Στις 27 Ιανουαρίου 2002 ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε τον Άρη στο ΟΑΚΑ για την 13η και τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής και η βραδιά εκείνη, έμελλε να «βαφτεί» στα “κιτρινόμαυρα”!
Η ομάδα του Ρισάρ Ταρντί άντεξε χάρη στην εκπληκτική εμφάνιση του τερματοφύλακά της, Φάνη Κατεργιαννάκη, που είπε «όχι» στους «ερυθρόλευκους» σε περισσότερες από δέκα φάσεις κατεβάζοντας… ρολά και στο 79′ έβαλε και γκολ, όταν ο μέσος της, Σαΐντ Τσίμπα, σέντραρε στην καρδιά της άμυνας των «ερυθρολεύκων» και ο επιθετικός της, Νορντίν Ζμπαρί, με εξαιρετική γυριστή κεφαλιά «έγραψε» το 0-1 και το πανηγύρισε με μία φοβερή τούμπα!
Το σκορ αυτό διατηρήθηκε μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή και έμεινε στην ιστορία, καθώς παραμένει, μέχρι και σήμερα, η τελευταία εκτός έδρας νίκη του Άρη επί του Ολυμπιακού!
Το αποτέλεσμα αυτό έφερε, φαρδιά πλατιά, τη «σφραγίδα» του Φάνη Κατεργιαννάκη, που ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του Άρη με τις επεμβάσεις του. Θα πρέπει, όμως, να πιστωθεί και στον Ζμπαρί, ο οποίος σκόραρε το γκολ της νίκης!
Πάντως, αυτή ήταν η μόνη καλή στιγμή του, μαροκινής καταγωγής, Βέλγου με τα χρώματα του Άρη. Ο Ζμπαρί είχε ενταχθεί στον Άρη λίγες ημέρες πριν τον αγώνα με τον Ολυμπιακό, ως δανεικός από τη γαλλική Τρουά και εκείνο το γκολ που σημείωσε στο ΟΑΚΑ ήταν το μοναδικό του με τα κίτρινα. Πρόλαβε να λάβει μέρος σε συνολικά 7 παιχνίδια (4 για το πρωτάθλημα και 3 για το Κύπελλο) καθώς στάθηκε άτυχος, αφού τραυματίστηκε. Αποτέλεσε παρελθόν από τον Άρη όταν, στο τέλος της σεζόν, ο δανεισμός του ολοκληρώθηκε.
Ο Νορντίν Ζμπαρί
Τι κάνει σήμερα, ωστόσο, ο Ζμπαρί; Έχει πια αποσυρθεί από την ενεργό δράση αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται κοντά στο ποδόσφαιρο, καθώς εργάζεται ως τηλεσχολιαστής αγώνων για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο στο Βέλγιο.
Ο Νορντίν Ζμπαρί γεννήθηκε στο Σεντ-Γιοστ-τεν Νόντε του Βελγίου στις 5/2/1975 και μικρός έγινε μέλος της άσημης SCUP Jette. Γρήγορα τον εντόπισαν τα «λαγωνικά» της σπουδαίας Άντερλεχτ και τον ενέταξαν στις ακαδημίες της. Ντεμπουτάρισε στην πρώτη ομάδα του μεγάλου βελγικού συλλόγου το 1995, δεν χρησιμοποιήθηκε όμως όσο κι ο ίδιος θα ήθελε στη συνέχεια. Το 1996 παραχωρήθηκε στην Γάνδη, όπου «καπάρωσε» θέση στο βασικό σχήμα και σκόραρε, σε μια σεζόν, 14 γκολ σε 31 συναντήσεις (6ος «κανονιέρης» του πρωταθλήματος της εν λόγω χρονιάς)!
Η Κλαμπ Μπριζ, τότε, έσπευσε και τον απέκτησε. Δύο χρόνια έμεινε στο «Γιαν Μπρεϊντάλ», πέτυχε 10 γκολ σε 36 ματς και στέφθηκε μια φορά πρωταθλητής Βελγίου (κι άλλη μία δευτεραθλητής)! Το 1999, ξενιτεύτηκε: υπέγραψε στη γαλλική Τρουά, στην οποία, ωστόσο, ο απολογισμός του ήταν «φτωχός»: 4 τέρματα σε 35 αναμετρήσεις έως το 2003 – μεσούσης της σεζόν 2001/02, θα δοθεί δανεικός στον Άρη.
Όταν άφησε τους «κίτρινους», επέστρεψε στην Τρουά και κατόπιν έπαιξε για λίγο, πάλι ως δανεικός, σε μία άλλη γαλλική ομάδα, τη Γκρενόμπλ. Το 2003 επαναπατρίστηκε για χάρη της Σερκλ Μπριζ, που ήταν τότε νεοφώτιστη στην Α’ κατηγορία – εκεί ξαναβρήκε τη φόρμα του και, σε 28 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, έβαλε 11 γκολ, τερματίζοντας στην πρώτη θέση των σκόρερ της ομάδας του βοηθώντας τη παράλληλα να παραμείνει στα «σαλόνια»! Ακολούθως γύρισε στη Γάνδη δίχως να έχει το… σουξέ της πρώτης θητείας του εκεί (26 ματς/6 γκολ) και έναν χρόνο μετά πήγε στη Λα Λουβιέρ (27 αγώνες/2 γκολ), ως παίκτης της οποίας κρέμασε τα παπούτσια του το 2006… για να τα ξαναφορέσει δύο χρόνια μετά για λίγο, για χάρη της (ερασιτεχνικής) Έεντραχτ Χέλντεργκεμ!
Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί, ότι ο Νορντίν Ζμπαρί έπαιξε 2 φορές στην Εθνική Βελγίου. Δυστυχώς για εκείνον και στις δύο περιπτώσεις η ομάδα του έχασε και μάλιστα «βαριά»! Έκανε το ντεμπούτο του στους «κόκκινους διαβόλους» στις 14/12/1996, στην ήττα με 0-3 από την Ολλανδία στις Βρυξέλλες για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1998, ενώ τη δεύτερη συμμετοχή του την «έγραψε» στις 11/2/1997, σε μία «φιλική» ήττα με το ίδιο σκορ από τη Βόρειο Ιρλανδία στο Μπέλφαστ.
