ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ο Αντώνης Πακαλίδης σχολιάζει και βάζει το δίλημμα της νοοτροπίας: η ομάδα κάνει τον κόσμο ή ο κόσμος την ομάδα;

Χαράς ευαγγέλια στον κόσμο του ΑΡΗ. Από κει που υπήρχαν μόνο αποχωρήσεις έχουμε βρεθεί να καλωσορίζουμε καθημερινά νέα μεταγραφικά αποκτήματα. Παίκτες που καλύπτουν τις κενές θέσεις που άφησαν οι προηγούμενοι , με καλύτερα βιογραφικά είναι η αλήθεια, και μεγαλύτερες προσδοκίες για τα αποτελέσματα σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη.

-Αυτοί που έφυγαν άφησαν το στίγμα τους. Παίκτες που πάλεψαν για το καλύτερο , πρόσφεραν τα μέγιστα, ειδικά στο πρωτάθλημα αλλά δεν κατάφεραν να φέρουν τίτλο στην ομάδα. Κάποιοι πήραν θέσεις στις εθνικές τους ομάδες, Σούντγκρεν, Γκάνεα, ο Καμαρά πουλήθηκε για να παίξει στα προκριματικά του Champions League, ο Γκάμα βρήκε κι άλλο συμβόλαιο, γενικά ο ΑΡΗΣ τους έδωσε τη δυνατότητα να εξελιχθούν ή να συνεχίσουν να παίζουν ,άσχετα αν δεν μπορούν να είναι πλέον στην ομάδα. Αυτό είναι ένα καλό ιστορικό για όποιον θελήσει να έρθει στην ομάδα μας. Δεν χαλάει τους παίκτες ο ΑΡΗΣ. Ίσα –ίσα  τους δίνει κίνητρο να ανεβούν επίπεδο . Είναι ένα κέρδος για την Π.Α.Ε. που αποκτά όνομα στην πιάτσα και μπορεί να συζητάει για ακόμα καλύτερους παίκτες από χρονιά σε χρονιά.

-Εκτός απ’ αυτούς που έφυγαν , κάνει καλό και σ’ αυτούς που θα συνεχίσουν μαζί μας. Ο Μπράμπετς μέσω του ΑΡΗ καθιερώθηκε στην εθνική της χώρας του, ο Μαντσίνι έκανε άλματα προόδου παίζοντας για τον θεό του Πολέμου, ο Ντουκουρέ εμφανίστηκε ως ο κεντρώος που ξαναέβγαζε τον καλό του εαυτό, το ίδιο και ο Εμπακατά στη θέση του. Από τις πληροφορίες της προετοιμασίας μαθαίνουμε ότι Ιτούρμπε και Ματέο είναι άλλοι παίκτες απ’ αυτούς που είδαμε την προηγούμενη σεζόν. Έχουν βελτιώσει την απόδοση τους. Προφανώς έχουν βρει κίνητρο για να προσπαθήσουν περισσότερο.

-Όλα τα παραπάνω είναι ενδείξεις, ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο στον ΑΡΗ. Αρχίζει να αποκτά βάσεις που πατάνε επάνω οι παίκτες και γίνονται καλύτεροι. Η στροφή για την ποδοσφαιρική ταυτότητα του νικητή , του« δεν τα παρατάμε ποτέ», της απαίτησης για καλύτερο ποδόσφαιρο αλλά και αποτελεσματικό, είναι απαραίτητο στοιχείο για να αλλάξει φιλοσοφία η ομάδα.

– Το θέμα της φιλοσοφίας είναι ίσως το μέγιστο για την πορεία ενός συλλόγου. Αν ανατρέξουμε στα ευρωπαϊκά μεγαθήρια, της Αγγλίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, θα δούμε ότι μέσα από την αμέριστη «συνεργασία» των ομάδων με τους οπαδούς χτίστηκαν οι αυτοκρατορίες τους. Θα δούμε πόσο ρόλο έπαιξαν οι αποφάσεις των διοικούντων  να φτιάξουν ανταγωνιστικές ομάδες  και η συμπαράσταση που «απόλαυσαν» από τους φιλάθλους για την επιτυχία. Η φετινή Ρεάλ ήταν η επιτομή της πίστης για τη νίκη. Κάνοντας ελάχιστες μεταγραφές τα τελευταία τρία χρόνια, καλλιέργησε τη φιλοσοφία της και έφτασε να κατακτήσει το C.L. ανάμεσα σε ομάδες που είχαν ξοδέψει πολλά εκατομμύρια για να φτάσουν στον τελικό. Μήπως η Λίβερπουλ δεν είναι ομάδα με έντονη ποδοσφαιρική φιλοσοφία ως σύλλογος; Ή η Μαν. Γιουνάιτεντ; Ή η Γιουβέντους και η Μπάγερν με την Μπαρτσελόνα; Και πόσες άλλες μικρότερες σε ισχύ, που παίζουν για την υπερηφάνεια τους και την υπόστασή τους;

-Είναι μοναδική ευκαιρία η φετινή, να δώσουμε όλοι τη θετική μας ενέργεια και να ακολουθήσουμε την φιλοσοφία που χτίζεται στην ομάδα. Η αλληλεπίδραση μεταξύ κόσμου και ομάδας ήταν πάντα σημαντική. Αυτή τη φορά να γίνει και απαιτητική ως προς το αποτέλεσμα. Οδηγός η καθολική υποστήριξη της προσπάθειας που ξεκινάει. Εμείς θα πανηγυρίσουμε και θα κλαίμε από χαρά όταν ο ΑΡΗΣ θα κατακτήσει τρόπαιο. Εμείς θα νιώσουμε τον παίκτη όταν θα κάνει το λάθος που μπορεί να στοιχίσει ένα βαθμό. Εμείς θα αγκαλιάσουμε το διπλανό μας στο γήπεδο , όταν ένας απ’ αυτούς τους «μισθοφόρους» θα σκοράρει το γκολ της νίκης. Εμείς θα δείξουμε πόσο αγαπάμε αυτό που πιστεύουμε. Τότε θα χτιστεί η γέφυρα ανάμεσα στη κερκίδα και τον οργανισμό ΑΡΗΣ για την εφαρμογή της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας με την ποδοσφαιρική προσδοκία. Τότε θα μπούνε για τα καλά τα «πιστεύω» όλων μας μέσα στην ομάδα, για να τα παίρνει ο σημερινός ενδεκαδάτος και να τα μεταφέρει στον επόμενο, όταν θα αποχωρήσει. Τα δικά μας «πιστεύω» θα συμβαδίζουν με τις δικές του ενέργειες.

-Το δίλημμα λοιπόν έχει τη λύση του. Η ομάδα μαθαίνει να παίζει για να κερδίζει και ο κόσμος μέσα από την ολοκληρωτική του συμπαράσταση , δημιουργεί τις απαιτήσεις για το καλύτερο αποτέλεσμα. Έτσι και οι παίκτες ξέρουν που παίζουν και τι πρέπει να κάνουν και οι φίλαθλοι συμμετέχουν με το δικό τους τρόπο στην δημιουργία του περιβάλλοντος της ομάδας. Ξεκάθαρη συμφωνία κυρίων , χωρίς κρυφούς όρους. Όλοι μαζί για το καλύτερο. Ο δρόμος είναι ανοιχτός προς την επιτυχία.

To Top