Κλοπ: “Έβαζα τους παίκτες μου να πιάνουν ψάρια, για να φάνε!”

Ο Γιούργκεν Κλοπ, θεωρείται από πολλούς ίσως ο κορυφαίος προπονητής αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Σίγουρα είναι από τους πιο χαρισματικούς που έχει “γνωρίσει” το άθλημα, αφού έχει καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια απίστευτα πράγματα με την Ντόρτμουντ, έχοντας ανακηρυχθεί μάλιστα και ήρωας για το σύλλογο.

Το Σάββατο θα έχει την ευκαιρία να γίνει και θρύλος για τη γερμανική ομάδα αν κατακτήσει και το Champions League. Ακόμα κι αν χάσει όμως, η πορεία της Ντόρτμουντ στη φετινή διοργάνωση του πιστώνεται ολοκληρωτικά, έχοντας γράψει ένα από τα ωραιότερα “παραμύθια” στην διοργάνωση. Σε αποκαλυπτική συνέντευξη στην αγγλική “Sun” ο Γερμανός, ταλαντούχος τεχνικός μίλησε για όλους και όλα.

Πατέρας η αφεντικό στην ομάδα;

Απλά ένα συνηθισμένος τύπος θα έλεγα. Κάποιες φορές φίλος, κάποιες δάσκαλος. Λέω αυτά που πρέπει να πω και μετά είμαστε μια παρέα. Το καλύτερό μου προσόν θα έλεγα πως είναι η λογική, καταλαβαίνω τη ζωή κι αυτό μπορώ να το μεταδώσω πολύ καλά στα νέα παιδιά. Από τη μια στιγμή στην άλλη γίνονται σούπερ-σταρ και πρέπει να το διαχειρίζομαι σωστά αυτό.

Ισχύει ότι είχατε πάει με τη Μάιντζ για προετοιμασία σε μια λίμνη στη Σουηδία;

Ναι, χωρίς ηλεκτρισμό, πολυτελή διαμονή και φαγητό. Για πέντε μέρες. Έπρεπε να πιάσουν οι ίδιοι οι παίκτες τα ψάρια για να φάνε. Αν θέλεις αποτελέσματα, πρέπει να κάνεις ασυνήθιστα πράγματα. Είχαμε πάει βόλτα μ’ ένα σκάφος στη λίμνη και βρήκαμε ένα ξερονήσι. Εκεί ανάψαμε φωτιά, φάγαμε και συσπειρωθήκαμε ακόμα περισσότερο. Μετά από αυτή την εμπειρία δεν μας τρόμαζε τίποτα, ούτε καν η Μπουντεσλίγκα. Τη χρονιά που ανεβήκαμε τερματίσαμε στην 11η θέση.

Η Μπάγερν σε ήθελε από τότε;

Με είχε καλέσει ο Ούλι Χένες τη σεζόν 2007-08 αλλά δεν μου είπαν ξεκάθαρα σε θέλουμε. Μου είπαν είμαστε ανάμεσα σε σένα και έναν άλλο. Την άλλη μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: “Καταλήξαμε στον άλλο, Γιούργκεν” και πήρανε τον Κλινσμαν.

Το μπάτζετ της Ρεάλ ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό της Ντόρτμουντ αλλά τους αποκλείσατε.

Τα λεφτά δεν παίζουν πάντα ρόλο. Σίγουρα αυξάνουν την πιθανότητα επιτυχίας, αλλά δεν είναι πάντα εγγυημένο αυτό.

Πως είναι να φεύγουν οι παίκτες της ομάδας;

Σίγουρα είναι κάτι πολύ δυσάρεστο. Πέρυσι ήταν ο Καγκάβα, ένας από τους καλύτερους της ομάδας. Κλαίγαμε ο ένας στον ώμο του άλλου για 20 λεπτά όταν έφυγε. Του έλεγα ” Γιατί φεύγεις;” Πριν από αυτόν ήταν ο Νούρι Σαχίν και τώρα ο Μάριο Γκέτσε.

Θα κλάψετε και για τον Γκέτσε;

Όχι αυτό είναι διαφορετικό. Κανείς δεν περίμενε ότι θα έφευγε. Ήταν σαν καρδιακό. Το έμαθα μια μέρα μετά την νίκη μας επί της Μάλαγα. Αλλά μετά από λίγο ήμουν πολύ καλύτερα. Είχα περισσότερο χρόνο να το διαχειριστώ. Βέβαια για την ομάδα ήταν πολύ δύσκολο.

Αληθεύει ότι οι παίκτες σας δεν μπορούσαν να κοιμηθούν μετά την υπογραφή του Γκέτσε στην Μπάγερν;

Είναι αλήθεια. Κάλεσα έξι εφτά παίκτες που ήξερα ότι είχαν ταραχθεί. Ένιωθαν ότι πλέον δεν θα ήμασταν το ίδιο καλοί, κάτι που τους εξήγησα πως δεν ίσχυε.

Στην αρχή τη σεζόν είχατε πει πως θα πάτε στον τελικό του Champions League και θα το κατακτήσετε.

Αυτό ήταν μια σύμπτωση. Πριν 2 χρόνια μετά το πρώτο πρωτάθλημα τους είχα πει ότι την επόμενη χρονιά πάμε να πάρουμε το νταμπλ. Και το πήραμε. Δεν ξέρω τι να τους πω πλέον για του χρόνου. Εκεί είναι το πρόβλημα.

To Top