O Γιάννης Γιαννιώτας μίλησε εφ όλης της ύλης. Για τον ίδιο, τον Άρη, το παρόν και το μέλλον… Για τα γκολ που πέτυχε, για τους συμπαίκτες του, τον Αγκάνθο, τον Καπετάνο, για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιαννιώτα στην εφημερίδα “Metrosport”:
-Γιάννη, ας… γυρίσουμε στην στιγμή του γκολ στο ΟΑΚΑ. Πως θα μας το περιέγραφες;
«Το γκολ είναι μισό μισό. Ο Αγκάνθο αρχικά κάνει τρομερή κίνηση για να πάρει την μπάλα, την σπάει στον Παπαστεριανό και αυτό μου την δίνει συστημένη. Εκεί, το μόνο που είχα εγώ να κάνω ήτανε να την στείλω στα δίχτυα. Και αυτό έκανα. Το γκολ είναι του Παπαστεριανού»
-Στο ΟΑΚΑ στέλνεις την μπάλα στα δίχτυα, τρέχεις μόνο σου, κάπου το αφιερώνεις. Μετά είπες ότι ήτανε για τον πατέρα σου που είχε γενέθλια την Κυριακή. Του το είχες υποσχεθεί;
«Την Κυριακή το μεσημέρι είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο. Του ευχήθηκα χρόνια πολλά και του λέω το βράδυ κάθισε να δεις και τις δηλώσεις. Αναρωτήθηκε εκείνη την ώρα. Θα βάλω γκολ του είπα. Αυτός γελούσε, εγώ όμως το πίστευα!»
-Αλήθεια τι είναι για σένα ο πατέρα σου;
«Τα πάντα! Είναι το πρότυπο μου. Η οικογένειά μου είναι η ζωή μου όλη. Μου παρέχουν απίστευτη στήριξη. Τους χρωστάω μια ζωή ολόκληρη. Ακόμα και αυτή την περίοδο που ο κόσμος με… έβριζε αυτοί ήτανε δίπλα μου. Κάθε μέρα μου τηλεφωνούσαν και μου έλεγαν: Εμείς είμαστε εδώ και σε πιστεύουμε. Κλείσε τα αυτιά σου και κάνε αυτό που μπορείς και ξέρεις»
-Έχεις αντιληφθεί ότι είναι το δεύτερο γκολ που πετυχαίνεις με το κεφάλι; Το πρώτο σου θυμίζω ήταν πέρυσι και πάλι το πρώτο σου, όταν και άνοιξες λογαριασμό στην Σουπερ Λίγκα, στο Ηράκλειο…
«Ναι, είναι απίστευτο! Δύο γκολ έβαλα με την πρώτη ομάδα και τα δύο με το κεφάλι. Ποτέ τα προηγούμενα χρόνια, από τις Ακαδημίες, τα Τμήματα Υποδομής δεν σκόραρα ξανά με το κεφάλι. Λες και ξαφνικά ψήλωσα (γέλια), τι να πω!»
-Το γκολ πάντως ήρθε σε μία χρονική περίοδο δύσκολη για σένα. Άκουσες αρκετά για την μετριότητά σου στο γήπεδο…
«Το είχα καταλάβει. Η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό μου ήτανε εμφανές. Ακούστηκε ότι έχω πολλά βάρη πάνω μου και δεν μπορώ να τα σηκώσω. Προσωπικά να απαντήσω ότι δεν έχω πρόβλημα, αντέχω… τα βάρη»
-Εκτός από τα βάρη ορισμένοι λένε πως μετά την εξαιρετική σου περυσινή πορεία ξαφνικά «καβάλησες το καλάμι». Τι απαντάς;
«Αυτό είναι που λέμε κακοπροαίρετη κριτική. Από την κριτική όμως κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει, πόσω μάλλον εμείς οι ποδοσφαιριστές του Άρη που πάνω μας φοράμε μια φανέλα με ιστορία και κάθε Κυριακή πρέπει να τα δίνουμε όλα και να… απαντάμε».
