Ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος έκανε κατάθεση ψυχής μιλώντας για όλα όσα βίωσε στον Άρη, την προσπάθεια του ίδιου και των συμπαικτών του, τους… Σπαρτιάτες, αλλά και το μέλλον.
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio:
Αρχικά ανέφερε:
Το τελευταίο διάστημα των πλέ-οφ ήταν πολύ δύσκολο. Πολλά παιδιά λέγαμε, άντε άλλο ένα, άντε άλλο ένα. Να τελειώσουμε με θετικό πρόσημο. Είχαμε και το άγχος για την επόμενη μέρα. Τελικά τέλος καλό, όλα καλά.
Για τα τελευταία παιχνίδια:
Όσα χρόνια αγωνίζομαι δεν έχω δει τέτοια κατάσταση. Ότι φτάσαμε ως εκεί είναι άλλο θέμα. Κοιτούσαμε αριστερά, δεξιά στον πάγκο να ξεκουράσουμε κάποιο παιδί και δεν υπήρχε τίποτα. Μέχρι την τελευταία στιγμή όμως είχαμε το κίνητρο, είχαμε το πάθος να παλέψουμε για εμάς και για την αξιοπρέπεια της ομάδας.
Ενώ συνέχισε:
Μας κράτησε η προσπάθεια του… διπλανού μας. Όταν βλέπεις τον συμπαίκτη σου να πασχίζει και να μάχεται δεν θέλεις να τον αφήσεις. Νιώθαμε όντως σαν Σπαρτιάτες. Ο καθένας έδινε την ψυχή του για τους διπλανούς τους. Μείνανε πολλά παιδιά Ιούλιο παρά το ότι θα μπορούσαν να φύγουν, να πάνε τις διακοπές τους. Θεωρώ ότι τους τιμάει ότι έμειναν.
Για το πως ξεκίνησε το τελετουργικό με τους… Σπαρτιάτες:
Είχα ξεκινήσει στα αποδυτήρια με τον Λούκας Σάσα. Υπήρχαν κάποια βιντεάκια στο διαδίκτυο, του τα έδειχνα και έκανε τις… κραυγές. Μετά το ματς τότε τους μάζεψα όλους. Μετά με τον ΠΑΟΚ λέγαμε ότι δεν γίνεται να μην το κάνουμε. Όταν υπάρχουν προβλήματα σε διαλύουν ή σε ενώνουν. Εμάς μας ένωσαν όλα αυτά.
Για το αν ένιωσε ότι κάποιοι “πήδηξαν από το καράβι”:
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Μπορεί κάποιος να είχε έναν τραυματισμό, ένα οικογενειακό θέμα, να φοβηθεί μήπως χτυπήσει. Είναι πολλά που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Κάποιος μπορεί να πήδηξε από το καράβι, κάποιος μπορεί να είχε ένα σοβαρό θέμα. Σέβομαι κάθε απόφαση.
Για τον Κόρχουτ:
Το παιδί έκανε εβδομάδα παρά εβδομάδα ένεση στο γόνατο. Μας βοήθησε πολύ. Κάποια στιγμή έκλεισε ένα προσύμφωνο με μία άλλη ομάδα, και δεν ήταν τόσο εύκολο να αγωνιστείς.
Για το ότι χρειάζεται Ελληνικό στοιχείο στην ομάδα:
Δεν γίνεται να μην δεν έχεις Ελληνικό στοιχείο, ή τουλάχιστον να μην έχεις παίκτες που ξέρουν την Ελληνική πραγματικότητα. Ο Ντιγκινί δεν είναι Έλληνας, αλλά γνωρίζει την Ελληνική πραγματικότητα. Βοήθησε την ομάδα. Η προπονητική μονάδα, το πως θα βοηθήσεις στις προπονήσεις, όλα παίζουν ρόλο. Ο Δεληζήσης, ο Βαλεριάνος, κάποια παιδιά που ξεκινήσαμε στην Β’ Εθνική θεωρώ ότι πρέπει να είναι εδώ και να βοηθάνε.
Δεν θεωρώ ότι ο Βαλεριάνος έχει κάτι να ζηλέψει. Είναι παίκτης Εθνικής Ελλάδος. Ο Δεληζήσης είναι αρχηγός του Άρη. Ίσως κάποια στιγμή βοηθάνε από δεύτερο ρόλο, αλλά πάντα μπορούν να βοηθάνε. Ο Τζανακάκης επίσης, θα μπορούσε να έχει βοηθήσει, να είναι στην ομάδα.
