Ο Άρης επανέλαβε τις ίδιες αδυναμίες που έδειξε κατά την διάρκεια της προετοιμασίας, έφυγε με ήττα 2-0 από το Καζακστάν και τώρα καλείται να ανατρέψει την κατάσταση, όντας από δυσχερή θέση και με την πλάτη στον τοίχο. Έμπλεξε μόνος του, αλλά καλείται να… ξεμπλέξει.
Αδυναμίες και κενά στην άμυνα, δυο γκολ “δώρο” στην Αστάνα, έλλειψη καθαρού μυαλού και εκτελεστικής κυνικότητας, με πιο χαρακτηριστικές στιγμές τις τρεις κραυγαλέες κλασικές ευκαιρίες για γκολ, όταν είχε την ευκαιρία να “σκοτώσει” τον αντίπαλο. Ένα πλεονέκτημα που δεν το πήρε απέναντι σε μια ομάδα, που ναι μεν είναι στις καλύτερες της χώρας της, αλλά έδειξε ότι δεν είναι και δεν μπορεί να αποτελέσει φόβητρο, ο Άρης έβγαλε μόνος του τα μάτια του και τώρα είναι στα… σχοινιά.
Σε άλλες περιπτώσεις, μετά από ένα τέτοιο σκορ και έπειτα από μια εμφάνιση που κατέγραψε κυνικά τις “πληγές” του, ο Άρης δεν θα μπορούσε να πει πολλά για τον αγώνα ρεβάνς. Όμως και η ποιότητα που υπάρχει στην ομάδα (πέρα από τις όποιες ελλείψεις της), αλλά και τα όσα έδειξε η Αστάνα στο γήπεδο, δίνουν το δικαίωμα να πιστεύει ο Άρης στην ανατροπή και την υπέρβαση του 2-0, την στιγμή που δεν υπάρχει από φέτος το πλεονέκτημα του εκτός έδρας γκολ.
Ο Άκης Μάντζιος δήλωσε ότι πιστεύει στην ανατροπή, όχι απλά γιατί έπρεπε να το πει, αλλά γιατί προφανώς ποντάρει στην προσωπικότητα και στον πληγωμένο εγωισμό των παικτών του. Άλλωστε τα όσα έγιναν πριν από δυο καλοκαίρια με την Μόλντε (πολύ πιο ποιοτική και σίγουρα ανώτερη ομάδα σε σχέση με αυτό που παρουσίασε η Αστάνα), δείχνουν τον δρόμο μέχρι ένα σημείο… Τα σκορ είναι για να ανατρέπονται σε διπλούς αγώνες.
Την Πέμπτη ο Άρης από εκεί που θα μπορούσε να περιμένει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και σίγουρα λιγότερη πίεση τον αντίπαλο, τώρα… τρέχει για να φτάσει, κυνηγώντας να φέρει εις πέρας μια αποστολή σίγουρα δύσκολη, αλλά όχι ακατόρθωτη. Αρκεί φυσικά, να το πιστέψει και να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Πρέπει να πιστέψει στην ανατροπή και να το αποδείξει στην πράξη.
Να διορθώσει τα λάθη του, να αυξήσει την διάρκεια του καλού του παιχνιδιού, να αποφύγει τα “φθηνά” ατομικά λάθη… Ένα παιχνίδι είναι και θα ήταν άδικο απέναντι σε όλη την προσπάθεια που ξεκίνησε από πέρσι τον Σεπτέμβριο μέχρι τώρα, να διακοπεί τόσο άδοξα…
ΥΓ: Μεταγραφικά ο Άρης άργησε. Υπάρχουν φυσικά και δικαιολογίες και ελαφρυντικά. Όμως είναι μια πραγματικότητα που καταγράφει ότι η περσινή ομάδα θα πρέπει να “τραβήξει” στην παρούσα φάση το… κουπί, να βγάλει το κάρο από την λάσπη.
ΥΓ1: Σε ότι αφορά την διαχείριση του αγώνα από τον Μάντζιο θα ήταν άδικο να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν ήταν σωστή. Ο Άρης έχασε στο πρώτο ημίχρονο τρεις ευκαιρίες μαρς, δέχθηκε δυο γκολ από ατομικά λάθη, οι αλλαγές δεν βοήθησαν το παραμικρό.