-Πήρες τα πάνω σου με αυτό το γκολ;
«Το χρειαζόμουνα. Ήρθε σε μία χρονική στιγμή που έδειξα να κάνω μια… κοιλιά. Μην ξεχνάει ο κόσμος όμως και αυτοί που… μιλάνε ότι από πέρυσι δεν έχω σταματήσει καθόλου. Το καλοκαίρι ξεκουράστηκα μόνο δύο μέρες. Έδωσα το 150% των δυνατοτήτων μου, έπρεπε να είμαι συνεπείς σε όλα, όπως είμαι και φέτος. Η ομάδα βρίσκεται σε μία δύσκολη καμπή και πρέπει όλοι να την βοηθήσουμε. Για μένα είναι λογικό μετά από τόσα συνεχόμενα παιχνίδια να έρθει η κόπωση. Σιγά σιγά, πάντως, να ξέρετε ότι ο Γιάννης βρίσκει ξανά τα πατήματά του»
-Σε αγχώνει μήπως το βάρος που ξαφνικά επωμίστηκες;
«Είναι μεγάλη ευθύνη, αλλά δεν με αγχώνει. Μ’ αρέσει που δεν με βλέπουν, πλέον, σαν μικρό αλλά δεν είμαι ο παίκτης που μπορώ να πάρω μία ομάδα στις πλάτες μου. Δεν μπορεί κανείς να το κάνει αυτό. Οι παίκτες είναι έντεκα στο γήπεδο, 25 στο σύνολο»
-Τον περσινό Γιαννιώτα ποτέ θα τον δούμε;
«Πολύ σύντομα. Η κοιλιά που έκανα με βοήθησε. Η κόκκινη κάρτα στην Τούμπα μού έβαλε μυαλό. Ήταν κίνηση που κάνουν… παιδιά. Αλλά κάθε εμπόδιο σε καλό. Κάθισα δύο ημέρες, ξεκουράστηκα, έκανα την αυτοκριτική μου, σκέφτηκα πράγματα»
-Για το νεύρο που βγάζεις εντός των τεσσάρων γραμμών, στοιχείο το οποίο δεν μπορείς να συγκρατήσεις, που το αποδίδεις;
«Αφού δεν πήγαινε τίποτα καλά. Ούτε για εμένα, ούτε και για την ομάδα»
-Σε επηρεάζει όμως αγωνιστικά…
«Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου στο γήπεδο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Με επηρεάζουν φυσικά και άλλοι παράγοντες. Όπως τα άσχημα αποτελέσματα που είχαμε. Και οι αντίπαλοι πολλές φορές πατάνε πάνω σε αυτό το αδύναμο σημείο μου, δέχομαι άπειρες κλοτσιές σε κάθε παιχνίδι στην προσπάθειά τους να με αποπροσανατολίσουν. Τρελάθηκα για παράδειγμα βλέποντας εμείς να μην μπορούμε να βάλουμε γκολ για παράδειγμα στον ΟΦΗ και σε άλλα παιχνίδια (βλ. Πανιώνιο) η εστία του να δέχεται αστεία γκολ».
-Γιάννη, πιστεύεις ότι μετά το γκολ στο ΟΑΚΑ πήρες το όπλο σου και από εδώ και στο εξής θα αρχίσεις να «πυροβολείς»;
«Μακάρι να… πυροβολώ και να δίνω συνεχώς απαντήσεις. Το όπλο το έχω πάντως! Αυτό που κοιτάω πρώτιστα, όμως, είναι η ομάδα να πηγαίνει καλά, να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό και ας σκοράρει και… ο Διούδης (γέλια)! Άλλωστε, εάν η ομάδα δεν πατάει καλά, δεν θα πατάμε και εμείς οι ποδοσφαιριστές. Αυτό είναι αλυσίδα»
-Πρώτα ο Άρης δηλαδή και μετά το εγώ…
«Ακριβώς αυτό! Εγώ εξαρτώμαι από την ομάδα μου και η ομάδα από εμένα».
