Ήρθε ως αντίπαλος στο «Κλ. Βικελίδης», με τη φανέλα του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, και έγινε αμέσως… γνωστό στον κόσμο του Άρη με τις αποκρούσεις του. Για τον Γιάννη Φυσέκη ο λόγος, ο οποίος εδώ και λίγα 24ωρα φορά επισήμως κιτρινόμαυρα γάντια και στα 30 του κάνει όνειρα επιστροφής σε υψηλό επίπεδο, μετά την πρώτη απόπειρά του στην ΑΕΚ.
Ο μοριακός βιολόγος και γενετιστής, νέος τερματοφύλακας του Άρη,μίλησε στο συνδρομητικό κανάλι της Nova για το καινούριο κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Αναλυτικά:
-Γιάννη, πως ήταν η πρώτη εμπειρία στο «Κλ. Βικελίδης», ως παίκτης του Άρη;
« Η αλήθεια είναι πως στην αρχή είχα αγωνία! Ωστόσο, μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο έκανα, μηχανικά, αυτό που ξέρω να κάνω εδώ και χρόνια. Το σημαντικό είναι πως ξεκίνησα με το δεξί, είδα τον κόσμο να ικανοποιείται από την εμφάνιση της ομάδας, παρουσιάσαμε κάτι το διαφορετικό, πήραμε φυσικά τους τρεις βαθμούς απέναντι στον Ορφέα και συνεχίζουμε».
-Μέσα σε λίγες ημέρες εμφανίστηκες στο «Κλ. Βικελίδης» με δύο φανέλες. Πρώτα με του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, τώρα με αυτή του Άρη!
« Πράγματι, αλλά πίστεψέ με πως πρόκειται για εντελώς διαφορετικό συναίσθημα. Βέβαια, αγωνιστικά και στις δύο περιπτώσεις, έκανα αυτό που ξέρω να κάνω. Η διαφορά έγκειται στο εξωαγωνιστικό κομμάτι. Πριν το ματς, αλλιώς το προσεγγίζεις από διαφορετικό μετερίζι. Το ματς με τον Εθνικό ήταν πολύ έντονο, υπό την έννοια πως πήραμε τότε ένα σημαντικό αποτέλεσμα, νιώθοντας την πίεση του Άρη, ο οποίος έβγαλε αν θυμάμαι καλά 26 τελικές προσπάθειες! Έτσι είναι το ποδόσφαιρο.»
-Τι είναι για σένα ο Άρης; Η δεύτερη ευκαιρία στην ποδοσφαιρική σου καριέρα;
« Όχι ακριβώς. Δεν το βλέπω έτσι, διότι αν αναφέρεσαι στην ΑΕΚ, δεν πήρα ποτέ ευκαιρία. Συνεχώς πήγαινα δανεικός, δεν έκανα επίσημο ματς, είχα συμμετοχή σε ένα φιλικό και επομένως, δεν υπήρξε καμιά ευκαιρία για μένα. Άρα, δεν μιλάμε για κάτι που δοκίμασα και δεν κατάφερα, γιατί δεν μου δόθηκε τέτοια δυνατότητα. Από την άλλη παίζοντας σε μεγάλες ομάδες, δεν μπορείς να το βλέπεις προσωπικά. Ήρθα στον Άρη να αγωνιστώ, να υπηρετήσω την ομάδα και να την βοηθήσω να πετύχει τους στόχους της. Το προσωπικό ακολουθεί.»
-Είσαι πτυχιούχος Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής, ενώ κάνεις διδακτορικό στη Νευροβιολογία, στο Πανεπιστήμιο Αλεξανδρούπολης. Θεωρείς ότι ο Άρης βρήκε τον επιστήμονα που του έλειπε κάτω από τα δοκάρια;
« (Γελάει). Εκτιμώ που ο κόσμος ενδιαφέρεται τόσο πολύ και προσεγγίζει θετικά την επιστημονική μου δραστηριότητα. Μακάρι αυτή η χώρα να μπορούσε, επιτέλους, να ανοίξει τους δρόμους που πρέπει, ώστε οι Έλληνες ποδοσφαιριστές να μπορούν να διακρίνονται, ταυτόχρονα και στους δύο τομείς. Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που τα κατάφερα και στα δύο, αλλά χρειάστηκε πολύ δουλειά και προσπάθεια. Τώρα αν Αρης βρήκε ”επιστήμονα” κάτω από τα δοκάρια, ο χρόνος θα το δείξει».
-Οι εντυπώσεις σου από τον Σίνισα Ντομπρασίνοβιτς;
« Εξαιρετικές! Δεν το λέω για να το πω, αλλά πίστεψέ με, σου δημιουργεί το κίνητρο να παίξεις γι αυτόν. Βρίσκεται λίγες ημέρες στην ομάδα, όμως από την πρώτη στιγμή μας ήξερε με τα μικρά μας ονόματα. Μιλάει με τον καθένα ξεχωριστά, ενδιαφέρεται να μάθει το κάθε μας πρόβλημα. Νομίζω πως ο Άρης βρήκε στο πρόσωπό του έναν εξαιρετικό άνθρωπο και προπονητή».
-Την Κυριακή πάτε στην Καστοριά. Πως περιμένεις το ματς;
«Θα είναι δύσκολο παιχνίδι.»
-Δύσκολο; Η Καστοριά είναι τελευταία στον βαθμολογικό πίνακα.
«Δεν έχει σημασία. Ξέρεις, ομάδες με ιστορία όπως η Καστοριά, πάντα είναι επικίνδυνες. Πράγματι, μπορεί να μην πηγαίνει καλά στο πρωτάθλημα, όμως ψάχνει την ευκαιρία της. Οι παίκτες της θα παίξουν για την πόλη, απέναντι σ΄ έναν αντίπαλο όπως ο Άρης που τον περιμένουν όλοι. Εμένα, πάντως, με λυπεί που τέτοιες ομάδες, σημείο αναφοράς για το ελληνικό ποδόσφαιρο αναγκάζονται να παίζουν σ΄ αυτές τις κατηγορίες. Και δεν είναι μόνο ο Άρης και η Καστοριά. Μιλάμε για την Καβάλα, τον Πανσερραϊκό, τη Δόξα Δράμας. Είναι λυπηρό το φαινόμενο…».
