Αν αυτό που είδα είναι ο ΑΡΗΣ τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Στο δεύτερο ημίχρονο μπαίνει η ομάδα να ανατρέψει σκορ και καταφέρνει το ακατόρθωτο. Κάνει θεατή τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Αδιανόητο. Ούτε μία ευκαιρία. Ούτε μία απειλή.
Δεν γίνεται αυτό να είναι συμπεριφορά ομάδας που κυνηγάει σκορ. Το ζήτημα είναι αν μπορεί. Η αμφισβήτηση άρχισε πολύ νωρίς. Με δύο ήττες στα δύο πρώτα παιχνίδια , από αντιπάλους που θεωρητικά ήταν στα μέτρα της ομάδας, τότε οι οιωνοί δεν είναι καθόλου καλοί. Να πεις ότι έχασαν σωρεία ευκαιριών και δεν έμπαινε η μπάλα;
Άντε να το δικαιολογήσεις. Να έκαναν κανένα παιχνίδι που απειλούσαν και τα έβγαζε ο τερματοφύλακας; Λες ένα βρέθηκε στη μέρα του. Να μην μπορείς να κάνεις ευκαιρία, να μην μπορείς να βρεις τρόπο να μπεις στην περιοχή, να μην έχεις κλειδωμένη την άμυνα σου, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα για να δικαιολογήσεις. Μένεις με την απορία γιατί συμβαίνει αυτό; Πως γίνεται και όλοι οι άλλοι να είναι προετοιμασμένοι και συ ακόμα να ψάχνεις τι θες να κάνεις;
Ο ΑΡΗΣ έχει πρόβλημα και δεν κρύβεται κάτω από το χαλί… Καμία σύνδεση γραμμών, κανένας αυτοματισμός που να βγαίνει, καμία προσπάθεια που να κάνει τη διαφορά. Τόσο προβλέψιμη ανάπτυξη, δεν έχω ξαναδεί. Τους περίμεναν σε συγκεκριμένα σημεία του γηπέδου και έκοβαν την επιθετική ροή σαν σε προπόνηση. Από πλάγια δεν προέκυπτε απειλή, από τον άξονα χανόταν η μπάλα ανάμεσα στα πολλά πόδια που την διεκδικούσαν. Άσχημο θέαμα από μία ομάδα που ξεκίνησε με καλές προοπτικές.
Συνεχίζεται η επιθετική δυστοκία σε σετ παιχνίδι, οι αντεπιθέσεις είναι σπάνιες γιατί σε περιμένουν, δεν υπήρχαν πολλά στημένα για να απειλήσει ο ΑΡΗΣ απ’ αυτά, δεν έμειναν επιθετικές επιλογές. Αμυντικά ένας Καρλίτος με την βοήθεια όσων ανέβαιναν , κατάφερε να σκοράρει και να δημιουργήσει προβλήματα σε μια αμυντική γραμμή που κατά τα άλλα δεν πιέστηκε. Όταν έπρεπε να κόψει απλώς δεν τα κατάφερε και δέχτηκε γκολ.
Λείπουν πολλά πράγματα για να φτιαχτεί το παζλ της ομάδας. Το είδαμε στην Κρήτη , το ξαναείδαμε στη Λαμία. Ο πάγκος απέχει από το να βρεθεί ένας game changer και να γυρίσει το σκορ. Ένας σέντερ φορ που αγκομαχάει μέσα σε δύο και τρεις αντιπάλους , είναι αδύνατο να πετύχει μόνος του κάτι καλό. Όταν οι πλάγιοι δεν συγκλίνουν για να βοηθήσουν , περιμένουμε από τον Ρούπ και τον Νταρίντα να πατήσουν περιοχή και να σκοράρουν. Δύσκολο αυτό. Ίσως να γίνει σε κάποια παιχνίδια αλλά δεν μπορεί να περιμένει ο ΑΡΗΣ πότε θα βρεθεί ο κατάλληλος αντίπαλος για να μπορέσουν να το κάνουν.
Μεγάλο θέμα η έλλειψη ταχύτητας στις γραμμές. Όταν η μπάλα είναι σε διεκδίκηση μεταξύ δύο φοβάσαι μην τυχόν και χαθεί η πρώτη επαφή. Γιατί αν την βάλει ο αντίπαλος κάτω δεν τον φτάνεις. Το ίδιο στον άξονα το ίδιο στην επίθεση. Δεν έχω καταλάβει τη ήθελαν να κάνουν και έστησαν μια ομάδα πάνω σε ένα πλάνο χωρίς τη δυνατότητα έκρηξης και ξεπετάγματος σε κενούς χώρους. Λες και δεν ξέρουν με τι αντιπάλους θα παίξουν. Φτάνεις να δέχεσαι ένα γκολ και μετά στωικά περιμένεις το τέλος. Δεν πάει έτσι. Αλλάξτε ότι αλλάζει. Αν αλλάζει. Τι ξεκίνημα της σεζόν είναι κάκιστο. Όταν ξεκινάς με ήττες από Ο.Φ.Η. και Λαμία τι να περιμένουμε παρακάτω;
Ο ΑΡΗΣ απογοητεύει και προβληματίζει έντονα. Οι αγώνες της Ευρώπης φαίνεται ότι δεν βοήθησαν σε κανένα σημείο την προσαρμογή των νέων παικτών. Ο αποκλεισμός δεν μπορεί να είναι δικαιολογία των εμφανίσεων στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν ήταν καν φαβορί για να περάσει. Τώρα που τα αποτελέσματα είναι άσχημα , η οποιαδήποτε υπομονή είναι εκτός λογικής. Χρειάζεται άμεση αντίδραση.
Είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι υπεύθυνοι και υπόλογοι γι΄αυτό που είδαμε. Οι αποφάσεις τους θα καθορίσουν και την μετέπειτα αντιμετώπιση που θα έχουν από τον κόσμο. Η συζήτηση περί νέας αρχής και όλα αυτά τα κλισέ είναι περιττά. Όποιος μπορεί πράττει. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα.