-Βαθμό στο ΟΑΚΑ, εξαιρετικά στοιχεία από την ομάδα κόντρα στον Παναθηναϊκό, αλήθεια, πως κρίνεις τη συνέχεια;
«Πρώτα μας μέλημα είναι να ανέβουμε βαθμολογικά. Η θέση που βρισκόμαστε δεν αρμόζει σε ένα τόσο μεγάλο σωματείο. Ήττες όπως αυτή με τον Πλατανιά στο Χαριλάου, για παράδειγμα, είναι ανεκδιήγητο να συμβαίνουν. Αδικούμε τους εαυτούς μας. Όπως με τον ΠΑΟΚ, που κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι μέσα στην Τούμπα και χάσαμε 4-1, με τον ΠΑΟΚ να έχει πραγματικά 100% ευστοχία. Αυτά δεν γίνονται….»
-Με τον Παναθηναϊκό είδαμε το στοιχείο ομάδας στο γήπεδο. Κάτι που δεν είχε ο Άρης στα προηγούμενα παιχνίδια. Τι άλλαξε;
«Καταρχήν η νοοτροπία μας. Το σοκ που πάθαμε από την ήττα με τον Πλατανιά μέσα στο Χαριλάου ήταν απίστευτο. Σε ποιόν να το πεις και να το πιστέψει. Πλέον στον πάγκο υπάρχουν δύο άνθρωποι που γνωρίζουν τι σημαίνει Άρης.
Κάθε μέρα στα αποδυτήρια μας μιλάνε και προσπαθούνε να μας δώσουν να καταλάβουμε τι σημαίνει Άρης και ότι σε κάθε παιχνίδι πρέπει να παίζουμε για τη νίκη και μόνο. Επίσης γνωρίζουν τις δυνατότητες των περισσοτέρων παιδιών, τον χαρακτήρα μας, τις απαιτήσεις»
-Από αγωνιστικής άποψης, τι άλλαξε στο διάστημα που προηγήθηκε του αγώνα;
«Και ο Πασιαλής και ο Μπουγιουκλής μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι η 13η-14η θέση δεν αρμόζει στον Άρη. Μας λένε ότι πρέπει να είμαστε μέσα στην 5άδα το λιγότερο, κάθε χρονιά. Αυτή η νοοτροπία και τα κίνητρα που μας δίνουν, μας ανεβάζουνε. Πλέον, οι προπονήσεις είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα μας. Στο γήπεδο κυκλοφορούμε την μπάλα συνέχεια, προσπαθούμε να κάνουμε φάσεις, να δείξουμε ότι βρίσκουμε τον εαυτό μας, να πρεσάρουμε».
-Είπες μας έδωσαν να καταλάβουμε. Πριν δεν υπήρχε αυτό;
«Με την προηγούμενη τεχνική ηγεσία είχε στραβώσει το όλο κλίμα από νωρίς. Μας επηρέασε, σίγουρα, το κακό ξεκίνημα και οι κακοτυχίες που μας βρήκανε σε κάποια παιχνίδια. Οι γκρίνιες και τα νεύρα. Αυτά φταίξανε»
-Είναι ένα συν για το τεχνικό «δίδυμο» ότι τα περισσότερα παιδιά στην ομάδα σας γνωρίζουνε από της Υποδομές;
«Είναι πολύ σημαντικό. Καταλάβετε ότι ανέλαβαν τα ηνία σε μία στιγμή που άλλοι προπονητές έλεγαν όχι στον Άρη, ενώ ούτε μπορούσανε να φανταστούνε ποτέ ότι θα είχαν την ευκαιρία να καθίσουν σε αυτό τον πάγκο. Και όμως είπανε όχι. Το δίδυμο Πασιαλή-Μπουγιουκλή, όμως, πήρε το ρίσκο και ανέλαβε με πολλή όρεξη για δουλειά.
