“Λάτρης του 4-4-2, πολυλογάς, δύο άνοδοι, τρεις υποβιβασμοί

Η αντίστροφη μέτρηση για την άφιξη του Λούκας Αλκαράθ ξεκίνησε. Για τον Ισπανό έχουν ειπωθεί, ήδη αρκετά, έχουν γραφθεί περισσότερα, ενώ και ο ίδιος… συστήθηκε μέσα από το blog του.

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα παρουσίαση του εκ συγκλονιστικού απροόπτου νέου προπονητή των κίτρινων, αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα “Μetrosport”:

“Είναι γεννημένος στις 21 Ιουνίου του 1966 (στην Γρανάδα) και η καριέρα του σαν προπονητής ξεκίνησε το 1995. Τελευταίος του σταθμός ήταν η Αλμερία. Από τον περασμένο Απρίλιο δηλώνει… άνεργος. Έχει πτυχίο φιλολογίας, ενώ είναι καθηγητής στρατηγικής παιχνιδιού και τακτικής στο Εθνική Σχολή προπονητών της πόλης του. Μοναδικό ρίσκο στην επιλογή του από τον Άρη είναι πως ο 46χρονος για πρώτη φορά θα βγει… από τα σύνορα, αφού στα 17 χρόνια στους πάγκους εργάστηκε μόνο στην Ιβηρική Χερσόνησο. Οριστική συμφωνία δεν υπάρχει, εφόσον όμως έρθει, θα έρθει «διαβασμένος». Έχει ενημερωθεί για την κατάσταση που επικρατεί στον Άρη και γνωρίζει τι ακριβώς θα συναντήσει σε επίπεδο ρόστερ, φιλοσοφίας και αποδυτηρίων. Η αφιξή του αναμένεται σήμερα το απόγευμα.

Ο Λούκας Αλκαράθ κουβαλάει βαρύ βιογραφικό. Έχει περάσει απ’ όλα τα στάδια στην Ισπανία, καθώς συνεργάστηκε με ομάδες της Πριμέρα Ντιβιζιόν, της Σεγούντα αλλά και της 3ης Εθνικής. Την δόξα της επιτυχίας μπορεί να μην την γεύτηκε ποτέ, ωστόσο πρόκειται για μία προσωπικότητα της Ανδαλουσίας. Έχει τον τρόπο να «χτίζει» ομάδες –όχι για την κορυφή- για μία αξιοπρεπή πορεία. Χαρακτηριστικό της δουλειάς του είναι ότι δεν αλλάζει την φιλοσοφία του και μένει πιστός τόσα χρόνια στο 4-4-2. Είναι λάτρης της φυσικής κατάστασης και της υγείας στα αποδυτήρια, στοιχεία που αυτή την στιγμή απουσιάζουν από τον Άρη. Είναι, μάλιστα, ιδιαίτερα εκφραστικός την ώρα του αγώνα στον πάγκο. Αρνητικό του στοιχείο είναι ότι… δεν κλείνει το στόμα του και το χιούμορ του, για το οποίο στην Ισπανία πολλές φορές κατηγορήθηκε. Θετικό στοιχείο είναι ότι κρατάει… αποστάσεις με τους ποδοσφαιριστές του, την διοίκηση, τους δημοσιογράφους και τον κόσμο, διότι όπως έχει πει: «φοβάμαι μήπως παρεκκλίνω του προγραμματισμού».

Συνοπτικά, από το 1995 μέχρι τον Απρίλιο του 2012 εργάστηκε σε οχτώ ομάδες. Ξεκίνησε αναλαμβάνοντας τη Γρανάδα στην τρίτη τη τάξη κατηγορία του Ισπανικού πρωταθλήματος. Στα τρία χρόνια που παρέμεινε στον πάγκο της την οδήγησε δύο φορές στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος, χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει την άνοδο. Το 1998 ανέλαβε την Αλμερία (τρίτη κατηγορία Ισπανίας), στην οποία έμεινε για ένα χρόνο και αποχώρισε, καθώς δεν κατάφερε να τη γλιτώσει από τον υποβιβασμό, για να πάει στην Ντος Ερμάνας (τρίτη κατηγορία Ισπανίας) χωρίς να πετύχει κάτι το αξιόλογο.

Οι «μετοχές» του σαν προπονητής ανέβηκαν την επόμενη τριετία. Το 2000 προσλήφθηκε στην Ρεκρεατίβο Ουέλβα στην οποία παρέμεινε για τρία χρόνια. Μαζί της έγραψε ιστορία, καθώς στην δεύτερη σεζόν του κατάφερε να την ανεβάσει στη Πριμέρα Ντιβιζιόν μετά από 23 χρόνια! Την 3η χρονιά έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας (ήττα με 3-0 από τη Μαγίορκα). Όχι μόνο, όμως, δεν σήκωσε την «κούπα» ωστόσο δεν κατάφερε να τη διατηρήσει στην πρώτη τη τάξει επαγγελματική κατηγορία της Ισπανίας με αποτέλεσμα να απολυθεί.

Για πρώτη φορά δούλεψε στην Πριμέρα Ντιβιζιόν το 2003, αναλαμβάνοντας τις τύχες της Ράσινγκ του Σανταντέρ από την οποία αποχώρισε στα μέσα της σεζόν 2004-2005 λόγω ανεπιτυχών αποτελεσμάτων. Το 2005-2006 ανέλαβε την Χερέθ (Σεγούντα Ντιβιζιόν) με την οποία κατέλαβε την έκτη θέση. Το 2006 «μετακόμισε» στην Μούρθια (Σεγούντα Ντιβιζιόν) με την οποία κέρδισε την άνοδο στην πρώτη του χρονιά, αλλά υποβιβάστηκε την αμέσως επόμενη. Απολύθηκε το 2008 και επέστρεψε στην Ρεκρεατίβο Ουέλβα, στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, από την οποία, όμως, αποχώρησε στο τέλος της σεζόν μη μπορώντας να την διατηρήσει στην μεγάλη τη τάξη κατηγορία του Ισπανικού πρωταθλήματος.

Τον επόμενο ενάμιση χρόνο εργάστηκε στην Κόρδοβα (Σεγούντα Ντιβιζιόν) με την οποία τερμάτισε στη δέκατη θέση του πρωταθλήματος την πρώτη του χρονιά. Αποχώρισε το Δεκέμβρη του 2011 για να επιστρέψει στην Αλμερία (Σεγούντα Ντιβιζιόν) μετά από 13 χρόνια. Σε έξι αγώνες δεν πήρε ούτε μία νίκη και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να απολυθεί τον περασμένο Απρίλη.

To Top