Ο Γκρεγκ Πόποβιτς και όσα είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο ESPN τρία χρόνια πριν για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την αποτυχία είναι ο οδηγός…
Το 2013 οι Σαν Αντόνιο Σπερς έχασαν τον τίτλο από τους Μαϊάμι Χιτ σε έβδομο παιχνίδι, επειδή δεν έκαναν φάουλ στην πιο κρίσιμη φάση του έκτου αγώνα και ο Ρέι Άλεν με τρίποντο έστειλε το παιχνίδι στην παράταση. Οι Χιτ ισοφάρισαν σε 3-3 και έκαναν το 4-3 κατακτώντας τον τίτλο.
Την επόμενη χρονιά οι Σπερς βρήκαν τους Χιτ και πάλι μπροστά τους και με 4-1 νίκες, παίζοντας ίσως το καλύτερο μπάσκετ που έχει παιχθεί ποτέ σε τελικούς, κατέκτησαν τον πέμπτο τίτλο τους.
Σε συνέντευξή του στον Τζέι Έι Αντάντε του ESPN ο Γκρεγκ Πόποβιτς, κατά τεκμήριο ο κορυφαίος προπονητής του ΝΒΑ τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια, δήλωνε “το ίδιο περήφανος” για τους παίκτες του και τον τρόπο που πάλεψαν το 2013 σε σχέση με όσους πήραν το πρωτάθλημα το 2014.
Εξήγησε στις 19 Νοεμβρίου 2014 πώς διδάσκει στους παίκτες του να διαχειρίζονται την αποτυχία. “Στον σημερινό κόσμο, αν δεν κερδίσεις αυτό τα πάντα, είτε είναι μπάσκετ, είτε είναι ποδόσφαιρο, είτε είναι το ένα ή το άλλο, οι άνθρωποι έχουν την τάση να σε πουν λούζερ ή γίνεσαι δακτυλοδειχτούμενος. Αυτό είναι μια βλακεία.
Δεν συμβαίνει για μας, αλλά πιστεύεις ότι όλα στη ζωή σου θα πηγαίνουν όπως θέλεις; Πιστεύεις ότι είσαι στη Γη και όλα θέλεις να συμβούν σε σένα, θέλεις να είναι με θετικό τρόπο; Το μέτρο αξιολόγησης για το ποιοι είμαστε είναι το πώς αντιδρούμε σε κάτι που δεν εξελίσσεται με τον δικό μας τρόπο”, σχολίασε ο Πόποβιτς.
Το 2013 όταν χάθηκε το πρωτάθλημα, ο Πόποβιτς δεν τα έβαλε με την… μαύρη την τύχη του και είπε στους παίκτες του: “Έχετε χρέος στον εαυτό σας. Υπάρχουν πάντα πράγματα που μπορείτε να κάνετε καλύτερα”. Την επόμενη χρονιά – και αφού πρώτα αναλύθηκαν ενδελεχώς το έκτο και έβδομο παιχνίδι των τελικών του 2013 – οι Σπερς τα πήγαν πολύ καλύτερα και πήραν το πρωτάθλημα.
Ο Πόποβιτς εξήγησε πώς αυτός και οι Σπερς συχνά συζητούν για το πόσο πρέπει να εκτιμούν ότι έχουν την ευκαιρία να είναι στο ΝΒΑ: “Επειδή έχεις αυτούς τους γονείς ή ζεις σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή ή είσαι σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, αξίζεις περισσότερα από κάποιον άλλο; Αυτό είναι η πιο λάθος εκτίμηση που μπορεί κανείς φανταστεί! Πιστευώ ότι οι άνθρωποι το ξεχνούν αυτό. Πιστεύουν ότι μόνο αυτοί έχουν δικαιώμα σε ότι κάνουν. Συζητάμε συνεχώς γι’ αυτά τα πράγματα. Δεν έχεις καμία δικαιολογία να είναι δουλεύεις όσο πιο καλά μπορείς. Δεν έχει καμία αιτία για να μην είσαι ευγνώμων κάθε μέρα για την ευκαιρία που έχεις για το come back μετά από ήττα, γιατί κάποιοι άνθρωποι ποτέ δεν είχαν αυτή την ευκαιρία”.
Ας κάνουμε όλοι – μα όλοι – έναν κόπο να μεταφέρουμε αυτά τα λόγια του Πόποβιτς μέσα μας. Είναι βέβαιο ότι κάτι θα κερδίσουμε και είναι βέβαιο ότι κάτι θα κερδίσει και η ομάδα με την οποία ασχολούμαστε, όπως κι αν αυτή λέγεται. Ο Άρης εν προκειμένω σίγουρα θα κερδίσει.
Το ξέσπασμα του Δημήτρη Πρίφτη έχει εν πολλοίς στοιχεία αυτών που περιέγραψε ο Γκρεγκ Πόποβιτς. Συμβόλαιο με την επιτυχία και τους τίτλους δεν έχει κανείς. Ο Άρης με τα καλά και τα στραβά του έχει καταφέρει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να διεκδικεί τίτλο. Ή μήπως όχι;
Πήγε πέρσι τον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό σε πέμπτο παιχνίδι και ως το 36’ ήταν διεκδικητής για να προκριθεί στους τελικούς του πρωταθλήματος;
Πήγε φέτος στον τελικό του Κυπέλλου; Το διεκδίκησε μέχρι και δύο λεπτά πριν το τέλος από μια πολύ καλύτερη ομάδα; Διεκδικεί μέσα από τους αγώνες του, με αυτό το ρόστερ που και κακοφτιαγμένο είναι και ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς και αλλαγές, την πρόκρισή του στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ;
Θα δώσει τη μάχη του αυτό το ρόστερ στα πλέι οφ; Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο, τίποτα δεν εχει προεξοφληθεί. Κριτική πρέπει να ασκείται και είναι απαραίτητη, αλλά όχι υστερόβουλη, όχι γιατί θα πρέπει ορισμένοι να βγάλουν προσωπικά τους κόμπλεξ.
Στο τέλος της χρονιάς η διοίκηση που επέλεξε τον προπονητή θα αποφασίσει αν ο προπονητής έχει πετυχημένο ή αποτυχημένο έργο ανάλογα με τα κριτήριά της, τα οποία στην περίπτωση Λάσκαρη δεν είναι μόνο το τελικό αποτέλεσμα και αυτό είναι πολύ, μα πάρα πολύ θετικό για τον τρόπο με τον οποίο διοικεί τον μπασκετικό Άρη.
ΥΓ: Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα μέσα στα social media που δικαιώνουν τον Δημήτρη Πρίφτη για την ακατάσχετη γκρίνια στην οποία αναφέρθηκε χθες, αλλά αυτή η γκρίνια και δεν αφορά την πλειοψηφία και μέχρι ενός σημείου μπορεί να δικαιολογηθεί γιατί δίνει η ομάδα το δικαίωμα για την γκρίνια. Δεν υπάρχει ένας διακόπτης που να κάνει τον φίλαθλο να ξεχνάει ότι η ομάδα του διασύρθηκε από τα Τρίκαλα ή έχασε ένα παιχνίδι από ομάδα που δεν ευστόχησε σε τρίποντο ή έχασε δύο φορές από τους Σκαϊλάινερς. Βέβαια θα πρέπει και αυτός ο φίλαθλος να μην ξεχνάει ότι η ίδια ομάδα κέρδισε την ΑΕΚ στον ημιτελικό και ξεπέρασε το εμπόδιο της πιο δύσκολης ομάδας που υπήρχε στην πρώτη φάση των πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ.