Ενώ συνέχισε:
Είναι ένα πρωτάθλημα χωρίς τεράστια ποιότητα. Με 5-6 ποιοτικούς ξένους, με ένα τέτοιο μείγμα έχεις δεδομένη την επιτυχία. Γιατί όταν θα πάει κάτι στραβά θα μπορέσουν να βγουν μπροστά τα παιδιά που γνωρίζουν την πραγματικότητα. Φυσικά χρειάζεται στο ποδόσφαιρο πρώτα από όλα να είσαι καλός παίκτης. Μετά χρειάζεται να έχεις προσωπικότητα, αλλά και να είσαι καλό παιδί.
Για το ότι οι Έλληνες παίκτες πάντα στήριζαν την ομάδα:
Γίνεται μία τεράστια προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια. Πολλές φορές κάναμε πίσω, δεν δημιουργήσαμε πρόβλημα την στιγμή που σε άλλες ομάδες γινόταν χαμός. Είχαμε πει τότε στην Β’ Εθνική ότι αν δεν βγει η ομάδα τελειώσαμε. Δεν μας νοιάζουν τα λεφτά, δεν μας νοιάζουν τίποτα. Είχε ειπωθεί αυτό όταν είχαμε μαζευτεί με τα παιδιά. Ξέραμε ότι η ομάδα πονάει, ότι δεν υπάρχει ανοχή. Ότι θα… φάμε ξύλο αν ανεβούμε.
Για τα όσα έγιναν μετά τον τραυματισμό του:
Μετά τον τραυματισμό μου περίμενα να ανανεώσω κατευθείαν για να κάνω την αποθεραπεία μου. Περίμενα μία άλλη αντιμετώπιση γιατί τραυματίστηκε στο γήπεδο. Έστω και αργά ήρθε η ανανέωση. Με πήγε πίσω αγωνιστικά η αποχή. Στην ουσία δεν ήμουν ποτέ μαζί με την ομάδα. Δεν ήμουν εδώ απλά για να είμαι. Ήμουν εδώ για να δείξω ότι μπορώ να παίξω ποδόσφαιρο και ότι δεν θέλω να σταματήσω από τον Άρη.
Για την συζήτηση που έκανε με τους ανθρώπους του Άρη:
Είπα στον προπονητή ότι όσο και αν είμαι δεμένος θέλω να φύγω από την ομάδα αν δεν με υπολογίζεται. Τους είχα πει ότι θέλω να με βοηθήσετε να βρω μια ομάδα. Αυτό δεν έγινε. Δεν τα έβαλα όμως ποτέ κάτω. Πιστεύω ότι ο Θεός όταν είναι να στο δώσει θα στο δώσει. Εμένα με δοκίμασε και μου το έδωσε κατάλληλα.
Για την αποθεραπεία του:
Έλεγα σε ένα παιχνίδι που είναι 3-0 ή 4-0 βάλτε με για δέκα λεπτά. Να δείξω ότι… είμαι εδώ.
Για την ανανέωση του για τον Ιούλιο:
Μου ζητήθηκε από την διοίκηση να μην αφήσω ορφανή την ομάδα. Παρά την πικρία που είχα δεν θα άφηνα ποτέ την ομάδα, θα βοηθούσα με την ψυχή μου. Αυτό βέβαια βοήθησε και εμένα να κάνω 6-7 παιχνίδια. Σε ένα δευτερόλεπτο είχα πει ναι…
Για το ότι τα έδινε όλα:
Δεν ήμουν Άρης, αλλά όσο αγωνιζόμουν ένιωθα οπαδός. Ένιωθα πιο Άρης από πολλούς που δήλωναν Αρειανοί. Θα έχω για πάντα στην καρδιά μου τον Άρη.
Για το αν έχει πάρει ξανά το περιβραχιόνιο:
To είχα βάλει μία φορά πέρυσι με τον Ατρόμητο που έβαλα το γκολ. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά.
Για το ότι ζήτησε το περιβραχιόνιο:
Είχα κάνει μία κουβέντα με τον Γιώργο τον Δεληζήση. Του είπα ότι ήταν πιθανά το τελευταίο μου παιχνίδι. Πριν προλάβω να το ζητήσω μου είπε “Μητσάρα πάρτο και να το έχεις για όσο θέλεις. Το τι είσαι για αυτήν την ομάδα το ξέρω πάρα πολύ καλά”.
Φόρεσα το περιβραχιόνιο και κατάλαβα ότι σου δίνει ένα 30-40% παραπάνω. Καταλαβαίνεις ότι έχεις μία μεγάλη ευθύνη, πρέπει να τιμήσεις τους συμπαίκτες σου και τον σύλλογο σου.
Για το πόσο βοηθάει έναν παίκτη η φανέλα του Άρη:
Η φαέλα είναι βαριά, το έχει δείξει η ιστορία. Μπορεί κάποιον να τον γιγαντώσει, κάποιον να τον μικρύνει. Μπορεί κάποιος στα δύσκολα να μην αντέχει.
Αν πεις όμως ότι θα υπάρχουν χαρές, γκρίνιες, θρίαμβοι, τα πάντα, μπορεί μόνο να σε ανεβάσει, να σε κάνει καλύτερο.
