Τον θυμάστε τον Τόνι Γουάιτ; Τον κοντορεβυθούλη Αμερικανό που ήρθε πρώτα για την ΑΕΚ και την περίοδο 1994-95 φόρεσε τη φανέλα του Άρη έχοντας με 26,3 πόντους, 4,2 ριμπάουντ, 3,2 ασίστ και 1,3 κλεψίματα με 52% στα δίποντα, 37% στα τρίποντα και 84% στις βολές; Εντοπίστηκε και αποκάλυψε πως ήθελε να γίνει ο… Αμερικανός Γκάλης, ενώ χάρηκε στο άκουσμα της υποψηφιότητας του Γκάλη για το Χολ Οφ Φέιμ!
Ο Τόνι Γουάιτ έδωσε συνέντευξη στο “sentragoal.gr” τονίζοντας πως “μου άρεσαν αρκετοί παίκτες από διάφορες ομάδες. Όμως να σου πω κάτι; Στο όνομα Νίκος Γκάλης τελειώνουν τα πάντα. Ήταν ο αγαπημένος μου. Παίκτης που μπορούσε να σκοράρει με όλους τους τρόπους και πραγματικά τον θαύμαζα. Μάλιστα προσπαθούσα να του μοιάσω και να γίνω ο… Αμερικανός Γκάλης που έπαιξε μπάσκετ στην Ελλάδα!! Πάντα έκανα το καλύτερο για όλες τις ομάδες που αγωνιζόμουν και ελπίζω να μην άφηνα τους οπαδούς δυσαρεστημένους» ήταν τα λόγια του Ουάιτ, ο οποίος στο άκουσμα της υποψηφιότητας του Γκάλη για το διάσημο Χολ Οφ Φέιμ, είπε: «Χαίρομαι πολύ που μαθαίνω κάτι τέτοιο. Είμαι σίγουρος ότι θα μπει. Μακάρι. Το αξίζει».
Μεταξύ άλλων θυμήθηκε και τις πρώτες αντιδράσεις μόλις έκανε την εμφάνισή του στο Γεώργιος Μόσχος για την πρώτη του προπόνηση με την ΑΕΚ: «Έπαθαν όλοι σοκ με το ύψος μου! (Γέλια) Περίμεναν να δουν πιο ψηλό πλέι μέικερ και στην αρχή με αντιμετώπισαν με καχυποψία. Ακόμα και ο προπονητής (σ.σ. Γιατζόγλου) είχε σοκαριστεί! Τελικά κέρδισα τον σεβασμό όλων γιατί απέδειξα ότι δεν παίζει ρόλο το ύψος και ότι μπορούσα να κάνω πάρα πολλά πράγματα, παρά το γεγονός ότι ήμουν κοντός. Βέβαια στην αρχή κανείς δεν περίμενε ότι μπορώ να είμαι τόσο επιθετικός. Μέχρι που έγινε το πρώτο ματς εναντίον του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια τα πάντα πήραν το δρόμο τους. Σταμάτησαν να μιλούν για το ύψος μου (Γέλια)!».
Όσο για τη θητεία του στη Θεσσαλονίκη; «Εκτός της Αθήνας μου άρεσε πολύ και η Θεσσαλονίκη και θυμάμαι τον πανικό που επικρατούσε κάθε φορά που ήταν να παίξουμε εναντίον του ΠΑΟΚ. Μεγάλα ματς τότε. Όλος ο κόσμος ζούσε γι’ αυτά τα ντέρμπι. Έπρεπε να προσέχουμε, ακόμα και όταν κυκλοφορούσαμε στους δρόμους (Γέλια). Πάντως το κλίμα που επικρατούσε στο γήπεδο ήταν εκπληκτικό. Πάντα υπήρχαν συμπλοκές, ενώ είχα δεχθεί και πολλά κέρματα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Αρη-ΠΑΟΚ. Κάθε φορά που θα διαφωνούσαν οι οπαδοί με το σφύριγμα του διαιτητή, τότε θα ακολουθούσε χαμός!!» και αφού μας ρώτησε αν εξακολουθούν να υπάρχουν ανάλογα φαινόμενα στο πρωτάθλημα, συνέχισε: «Φίλε μου δεν πρόκειται να ξεχάσω τον καπνό μέσα στα γήπεδα του μπάσκετ. Πραγματικά δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε οι παίκτες και όταν έχεις αγωνιστεί για αρκετά λεπτά και έχεις τρέξει, κάθε εισπνοή καπνού είναι πολύ επικίνδυνη. Και κάτι ακόμα. Έβλεπα στις εξέδρες και πολλούς… μεθυσμένους!»
