Άλλη μια αγωνιστική που δεν έφερε τα προσδοκώμενα για τον Άρη. Η ομάδα έφυγε με την πικρία των πεταμένων βαθμών από τη Λιβαδειά, εξέλιξη που πόνεσε παίκτες-διοίκηση-κόσμο, στη προσπάθεια για ανάκτηση του χαμένου εδάφους που θέλει (και πρέπει) πάση θυσία να καλύψει η Άρης.
Η εμφάνιση ήταν ουσιαστικά η συνέχεια των τελευταίων αγώνων. Η ομάδα βελτιωμένη σε πολλούς τομείς -παρά τις απουσίες- αδίκησε τον εαυτό της. Έχοντας περάσει ήδη το μισό του πρωταθλήματος κάθε χαμένος βαθμός …πονάει διπλά. Ο αγώνας έπρεπε να κερδηθεί στο πρώτο ημίχρονο. Δυστυχώς, το «κυνηγητό» συνεχίστηκε και είναι απορίας άξιο πότε θα σταματήσει. Ωστόσο, ο Άρης είχε τη δυνατότητα να τελειώσει νωρίς το παιχνίδι, δεν το έκανε και το πλήρωσε…
Ο Μανουέλ Μασάδο πήρε το βάπτισμα του πυρός, μια πρώτη γεύση από την νέα του ομάδα βλέποντάς την να αγωνίζεται από την άκρη του πάγκου. Ίσως θα περίμενε καλύτερη αντίδραση από τη στιγμή που πήρε «κεφάλι» στο σκορ. Προφανώς, αυτό θα είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να αλλάξει, να βελτιώσει με κάθε τρόπο.
Ένα άλλο σημείο που ο Πορτογάλος θα δώσει έμφαση μετά το τελευταίο κρούσμα, είναι η πειθαρχία. Δεν θα εξετάσουμε τον λόγο που αποφάσισε να κάνει αλλαγή στην αλλαγή. Αυτός είναι ο προπονητής, αυτός έχει την ευθύνη. Θα σταθούμε στον τρόπο που αντέδρασε ένας ταλαντούχος καθ’ όλα ποδοσφαιριστής ο οποίος είναι επαγγελματίας. Ο Κατίδης μπορεί να έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ενοχλημένος από την απόφαση του προπονητή, όμως δεν έχει δικαίωμα να αντιδράει με τον συγκεκριμένο τρόπο.
Η αλλαγή έγινε καθαρά για λόγους σκοπιμότητας στο σημείο που έφτασε ο αγώνας με τον Άρη να αγωνίζεται με αριθμητικό μειονέκτημα. Η επιλογή στα πρόσωπα (έχει σημασία ποιος μπήκε) ανήκει εξ ολοκλήρου στον Πορτογάλο.
Η διοίκηση είναι διατεθειμένη να αποτρέψει παρόμοια φαινόμενα -αλλά και κάθε είδους- που μπορούν να επιφέρουν ρίξεις σε σχέσεις. Ο Άρης δεν έχει την πολυτέλεια να αναλώνεται σε εσωτερικά θέματα αυτού του χαρακτήρα, έχοντας να λύσει άλλα, σημαντικότερα και πολυσύνθετα.
Ο Μασάδο από την πλευρά του μπαίνει αμέσως στα βαθιά. Με άλλα λόγια δοκιμάζεται η βούληση του 56χρονου σε θέματα εσωτερικού κανονισμού. Η αντίδραση είναι δεδομένη, ευκαιρίες όμως δικαιούνται όλοι.
Παράλληλα, ο σύλλογος έχει κάθε λόγο να νιώθει στοχοποιημένος. Η λογική του «τι κάνουμε εμείς μέσα στο γήπεδο» δεν είναι ολοκληρωμένη σαν σκέψη.
Το ποδόσφαιρο έχει τον δικό του αλγόριθμο. Για να φτάσεις στο επιθυμητό επίπεδο απόδοσης-αποτελέσματος, απαιτείται να τηρούνται οι κανόνες. Κάθε ανασταλτικός παράγοντας προς αυτό, βάζει φρένο στους κανόνες του ίδιου του παιχνιδιού. Αλλοιώνει κάθε είδους ανταγωνισμού μέσα στο γήπεδο και φυσικά την ροή των πραγμάτων σε έναν αγώνα.
Για τον λόγο αυτό, η διοίκηση οφείλει να αντιδράσει δυναμικά. Όπως και στα υπόλοιπα σοβαρά θέματα που χειρίζεται, είναι υποχρεωμένη να διαφυλάξει τα συμφέροντα της ομάδας. Με τον ρυθμό αυτό, ο Άρης θα κάνει ρεκόρ αποβολών στο πρωτάθλημα, χωρίς να συντρέχουν οι απαιτούμενοι λόγοι. Μέσα στα όρια της νομιμότητας είναι υποχρεωμένη να αλλάξει αυτή την αντιμετώπιση σε βάρος του συλλόγου.