Εμείς θέλουμε να τους δικαιώσουμε για το ρίσκο που πήρανε. Οι Έλληνες έχουμε μπει στο κλίμα ότι δεν σηκώνει άλλο αυτή η κατάσταση, πρέπει να την ανατρέψουμε. Οι ξένοι έχουνε καταλάβει πού παίζουνε. Τους βγάζω το καπέλο γιατί μπήκανε κατευθείαν στη νοοτροπία και το κλίμα του Άρη, με την βοήθεια φυσικά των μεγάλων του ρόστερ οι οποίοι είναι απολύτως συνειδητοποιημένοι»
-Αδικήθηκαν ορισμένα παιδιά από την προηγούμενη τεχνική ηγεσία;
«Δεν θα το έλεγα ακριβώς ότι αδικήθηκαν, αλλά υπάρχουν παιδιά που αξίζουν σίγουρα μία ευκαιρία. Δείτε για παράδειγμα τον Γιάννη τον Γιώρη, τον Καραγιάννη, τον Γιαννίτση ο οποίος πρέπει να πάρει περισσότερα παιχνίδια πλέον και στη φυσική του θέση, όχι ακραίος μπακ. Ακόμα και ο Σωκράτης ο Διούδης. Είναι παιδιά που μπορούνε να σηκώσουνε το βάρος της φανέλας, αρκεί να τους πιστέψουνε»
-Στο αγωνιστικό προφίλ του Άρη επηρέασαν τα πειράματα του Κατσαβάκη;
«Η ομάδα δεν είχε βρει τα πατήματά της και τι ακριβώς ζητούμε μέσα στο γήπεδο. Δεν υπήρχε πλάνο. Ξεκινούσαμε καλά και μετά από κάποια λεπτά άρχιζαν οι γιόμες, το λεγόμενο μπα-μπουπ. Εκεί χαλούσε η όλη εικόνα της ομάδας και λογικό είναι ο κόσμος να γκρινιάζει»
-Δευτέρα το πρόγραμμα έχει Ολυμπιακό. Καταρχήν, για σένα είναι ιδιαίτερο παιχνίδι. Σου ξυπνάει αναμνήσεις, έτσι δεν είναι;
«Σε αυτό το παιχνίδι, πέρυσι, έκανα το ντεμπούτο μου στην Super League. Το θυμάμαι σαν χθες και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Θυμάμαι ακόμα το πόσο δυνατά χτυπούσε η καρδιά μου όταν μπήκα στο γήπεδο. Έτρεμα. Δεν ξεχνιέται εύκολα αυτό….
-Θα χτυπάει το ίδιο και την Δευτέρα;
«Πάντα χτυπάει τόσο δυνατά. Το σφίξιμο στο στομάχι, η νευρικότητα και το άγχος στα αποδυτήρια. Να φανταστείς μου μιλάνε και εγώ είμαι αλλού, σκέφτομαι διάφορα. Όταν σφυρίξει όμως ο διαιτητής ξεχνάω τα πάντα»
–Τι να περιμένουμε από τον Άρη σε αυτό το παιχνίδι;
«Ο Ολυμπιακός είναι μία κλάση καλύτερος απ’ όλες τις ομάδες της Ελλάδας. Διαθέτει ένα πλούσιο και γεμάτο ρόστερ. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι όμως. Ο Άρης δεν είναι τυχαίος. Για εμάς αυτό το πηγαίνει είναι κίνητρο για πολλούς λόγους. Θέλουμε η εμφάνιση του ΟΑΚΑ να έχει συνέχεια, θέλουμε βαθμούς να ανέβουμε ψυχολογικά και να πάψουν επιτέλους κάποιοι να θεωρούν τον Άρη αμελητέα ποσότητα. Είδα μία εφημερίδα του Παναθηναϊκού που έλεγε: Δεν κέρδισε ΟΥΤΕ τον Άρη. Αυτό το ούτε προσωπικά με τρέλανε. Λοιπόν, το σερί που κυνηγάει ο Ολυμπιακός θα χαλάσει την Δευτέρα σε ένα γήπεδο που πιστεύω και περιμένω να… βράζει!»
