, αλλά η μόνη χειροπιαστή πρόταση μας έγινε από τον Παναθηναϊκό. Βρέθηκα σε μεγάλο δίλημμα γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να αρνηθείς στην κορυφαία ομάδα της Ευρώπης, με τις επιτυχίες της οποίας μεγάλωσα, αλλά συζητώντας με τον πατέρα μου, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να μείνω για έναν ακόμη χρόνο στον Άρη, να δουλέψω για να βελτιώσω τις αδυναμίες μου στο αθλητικό κομμάτι, στη δύναμη και την έκρηξη, να πάρω “γεμάτα” παιχνίδια γιατί η ομάδα με πιστεύει και με εμπιστεύεται και θεωρώ ότι τελικά πήρα τη σωστή επιλογή απόφαση.»

Πως αισθάνεται ένας 19χρονος, που είναι το βασικό επιθετικό εργαλείο της ομάδας του;

«Προσπαθώ να ανταποκριθώ στις οδηγίες του προπονητή μας, αρχίζοντας από την άμυνα και καταλήγοντας στην επίθεση και συνεργασία με τα υπόλοιπα παιδιά, να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Όταν μου δοθεί η ευκαιρία και είμαι σε καλή μέρα, προσπαθώ λίγο περισσότερο στην επίθεση…»

Τι εννοείς “όταν είσαι σε καλή μέρα”; Σχεδόν σε κάθε ματς του Άρη, είσαι πρώτος σκόρερ και πρώτος ριμπάουντερ…

«(Χαμογελάει!)… Εντάξει προσπαθώ να βοηθήσω… Αλλά, όλα αρχίζουν από την άμυνα, από ‘κει παίρνουμε ενέργεια για να εκτελέσουμε αποτελεσματικά τα plays στην επίθεση. Γενικά, η φιλοσοφία του παιχνιδιού μας αρχίζει από την άμυνα και σ’ αυτό το κομμάτι προσπαθώ να βελτιώνομαι καθημερινά. Η επίθεση μου ταιριάζει περισσότερο κι επειδή το κλίμα στην ομάδα είναι εξαιρετικό και ο προπονητής και οι συμπαίκτες με πιστεύουν, νιώθω μεγάλη αυτοπεποίθηση κι αυτό με βοηθάει να αποδίδω καλύτερα.»

Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος συνοδεύτηκε με ένα σπουδαίο “διπλό”, χθες στην Ελευσίνα…

«Είμαστε όλοι στενοχωρημένοι από τον τρόπο που χάσαμε στην Κηφισιά, από ένα χαμένο λέϊ-απ και έπρεπε να αντεπεξέλθουμε σε μία δύσκολη έδρα. Παρ’ ότι, για δεύτερο σερί ματς δεν κάναμε καλό πρώτο ημίχρονο, στο 2ο μέρος βελτιώσαμε την άμυνά μας, βρήκαμε ενέργεια στην επίθεση και πήραμε μία νίκη, που θα μας βοηθήσει πολύ στη συνέχεια. Το εφετινό πρωτάθλημα είναι πιο ανταγωνιστικό κι εκτός των δύο “μεγάλων”, πιστεύω ότι η απόσταση του 3ου με τον 14ο – συμπεριλαμβανομένου και του Πανιωνίου, που εκτιμώ ότι θα βελτιωθεί – είναι πολύ μικρή…»

Μεγαλώνοντας στην Κύπρο και την Ελλάδα, αναρωτιέται κανείς πως και επέλεξες να φορέσεις τα χρώματα της Εθνικής Βουλγαρίας…

«Εύλογη η απορία σας, γιατί νιώθω αρκετά Έλληνας, αλλά επειδή οι γονείς μου είναι Βούλγαροι, μ’ αυτή την απόφαση, ήθελα να τιμήσω την πατρίδα τους!».

To Top