ΜΠΑΣΚΕΤ

Δέος για τον πολεμιστή της ζωής! Κατάθεση ψυχής στο PRESSARIS από τον Αρειανό που νίκησε τον θάνατο! (photos)

Ένας πραγματικός μαχητής της ζωής, ένα παιδί που μάχονταν μέσα στα γήπεδα του μπάσκετ από μικρή ηλικία, κλήθηκε στα 18 του χρόνια να δώσει την μεγαλύτερη μάχη του στην αρένα της ζωής, να κοιτάξει στα μάτια τον θάνατο, ν΄ αναμετρηθεί μαζί του και να βγει νικητής!

Ο λόγος για τον Γιώργο Βράγγα, τον νεαρό αθλητή, που έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα σε ηλικία 12 ετών στον Μακεδονικό και πήρε μεταγραφή στον Ερμή Λαγκαδά σαν επαγγελματίας πλέον παίκτης, ο οποίος διαγνώστηκε με λευχαιμία στην πιο τρυφερή ηλικία και ενώ είχε όνειρα για ζωή! Τρία χρόνια μετά και έχοντας βγάλει εις πέρας αυτήν την περιπέτεια, ο ίδιος δηλώνει υγιής και έτοιμος να ζήσει τη ζωή που στερήθηκε την τελευταία τριετία.

Ο Γιώργος, μάλιστα, είναι Αρειανός από μικρή ηλικία και ευτύχησε να έχει «σύμμαχό» του σε αυτήν την προσπάθεια τον άλλοτε αρχηγό των «κίτρινων», Σάββα Ηλιάδη, με τον οποίον υπήρξαν συμπαίκτες στον σύλλογο του Λαγκαδά.

Ο 21χρονος αθλητής μιλάει στο PRESSARIS για τα όσα τού δίδαξε αυτή η περιπέτεια της υγείας του, τους ανθρώπους που είχε δίπλα του, το μήνυμα που θα ήθελε να στείλει σε όσους είναι άρρωστοι, ενώ αποκαλύπτει και την επιθυμία του να επιστρέψει έστω και για έναν μόνο αγώνα στο γήπεδο!

vraggas-2

«Όλα ξεκίνησαν πριν τρία περίπου χρόνια, όταν είχαμε επίσημο αγώνα στο Ιβανώφειο με την ομάδα του Ηρακλή! Με το ξεκίνημα του παιχνιδιού ζήτησα μόλις στην τρίτη επίθεση αλλαγή, ο προπονητής μου έμεινε έκπληκτος, καθώς σε κάθε παιχνίδι αγωνιζόμουν 35-40 λεπτά!», θυμάται ο νεαρός αθλητής, που στη συνέχεια υποβλήθηκε σε μία σειρά εξετάσεων, οι οποίες έδειξαν από τι έπασχε. Ένιωσε τότε τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του, καθώς καλούνταν να δώσει τον δικό του αγώνα ζωής.

Φοβήθηκε κάποια στιγμή; «Η αλήθεια είναι ότι έφτασα πολλές φορές σε σημείο να μην αντέχω άλλο και να θέλω να τα παρατήσω. Τα φάρμακα, άλλωστε, σε ρίχνουν ψυχολογικά και δεν μπορείς να το ελέγξεις όλο αυτό που σου συμβαίνει», τόνισε αρχικά, για να προσθέσει: «Τώρα τα συνειδητοποιώ όλα αυτά, που είμαι υγιής. Μετανιώνω για όσα έκανα σ΄ εκείνη την δύσκολη περίοδο, όμως, αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι η ψυχολογία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το Α και το Ω. Επειδή πρόκειται για μία ασθένεια που σε φέρνει αντιμέτωπο με τον θάνατο, αν μπορέσεις και το διαχειριστείς και την δεις σαν μία απλή ασθένεια, τότε θα έχεις τα ‘όπλα’ για να παλέψεις».

Όσο για το τι θα συμβούλευε άλλους ανθρώπους, που βιώνουν αντίστοιχα προβλήματα υγείας: «Η πίστη στον εαυτό σου είναι το σημαντικότερο. Εγώ πίστευα στον εαυτό μου, ανεξάρτητα από το τι έκαναν οι γιατροί», αλλά και το μήνυμα, που θα ήθελε να περάσει: «Θα ήθελα να παροτρύνω όσους ανθρώπους είναι υγιείς και κάτω από 45 ετών, να γίνουν δότες! Εγώ ήμουν τυχερός και βρήκα, μάλιστα, δύο δότες, αλλά έβλεπα ανθρώπους να υποφέρουν στο νοσοκομείο, επειδή δεν έβρισκαν συμβατούς δότες. Είναι πολύ κρίμα αυτό…».

«ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ»

Ο Γιώργος Βράγγας ήταν μόλις 18 ετών όταν διαγνώστηκε με λευχαιμία και είδε μονομιάς όλα του τα όνειρα – που στην πλειοψηφία τους περιστρέφονταν γύρω από το μπάσκετ – να γκρεμίζονται.

