Στο μεγαλύτερο κομμάτι της αναμέτρησης της Λεωφόρου και με δεδομένες τις πολλές και σημαντικές απουσίες, ο Άρης ήταν στημένος πολύ καλά από τον Άλαν Πάρτιου.
Είχε διαβάσει καλά τον αντίπαλο, αλλά προσαρμόστηκε και στις δικές του αδυναμίες. Ο Άρης μετά το 15′ είχε καθαρό μυαλό, υψηλά επίπεδα αυτοσυγκέντρωσης, καλή κυκλοφορία της μπάλας. Η επιλογή του Εμπακατά για να καλύψει το κενό του Μαντσίνι μπροστά από τον Οντουμπάτζιο για να αντιμετωπιστούν τα ανεβάσματα του Χουάνκαρ και η καλή αριστερή πλευρά των γηπεδούχων, λειτούργησε.
Πρόκειται για ένα πλάνο που δοκιμάστηκε ανάμεσα σε πολλά στις τελευταίες προπονήσεις της ομάδας και με συγκεκριμένο σκοπό. Με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά και κυρίως τη φάση του 12′ με τον Μπερνάρ, το πλάνο βγήκε στην ομάδα.
Βέβαια, αρκετή συζήτηση χωράει για την αντικατάστασή του στο 80′ από τον Ντιόπ. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι ο Άρης στα τελευταία λεπτά δεν κατάφερε να είναι απειλητικός, δεχόμενος μάλιστα το γκολ στις καθυστερήσεις.
