Δέκα θρύλοι του παγκόσμιου μπάσκετ που δεν έχετε ακούσει το όνομα τους!

Μαθήματα ιστορίας για προχωρημένους και hardcore μπασκετόφιλους. Κάποιος που θέλει να φτιάξει μια λίστα με τους 20-30 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών (εκτός ΝΒΑ) θα τη γεμίσει μάλλον εύκολα, γρήγορα και άσκοπα έχοντας απλές στοιχειώδεις μπασκετικές γνώσεις.

Σίγουρα όμως σ’  αυτή τη λίστα δύσκολα θα χωρούσαν ονόματα όπως του Στεβενίερ, του Κορκία, του Μασιέλ Μπίρα ή του Μάσιμο Μασίνι. Κι΄ όμως υπάρχει μια δεκάδα παικτών που στις χώρες τους λατρεύονται περίπου σαν λαϊκοί αθλητικοί ήρωες αλλά δύσκολα, στις μέρες μας, τους θυμούνται μακριά απ΄ αυτές. Ιδού λοιπόν μια διαφορετική all time classic 10άδα.

1.Βίλι ή Γουίλι Στεβενίερ (Βέλγιο) 

Ο ‘’Νίκος Γκάλης’’ των 60’s δεν έπαιζε στη Σοβιετική Ένωση ή την Ισπανία. Ούτε καν στην Ιταλία. Αλλά στο Βέλγιο. Ένας δαιμόνιος πλέι μέικερ με μπόι 1μ.80 που σκόραρε όπως….ήθελε! Ο Ζαν Βίλεμ Στεβενίερ ή απλά ‘’Βίλι’’ Στεβενίερ όπως λέει ο μύθος απέρριψε το 1960 προτάσεις από ομάδες του ΝΒΑ και έχασε την ευκαιρία να γίνει ο πρώτος Ευρωπαίος που θα έπαιζε στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Αντ΄ αυτού έγινε θρύλος στη χώρα του, κέρδισε πέντε φορές το πρωτάθλημα και το 1969 οδήγησε τη Στάνταρ Λιέγης μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Όταν σκόραρε κάτω από 30 πόντους σε ένα παιχνίδι το έγραφαν οι….εφημερίδες. Σήμερα σε ηλικία 81 ετών ζει στην Αντβέρπ και πριν μερικά χρόνια ήταν ο προσωπικός προπονητής που βοήθησε τον Ντι Τζέι Εμ’Μπένγκα να φτάσει μέχρι το ΝΒΑ!

2.Οτάρ Κορκία (Γεωργία)

Σε μια εποχή που το μπάσκετ ήταν το κορυφαίο ομαδικό σπορ στην ενιαία Σοβιετική Ένωση έλαμψε το άστρο του καλύτερου Γεωργιανού παίκτη όλων των εποχών. Ενδεχόμενα και του μεγαλύτερου αθλητή όλου του περασμένου αιώνα στη χώρα. Ως παίκτης βοήθησε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 τη Ντιναμό Τιφλίδας να σπάσει το μονοπώλιο της Ρίγα και της ΤΣΣΚΑ Μόσχας κατακτώντας τρία πρωταθλήματα. Και το 1962 καθόταν στην άκρη του πάγκου όταν η ομάδα κατέκτησε και το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Με μπόι 1μ.95 ήταν το πρώτο ‘’τεσσάρι’’ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ που έδωσε νόημα σε μια θέση που μέχρι τότε ήταν απλά….συμπλήρωμα του ψηλού! Πέθανε το 2005 σε ηλικία 81 ετών στην αγαπημένη του Τιφλίδα.

3.Μάσιμο Μασίνι (Ιταλία) 

Με την ανατολή της δεκαετίας του ’70 ξεκίνησε η πορεία του θρυλικού Ντίνο Μενεγκίν που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια. Παρέλαβε τη σκυτάλη του καλύτερου Ιταλού ψηλού από τα χέρια του Μάσιμο Μασίνι που για 15 χρόνια ήταν ο κυρίαρχος της ρακέτας. Με μπόι 2μ.08 και πολύ δυνατό κορμί αναδείχθηκε σε ένα από τους καλύτερους ψηλούς σκόρερ της εποχής του. Σήμερα, σε ηλικία 74 ετών μπορεί να απολαμβάνει μαζί με τις αναμνήσεις του, τα δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών που κατέκτησε με την Ολίμπια Μιλάνο και την Βαρέζε και τα δύο Κύπελλα Κυπελλούχων.

4.‘’Μπίρα’’ Μασιέλ (Βραζιλία) 

Ο Οσκάρ Σμιντ κάθεται στον θρόνο του κορυφαίου παίκτη στην ιστορία του Βραζιλιάνικου μπάσκετ αλλά αν υπάρχει κάποιος που θεωρητικά μπορούσε να αμφισβητήσει την πρωτιά του αυτός είναι ο Ουμπιρατάν Περέιρα Μασιέλ ή ‘’Μπίρα’’ Μασιέλ. Με μπόι 1μ.98 αλλά εξωπραγματικές αθλητικές ικανότητες για τα δεδομένα της εποχής οδήγησε την εθνική Βραζιλίας στην κατάκτηση του παγκόσμιου Κυπέλλου του 1963 και σε άλλα έξι μετάλλια σε παγκόσμια Κύπελλα και παναμερικανικά πρωταθλήματα. Όταν αποφάσισε το 1969 να εγκαταλείψει τη χώρα και να γίνει ο πρώτος Βραζιλιάνος μπασκετμπολίστας που υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στην Ιταλία (Βενέτσια) παραλίγο να γίνει….πόλεμος! Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 58 ετών το 2002.

