Προφανώς και το ότι η διαιτησία έχει στερήσει διψήφιο αριθμό βαθμών στον Άρη φέτος, είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορείς να την παραβλέψεις, αλλά δεν μπορείς και να την κρατάς σαν άλλοθι.
Αυτό το ξέραμε και πάντα γινόταν. Ο Άρης ποτέ δεν είχε την εύνοια και προφανώς και το θέμα του δεν είναι πως θα κερδίσει τη συμπάθεια των διαιτητών (αδύνατο), αλλά το πώς θα μπορέσει να κάνει τη ρελάνς που όλοι περιμένουν στα τελευταία 9 παιχνίδια.
Σε μεγάλο βαθμό ευθύνες φέρει και ο Σούλης Παπαδόπουλος, ο οποίος μετά το Γενάρη είχε την ευχέρεια να διορθώσει το ρόστερ και να δημιουργήσει μια ομάδα στα μέτρα του, τηρουμένων των αναλογιών και σύμφωνα με τις δυνατότητες της διοίκησης. Προφανώς κι αυτές ήταν περιορισμένες αλλά κινήσεις έγιναν.
Μπουγαΐδης, Μπακασέτας, Καμινιώτης, Βανγκέλι αλλά και η επιστροφή του Γιαννίτση στο βασικό κορμό, έχουν μετρήσει πολύ στην αφύπνιση του Άρη κι αυτά πιστώνονται κατά πολύ στον Σούλη Παπαδόπουλο.
Έλα όμως που δεν φτάνουν. Ο Άρης χθες πέταξε στα σκουπίδια μια μοναδική ευκαιρία να κερδίσει, αυτό το… “κάτι σαν ομάδα” που παρουσίασε η Βέροια στο «Κλεάνθης Βικελίδης», με 20.000 κόσμο στο πλευρό του αλλά απέτυχε, κόντρα στην πιο αδύναμη ομάδα της κατηγορίας, με έναν προπονητή που σήμερα φεύγει, αύριο φεύγει και πάει λέγοντας.
Ο προπονητής του Άρη κατά τη διάρκεια του ματς όμως δεν βοήθησε την ομάδα, η οποία ήταν φανερά μπλοκαρισμένη. Δεν άλλαξε καθόλου σχηματισμό, ούτε σύστημα για μια φορά (κάτι που έκανε διαρκώς ο αντίπαλος κόουτς), παρά μόνο μια φορά περίπου στο 25’ πλευρά τους Μπακασέτα και Μανιά.
Οι αποστάσεις ήταν τεράστιες και δια γυμνού οφλαλμού θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες κινήσεις όπως για παράδειγμα να παίξει πιο κεντρικά τον Μπακασέτα, ώστε να βοηθήσει τον Τάτο ή να χρησιμοποιήσει από νωρίς τον Μανιά ως δεύτερο φορ, ώστε να μπερδέψει την άμυνα της Βέροιας και να μην είναι ο Άρης προβλέψιμος.
Εκτός αυτού με το συγκεκριμένο τρόπο και με παίκτες που δεν έχουν παραστάσεις, αλλά και ικανότητες να το κάνουν, ο Άρης προσπαθεί συνεχώς στο Χαριλάου να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ενώ δεν μπορεί. Δεν το έχει.
Παράλληλα ακόμη ένα πρόβλημα που εντοπίζεται στον πάγκο του Άρη, είναι η μεγάλη καθυστέρηση, όσον αφορά τις αλλαγές. Εχθές για παράδειγμα η πρώτη έγινε στο 70’ και ήταν ένας αμυντικογενής παίκτης ο Οικονομόπουλος, ενώ η δεύτερη έγινε στο 84’ και ήταν ο Κουσίδης ο οποίος φάνηκε να μπορεί να βοηθήσει, αλλά έπαιξε μόλις επτά λεπτά λόγω και της διακοπής.
Παράλληλα στον πάγκο εκτός αυτού ο μόνος επιθετικογενής παίκτης που υπήρχε ήταν ο Αγγελούδης, σε ματς που ο Άρης καιγόταν για τη νίκη, αλλά κι αυτός δεν μπήκε ποτέ με τον Παπαδόπουλο να σταματά στις δύο αλλαγές…
Όλα αυτά προφανώς και παίζουν ρόλο, με τον Άρη να χρειάζεται βοήθεια και «σπρώξιμο» από τον πάγκο και κυρίως σε μια φάση που παίζει τη ζωή του, να έχει ανάγκη από ψύχραιμους χειρισμούς, την ώρα που και οι άνθρωποι στον πάγκο δείχνουν φανερά αγχωμένοι…
Ο προπονητής των κιτρίνων, μαζί με τον Κυριάκο Μπιμπισίδη, τον Δημήτρη Μπουγιουκλή και τον Νίκο Γιάγκου, προσπάθησαν το τελευταίο 24ωρο να βρουν την άκρη του νήματος, να καταλήξουν στο τι έφταιξε και η ομάδα έμεινε στο μηδέν, αλλά και στο τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα, προκειμένου να καλυφθεί η χθεσινή ισοπαλία κάπου αλλού.
Από το «μικροσκόπιό» τους πέρασαν, ένας προς έναν, όλοι οι ποδοσφαιριστές, με τη συζήτηση να επικεντρώνεται στη μεσαία γραμμή, η οποία υστέρησε. Δεν αποκλείεται να γίνουν αλλαγές στο παιχνίδι με τον Πλατανιά.