«Είχα πολλά σχέδια για το μέλλον: μόλις είχα πάρει μεταγραφή σε επαγγελματική ομάδα και έκανα σχέδια. Όλα αυτά, όμως κόπηκαν μεμιάς και το κυριότερο είναι ότι μου έλειπε όλη μου η ζωή…».

Ερωτηθείς για το τι έμαθε όλη αυτή η διαδικασία, είχε να πει: «Όταν βγαίνεις νικητής από κάτι τέτοιο, αισθάνεσαι ένα σκαλοπάτι πιο πάνω από τους άλλους ανθρώπους. Είσαι πιο συνειδητοποιημένος, καταλαβαίνεις τις αξίες και γίνεσαι πιο σκληρός στην καθημερινότητά σου. Πλέον δεν φοβάμαι τίποτα, γιατί μέσα από αυτήν τη διαδικασία καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο», για να καταλήξει πως «πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή! Αυτό είναι το μότο μου!»

«ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ Ο ΗΛΙΑΔΗΣ ΚΑΙ Η ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ»

Όσο για το ποιοι ήταν συμπαραστάτες του σε αυτές τις δύσκολες ώρες, ο Γιώργος Βράγγας θυμάται: «Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, που δεν έλειπαν λεπτό από δίπλα μου, οι άνθρωποι της ομάδας, αλλά και ο Σάββας Ηλιάδης», για να σταθεί στο ότι: «Ήταν ένας παίκτης, που τον έβλεπα μέσα στο γήπεδο και τον θαύμαζα. Είχα την τύχη, μάλιστα, να είμαι για λίγο συμπαίκτης μαζί του στον Ερμή Λαγκαδά, ενώ δεν έλειψε από το πλευρό μου σε όλη αυτήν την ιστορία. Πλέον, είμαστε φίλοι, πηγαίνουμε μαζί στο γήπεδο, τον νιώθω σαν οικογένειά μου».

vraggas-4

Ο 21χρονος αθλητής, όμως, δεν ξεχνά και το γεγονός ότι «την περίοδο που ήμουν στο νοσοκομείο με επισκέφθηκε αντιπροσωπεία της ΚΑΕ ΠΑΟΚ και πήρα μεγάλη χαρά. Εγώ είμαι Αρειανός από πολύ μικρός, αλλά σε κάτι τέτοιες στιγμές αντιλαμβάνεσαι πως οι οπαδισμοί και η αντιπαλότητα δεν έχουν θέση».

Κοντά στον Γιώργο, όμως, ήταν και η γνωστή τραγουδίστρια, Νατάσσα Μποφίλιου. «Η Νατάσσα είναι πλέον φίλη μου. Η επικοινωνία έγινε μέσω της αδερφής της, όμως, απ΄ ότι μου είπε αργότερα η ίδια, είχε διαβάσει για την ιστορία μου στο ίντερνετ. Ήρθε, λοιπόν, στο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη και με είδε. Αισθάνθηκα πολύ καλά, που ένα άτομο σαν τη Νατάσσα με πλησίασε και το εκτίμησα πολύ».

«ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!»

Ο Γιώργος Βράγγας δηλώνει Αρειανός από… κούνια και απολαμβάνει τις στιγμές που βρίσκεται στο Αλεξάνδρειο δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα. «Τα τελευταία χρόνια πηγαίνω πολύ στο γήπεδο. Πλέον, μάλιστα, πηγαίνω παρέα με τον Σάββα (σ.σ. Ηλιάδη!)», τόνισε αρχικά, για να συμπληρώσει: «Παρακολουθώ ανελλιπώς τα τεκταινόμενα στην ομάδα μου και χαίρομαι που βρήκε πλέον τον δρόμο της».

«ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΜΑΤΣ!»

Τέλος, τι θα ήθελε να ευχηθεί για το μέλλον από την στιγμή που πλέον είναι υγιής; «θα ήθελα να παίξω έναν αγώνα μπάσκετ, έστω και αν είναι ο τελευταίος! Έχω κάνει πολλές θυσίες για το μπάσκετ: παράτησα το σχολείο, αφοσιώθηκα στο άθλημα που αγαπούσα, πήγαινα δύο ώρες πριν την προπόνηση της ομάδας και έφευγα δύο ώρες μετά, γιατί ήθελα να δουλέψω πολύ σε αυτό και να γίνω καλύτερος», δηλώνει, για να εξηγήσει πως:

«Βέβαια, πλέον ασχολούμαι με το μπάσκετ ως προπονητής, καθώς είμαι σ΄ ένα τμήμα υποδομής του Ερμή Λαγκαδά, ωστόσο, το μεγάλο μου όνειρο είναι να μπω κάποια στιγμή ξανά στο γήπεδο και να παίξω σ΄ ένα ματς! Το ξέρω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό, αλλά το θέλω πολύ! Να βάλω εγώ το φινάλε! Να καλέσω τους φίλους μου, να τους δείξω ότι είμαι παρών και να παίξουμε όλοι μαζί!».

vraggas-5

To Top