5.Ιβάν Μράζεκ (Τσεχία)

Ήταν ο άνθρωπος που μετέτρεψε την παλιά ενιαία Τσεχοσλοβακία σε μια υπερδύναμη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έπαιξε μπάσκετ στη Σπάρτακ Μπρνο για μια δεκαετία μετά το τέλος του Β’  παγκοσμίου πολέμου αλλά στην πραγματικότητα έγινε μύθος ως προπονητής κοουτσάροντας την ίδια ομάδα για άλλα 12 χρόνια αλλά και την εθνική της χώρας. Και μόνο ότι οδήγησε την ομάδα σε ένα ημιτελικό και ένα τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών λέει από μόνο του τα πάντα. Σαν παίκτης και προπονητής κέρδισε 11 εγχώρια πρωταθλήματα. Απεβίωσε πλήρης ημερών σε ηλικία 93 ετών πέρσι τον Απρίλιο.

6.Ατάνας Γκολομέεφ (Βουλγαρία)

Αν είχε γεννηθεί μια εικοσαετία αργότερα δύσκολα θα έμενε για πολύ στην Ευρώπη. Ο πρώτος Βούλγαρος παίκτης που έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ το 1968 στον Καναδά με τη φανέλα του πανεπιστημίου Μαγκίλ, έκλεψε την παράσταση αφού με κορμί στα 2μ.08 έμοιαζε πιο πολύ με….περιφερειακό αλλά προτίμησε να επιστρέψει στην πατρίδα του όπου έγινε θρύλος του Βουλγαρικού αθλητισμού. Κέρδισε 10 φορές το πρωτάθλημα Βουλγαρίας και στη δεκαετία του ’80 έκανε μια καλή πορεία ως προπονητής. Σήμερα σε ηλικία 72 ετών ζει στη Σόφια και δεν είναι ενεργός στο χώρο του μπάσκετ.

7.Ρικάρδο Ντουάρτε (Περού)

Από τους μεγαλύτερους αθλητικούς ήρωες της χώρας. Έμεινε στα παρκέ για 25 ολόκληρα χρόνια παίζοντας από το 1957 μέχρι το 1982 επαγγελματικό μπάσκετ και κρέμασε τη φανέλα του σε ηλικία 42 ετών. Πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964. Σέντερ με ύψος 2μ,03 και μέλος μιας φουλ μπασκετικής οικογένειας αφού και τα 4 αδέλφια του έπαιξαν μπάσκετ χωρίς κανείς όμως να φτάσει στο δικό του επίπεδο. Το 1991 η ΦΙΜΠΑ τον συμπεριέλαβε στους 50 μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών.

8.Τεό Κρουζ (Πουέρτο Ρίκο) 

Στη χώρα μας μάθαμε το μπασκετικό Πουέρτο Ρίκο χάρη στον ‘’Πικουλίν’’ Ορτίθ αλλά ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών σε ένα κράτος που το σπορ είναι ελάχιστα πιο πίσω σε δημοφιλία από το μπέιζμπολ είναι ο Τεό Κρουζ. Ο Τεόφιλο Κρουζ Ντόουνς ή ‘’Τεό’’ με ύψος 2μ.03 έγινε ο πρώτος παίκτης της χώρας που επελέγη στο ντραφτ του ΝΒΑ (νούμερο 55 το 1965) αλλά με εξαίρεση μια χρονιά που έπαιξε στη Βελγική Ρασίγκ Μαλίν έμεινε για 25 χρόνια στα γήπεδα της πατρίδας του. Έπαιξε πέντε φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες και για αυτό το λόγο λίγο πριν τον θάνατο του το 2005 σε ηλικία 63 ετών, η ΔΟΕ τον τίμησε με το μετάλλιο της Ολυμπιακής Τιμής.

9.Φέρεντς ή Φρανσουά Νέμεθ (Ουγγαρία) 

Από τους πιονιέρους της διάδοσης του μπάσκετ στην Ευρώπη. Με διπλή υπηκοότητα έπαιξε όλη του την καριέρα στη Γαλλία και αναδείχθηκε με μπόι κοντά στα 2 μέτρα στον πρώτο κυρίαρχο σέντερ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Επίσης στη λίστα των 50 μεγαλύτερων παικτών όλων των εποχών της ΦΙΜΠΑ, έφυγε από τη ζωή λίγο πριν αλλάξει ο αιώνας ξεχασμένος και πάμπτωχος! Μετά τον θάνατο του τιμήθηκε πολλές φορές για την τεράστια προσφορά του στη διάδοση του μπάσκετ τόσο στην Ουγγαρία όσο και στη Γαλλία.

10.Μοντέστας Παουλάουσκας (Λιθουανία)

Σε μια χώρα που το μπάσκετ λατρεύεται σαν θρησκεία και υπάρχουν τουλάχιστον τρεις παίκτες παγκόσμιου διαμετρήματος λίγοι μπορούν να ξεχάσουν τον πρώτο μυθικό παίκτη που ανέδειξε η Ζάλγκιρις Κάουνας. Τριάρι με μπόι 1μ.93 ο Παουλάουσκας έγινε ο πιο νέος σε ηλικία MVP Ευρωμπάσκετ σε ηλικία 20 ετών το 1965. Επαιξε 15 χρόνια φορώντας μόνο τη φανέλα της Ζάλγκιρις, συνεχίζει να ζει στο Κάουνας και σε ηλικία 75 ετών διδάσκει ακόμη μπάσκετ σε νεαρούς παίκτες και σχολικά προγράμματα.

Πηγή: novasports.gr

To Top