-Παίζεις, πάντως εναντίον της ομάδας, που το καλοκαίρι έδινε όσα όσα για να σε αγοράσει…
«Αν ήταν να πάω στον Ολυμπιακό θα ήμουνα ήδη στον Πειραιά. Τα αν, τα μετά και τα μπορεί δεν με αγγίζουν. Ανήκω στον Άρη, παίζω για τον Άρη»
-Που πρέπει να χτυπήσει ο Άρης για να κερδίσει τον ανεβασμένο Ολυμπιακό;
«Στην κούραση. Πρέπει να μπούμε δυνατά και να πρεσάρουμε από την αρχή. Να είμαστε 100% συγκεντρωμένοι, να μην παρασυρθούμε, να είμαστε δυνατοί και πρώτοι στις μονομαχίες»
-Θα σκοράρεις;
«Δεν με ενδιαφέρει αυτό. Εγώ θέλω να κερδίσουμε»
-Φοβάσαι κάποιον από τον αντίπαλο περισσότερο;
«Τον κακό μας εαυτό. Μόνο αυτόν…»
-Σε μία χρονιά δύσκολη βλέπουμε όλοι ότι ο κόσμος του Άρη στηρίζει. Πως το αντιλαμβάνεστε αυτό εσείς οι παίκτες του Άρη;
«Είναι κάτι το φοβερό. Το γήπεδο είναι πάντα γεμάτο. Είναι απίστευτο συναίσθημα. Χάναμε 0-2 από τον Πλατανιά και άκουγα: Άρη θυμήσου μια ζωή μαζί σου! Αυτοί οι φίλαθλοι δεν σε απογοητεύουν ποτέ»
-Μας είπες ότι το μισό γκολ στο ΟΑΚΑ ήτανε του Αγκάνθο και του Παπαστεριανού. Αλήθεια πως θα σχολίαζες τον Αγκάνθο;
«Τον θαυμάζω! Είναι ένας παίκτης που ήρθε την τελευταία στιγμή, μπήκε κατευθείαν στο κλίμα της ομάδας, νιώθει όμορφα, οικεία και βγάζει στο γήπεδο αυτό το πείσμα που έχει, το να προσπαθήσει να πάει καλά ο Άρης. Τον σέβομαι. Μου λέει πράγματα, με έχει από κοντά, όπως πέρυσι ο Καστίγιο που με βοήθησε πολύ. Επίσης ο Πουλίδο. Και αυτόν τον θαυμάζω. Ξέρει καντάρια μπάλα. Μπορείς να τον βάλεις σέντερ φορ και να ανταπεξέλθει, είναι απίστευτος»
-Λένε πάντως ότι είναι πειραχτήρι μεγάλο. Ισχύει;
«Είναι. Στα αποδυτήρια, μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό, έρχεται και μου λέει: Δεν γίνεται εσύ να έβαλες γκολ με το κεφάλι. Του εξήγησα ότι και πέρυσι έτσι πέτυχα το πρώτο μου γκολ. Δεν το πίστευε. Μου κάνεις πλάκα, φώναζε στα αποδυτήρια»
-Τον Αγκάνθο ο κόσμος τον αποθεώνει, τον Καπετάνο αντίθετα τον γιουχάρει….
«Τον βρίζουνε με το που ακουμπάει την μπάλα. Ο Κώστας χρειάζεται στήριξη. Αφήστε τον ήσυχο, να ηρεμήσει. Δεν έχει ψυχολογία. Κυνηγάει το γκολ να πάρει τα πάνω του και δεν του βγαίνει τίποτα. Σουτάρει και δεν μπαίνει, λες και έχει φάει κατάρες. Είναι ξενερωμένος από την γιούχα που ακούει. Έχει μείνει με τόσα προβλήματα, του χρωστάνε πόσα λεφτά. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι προσπαθεί πάρα πολύ, είναι καθαρός επαγγελματίας. Πρέπει να ηρεμίσει για να βρει τον εαυτό του».
