Η αγάπη για την ομάδα υπερισχύει, ο κόσμος του Άρη θα δώσει ό,τι έχει!

Η αγάπη των οπαδών για τον Άρη είναι μεγαλύτερη από την πικρία τους, την οποία θα παραμερίσουν για να σώσουν την ομάδα ξανά, όπως γνωρίζουν καλά να κάνουν! Αυτή είναι η πεποίθηση και το μήνυμα του Άρη Γρηγοριάδη, ο οποίος γράφει επίσης στο blog του για τον διπλό προσωπικό θρίαμβό του στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, για τα υπόλοιπα αστέρια του κολυμβητικού τμήματος, αλλά και για το Euro 2012…

«Καλημέρα σε όλους! Ελπίζω να είστε καλά!

Έχω πολλά να πω και να γράψω για την τελευταία εβδομάδα, που ήταν πολύ έντονη. Για εμένα προσωπικά, για τα διοικητικά του Άρη, αλλά και για τον ελληνικό αθλητισμό συνολικά.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο είχαμε το πανελλήνιο πρωτάθλημα κολύμβησης στην Τρίπολη, όπου τα πήγαμε πάρα πολύ καλά, τόσο εγώ όσο και τα υπόλοιπα παιδιά του Άρη!

Για μένα, αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας προετοιμασίας πριν από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου και είχα στόχο να κερδίσω στα 50 και στα 100 μέτρα ύπτιο, όπως και έγινε, για να δώσω βαθμούς στον σύλλογό μας και για να δείξω ότι είμαι στον σωστό δρόμο.
Θα μπορούσα να κάνω ταχύτερο χρόνο στα 100 μέτρα και το ιδανικό ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων θα ήταν να «κατέβαινα» κάτω από τα 55 δευτερόλεπτα, αλλά ακόμα κι έτσι έμεινα ευχαριστημένος.

Αυτό που κρατάω είναι η 10η συνεχόμενη νίκη μου στα 100 μ. ύπτιο, από το 2003 μέχρι σήμερα, αλλά και το γεγονός ότι έφτασα συνολικά τα 24 χρυσά μετάλλια σε ατομικά αγωνίσματα, στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Μάλιστα, δεν έχω πάρει ποτέ διαφορετικό μετάλλιο στο θεσμό, έχω μόνο χρυσά!

Η διάρκεια που δείχνω ως αθλητής είναι ένα στοιχείο πολύ σημαντικό για μένα, που μου δίνει ακόμα μεγαλύτερη θέληση και διάθεση για την συνέχεια. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξεπεράσω κάποτε το ιστορικό ρεκόρ του Βαγγέλη Κοσκινά, που είχε κατακτήσει 29 πανελλήνιους τίτλους. Είναι εφικτό, ωστόσο δεν θέλω να θέτω τόσο μακρινούς στόχους, δεν το έκανα ποτέ μου. Προτιμώ να πηγαίνω βήμα – βήμα.

Αλλά και σε ομαδικό επίπεδο, η αποστολή μας εξετελέσθη στην Τρίπολη! Βελτιώσαμε τη θέση μας σε σχέση με πέρσι και αναδειχθήκαμε κορυφαίος σύλλογος της Θεσσαλονίκης, τερματίζοντας 4οι στη γενική κατάταξη, 4οι στις γυναίκες και 5οι στους άνδρες.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και στους προπονητές, ιδιαίτερα στην Ασπασία Πετραδάκη που σάρωσε στο ύπτιο κερδίζοντας τρία χρυσά μετάλλια, στη Μαρία Μιχαλάκα που στέφθηκε επίσης πρωταθλήτρια Ελλάδας, αλλά και στον Αλέξανδρο Θεοχαρίδη, που τερμάτισε 2ος πίσω από εμένα στα 50 και στα 100 μ. ύπτιο.
Είναι ξεχωριστή η χαρά μου να βλέπω τον επίδοξο διάδοχό μου να βγαίνει από τα σπλάχνα του Άρη και να κάνουμε το «ένα – δύο» στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Πρόκειται για φοβερό παιδί και σπουδαίο αθλητή, που έχει όλο το ταλέντο για να τα πάει εξαιρετικά στο μέλλον.

Ενώ βρισκόμουν στην Τρίπολη, είδα με αγωνία και την αναμέτρηση της Εθνικής με τη Γερμανία, στο Euro 2012. Ήθελα πάρα μα πάρα πολύ να πάρουμε αυτό το παιχνίδι, για ευνόητους λόγους! Όταν ισοφαρίσαμε σε 1-1 πίστεψα στην ανατροπή, αλλά πέσαμε πάνω σε μια πολύ δυνατή ομάδα. Χάσαμε με αξιοπρέπεια και είναι μεγάλη επιτυχία η παρουσία μας στους «8» τους Ευρώπης.

Η Γερμανία είναι και το φαβορί για το τρόπαιο, βάσει των εμφανίσεών της. Εγώ πάντως, είμαι με την Ισπανία από εδώ και πέρα. Είναι επίσης πολύ ισχυρή, παρουσιάζεται πολύ αποτελεσματική και θα μου άρεσε να τη δω να ξαναπαίρνει τον τίτλο. Γενικά, άλλωστε, συμπαθώ τις ισπανικές ομάδες.

Για το φινάλε, άφησα τις σκέψεις μου για αυτά που συμβαίνουν στον Άρη. Εδώ και πολύ καιρό, όλες οι ειδήσεις ήταν άσχημες και τίποτε δεν έμοιαζε να κινείται. Ακόμα και σήμερα, έχω αγωνία για το αν και πώς θα καταφέρουμε να φτιάξουμε ομάδα για του χρόνου, αφού προς το παρόν δεν μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές, ούτε και να κρατήσουμε τους παίκτες μας.

Την τελευταία εβδομάδα, όμως, κάτι άρχισε επιτέλους να αλλάζει. Ο πολύς κόσμος εξακολουθεί να νιώθει απογοήτευση και είναι φυσιολογικό, αλλά είναι η στιγμή που πρέπει να κάνουμε όλοι ό,τι μπορούμε για να σωθεί ο Άρης. Η αγάπη για την ομάδα υπερισχύει. Όλες οι πρωτοβουλίες που παίρνονται είναι ευπρόσδεκτες και το μόνο που θέλω είναι να μη χαθεί άλλος χρόνος. Μόνο έτσι θα πιάσουν τόπο όλες οι θυσίες, όσες έγιναν και όσες θα γίνουν.

Ο κόσμος του Άρη είναι μαθημένος σε δύσκολες καταστάσεις. Ας σταθεί άλλη μια φορά κοντά στην ομάδα και ας δώσει ο καθένας αυτό το λίγο που μπορεί! Οικονομικά, συναισθηματικά, αφιερώνοντας το χρόνο και την συμμετοχή του… Να ενεργοποιηθούν όλοι, να νοιαστούν και κυρίως να μη χάσουν την ελπίδα! Και φυσικά, όσοι έχουν τη δυνατότητα, να πάρουν εισιτήρια διαρκείας, σήμερα κιόλας!

Όλα μπορούν να φτιάξουν ξανά. Εμείς θα τα φτιάξουμε. Πρέπει όμως να ξεκινήσουμε το χτίσιμο άμεσα!

Να είστε όλοι καλά και να μην χάνετε την αισιοδοξία σας!»

To Top