Αρειανός, λάτρης των μακρινών αποστάσεων, ο Θεοφάνης Στεφανίδης έτρεξε στον Μαραθώνιο της Αθήνας, φορώντας την φανέλα του Άρη με τυπωμένη την εικόνα του Κουκ, αναφέρθηκε μίλησε για την δική του προσπάθεια, τον οπαδό των κιτρινόμαυρων, τη στήριξη που είχε από πολλούς Αρειανούς στο δρόμο καθώς και για το τι νιώθει για την ομάδα.
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 92,8
Πόσο δύσκολο είναι να τρέχεις τα 42 χιλιόμετρα:
«Είναι σκληρό και επίπονο. Θέλει προπόνηση και ψυχολογία, είναι πιο πολύ προετοιμασία, εκεί είναι ο αγώνας. Πρέπει να βρεις τον τρόπο, είναι στο μυαλό όλα».
Αν είναι αθλητής:
«Ερασιτέχνης. Προπονούμαι 11 ώρες και μετά πάω και τρέχω, γιατί το αγαπάω. Δουλεύω σε εταιρεία διακόσμησης. Έχω τρέξει σε 10 μαραθώνιους, σε πέντε στην Αθήνα και σε άλλους πέντε στη Θεσσαλονίκη. Οι εννιά ήταν με τη φανέλα του Άρη».
Αν πηγαίνει γήπεδο:
«Είμαι Αρειανός της κερκίδας φυσικά. Πάω χρόνια με τα παιδιά στο γήπεδο, στη θύρα 3, εκεί στο κόρνερ είμαστε. Το Χαριλάου γενικά είναι μία λάβα».
Για τον Κουκ που ήταν στη φανέλα του:
«Ο Μαραθώνιος είναι κάτι ιδιαίτερο για τον καθένα, τρέχεις για κάτι που γουστάρεις. Εγώ γουστάρω Άρη και τρέχω με τη φανέλα του Άρη. Αυτό έκανα μέχρι τώρα. Μετά από αυτό που έγινε που λυπηθήκαμε όλοι, κάτι κάναμε όλοι για φόρο τιμής. Άλλοι άναψαν έναν πυρσό, εγώ έτρεξα σε αυτόν τον Μαραθώνιο, που είναι ο πιο δύσκολος.
Για τον Μαραθώνιο της Αθήνας:
«Έχει μια μεγάλη ανηφόρα και μετά το πρόβλημα είναι η κατηφόρα που έχει. Ο συγκεκριμένος αγώνας βέβαια δεν πήγε καλά. Εννοώ ότι ο Μαραθώνιος ξεκινάει από τα 30 χιλιόμετρα. Από τα 17 χλμ. είχα ”τελειώσει”. Με είδαν πολλοί Αρειανοί κατά τη διάρκεια της διαδρομής που μου έδιναν κουράγιο. Ήταν φυσικά και η παρέα μου και η κοπέλα μου μαζί. Η συμπαράσταση ήταν μεγάλη και σας πληροφορώ ήταν πολλοί Αρειανοί στην Αθήνα. Ένας μάλιστα μου μίλησε και είπε ”είδα την ανάρτησή σου στο Facebook και σε έψαχνα”. Συνεχίσαμε μαζί δίνοντας κουράγιο ο ένας στον άλλον. Ομολογώ πως σκέφτηκα να εγκαταλείψω. Είχα συμπαράσταση πολλών και συνέχισα. Είπα θα τερματίσω για τον Κουκ και τα κατάφερα».
Αν είναι πιο δύσκολο να τρέξει έναν μαραθώνιο ή να είναι οπαδός του Άρη:
«(Σ.σ. γέλια). Όταν έτρεχα και έλεγα στους γύρω μου ότι δεν μπορώ άλλο, αυτοί μου έλεγαν ”μη μασάς, εμείς θα δούμε Άρη σήμερα”».
Τι είναι Άρης για τον ίδιο:
«Ο Άρης για εμάς στην παρέα είναι η ζωή μας. Ο καθένας που γουστάρει κάτι, τον εκφράζει. Όσα έγιναν, όπως τα πέτρινα χρόνια, σε κάνουν πιο δυνατό. Αν έβλεπες τα παιδιά που μου δίνανε κουράγιο γιατί με έβλεπαν πώς είμαι, αυτός είναι ο λαός του Άρη. Η αλληλεγγύη μεταξύ φιλάθλων».
Αν πάει στο μπάσκετ:
«Από εκεί ξεκίνησα. Τώρα δεν πάω λόγω υποχρεώσεων, όπως η προπόνηση και η δουλειά».
Αν μπορούσε να μιλήσει για ένα λεπτό στους Καρυπίδη και Γουλιέλμο:
«Μου βάζεις δύσκολα. Στον Καρυπίδη θα έλεγα πως ξέρει που βρίσκεται. Θα του έλεγα, όμως, ότι δεν βρίσκεται εκεί που πρέπει. Για εμάς ο Άρης είναι τα πάντα. Θέλουμε τον Άρη μεγάλο, εκεί που ήταν. Να ξεκολλήσουμε από τη μιζέρια βέβαια. Περάσαμε τα άπαντα. Πρέπει να ξεφύγουμε όπως και στο μπάσκετ. Εκεί υπάρχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις. Με κάποιον τρόπο να συσπειρωθούμε για να μεγαλώσουμε περισσότερο τον Άρη».
Αν γνώρισε τον Κουκ:
«Ποτέ, αλλά τον έβλεπα πάντα. Τον ξέρεις όταν τον βλέπεις συνέχεια».