Όταν έχεις 20.000 κόσμο νιώθεις ότι μπορείς να κερδίσεις οποιωνδήποτε. Άσχετα με το τι εμφάνιση θα κάνεις.
Για τα καλά και τα άσχημα που θυμάται:
Έχω μόνο χαρά να θυμάμαι. Ειδικά όπως έκλεισε θα ήμουν πολύ πικρόχολος αν κρατούσα στεναχώρια.
Αν και το ποδόσφιαρο είναι γεμάτο πίκτρες μου έμειναν πολλές χαρές.
Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε στην Δράμα ότι θα ερχόταν τόσος κόσμος, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε αυτήν την λαοθάλασσα που μας έκανε να νιώθουμε ότι είμαστε στο γήπεδο μας.
Το ματς με την Ξάνθη το 0-1 είναι από τις καλύτερες στιγμές.
Για το πως αξιολογεί την χρονιά της ομάδας:
Θεωρώ ότι μετά τον Ολυμπιακό παίξαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο. Η αγωνιστική της θέση πιστεύω ότι θα μπορούσε να είναι δεύτερη. Για 55 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι στον τελικό και να μιλούσαμε αλλιώς.
Υπήρχε τρομακτική ποιότητα ποδοσφαιριστών. Μακάρι να περάσει ξανά τέτοια φουρνιά από τον Άρη. Ήρθαν ποδοσφιαριστές που ανέβασαν επίπεδο την ομάδα.
Ο Άρης ήθελε πάντα να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο. Μετά την φουρνιά με Κόκε-Κάλβο θεωρώ ότι φέτος παίξαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο.
Για το πως χαρακτηρίζει τον Θόδωρο Καρυπίδη:
Φιλόδοξος. Πήρε μία ομάδα πολύ μεγάλη από την Γ’ Εθνική, δεν σταμάτησε στην στεναχώρια που δεν ανέβηκε από την Β’ Εθνική την ομάδα. Με τα καλά του και τα στραβά του, με οργανωτικά προβλήματα αλλά νομίζω ότι δεν σταματάει πουθενά. Δεν είναι λίγο πράγμα από την Β’ Εθνική να είσαι δύο χρόνια σερί στην Ευρώπη.
Για τα βήματα που πρέπει να γίνουν στην οργάνωση:
Πρέπει να υπάρξει οργάνωση καλύτερη. Όταν έρχεται ένας παίκτης από το εξωτερικό πρέπει να τον έχεις καλά για να αποδόσει.
Για τον Χαριστέα:
Ο Άγγελος δεν μπόρεσε να δείξει. Ο χρόνος θα τον κρίνει. Είναι ένας άνθρωπος με πολλές διασυνδέσεις, που γνωρίζει ανθρώπους. Θα έχει έναν πολύ μεγάλο κύκλο επαφών. Η επιλογή του προπονητή ήταν αυτή που έβαλε το λιθαράκι της στην ομάδα, αλλά θα κριθεί τον επόμενο χρόνο.
Για τον Ένινγκ:
Αυτή η ομάδα είναι μία ομάδα έτοιμη. Το να κάνεις κάποιες αλλαγές παίζει τον ρόλο του, ο κ.Ένινγκ τις έκανε. Αλλά το μεγαλύτερο στοίχημα για εκείνον είναι η νέα χρονιά. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεις μία καινούργια ομάδα με τέτοια χημεία.
Για τον Δεληζήση:
Είναι ψυχάρα, είναι αρχηγάρα. Θα πρέπει να ριζώσει στην ομάδα να μην φύγει ποτέ. Είναι ο… Λεωνίδας. Στο αντίο μπορεί να ήμουν εγώ ο Λεωνίδας, αλλά ατός είναι πραγματικός σπαρτιάτης. Η παρουσία του στο γήπεδο τα λέει όλα.
Για τα μηνύματα από τον κόσμο:
Τα μηνύματα που έλαβα από τον κόσμο μου έδωσαν έξτρα στήριξη και κουράγιο.
Για το αν θέλει να παραμείνει:
Μπορεί αγωνιστικά να μην καλύπτω, με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα. Σίγουρα θέλω να είμαι στην ομάδα, σίγουρα θέλω να αγωνίζομαι.
Για το αν θα ήθελε να συνεχίσει με κάποιο άλλο πόστο στον Άρη αφού ολοκληρώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα:
Θα ήθελα πάρα πολύ να βοηθήσω την ομάδα από κάποιο άλλο πόστο. Είτε οργανωτικά, είτε με κάποιον άλλον τρόπο. Είναι η δεύτερη οικογένεια μου. Τώρα και με την… καινούργια μέση έχω 4-5 χρόνια γεμάτα ποδόσφαιρο βέβαια.
