Δέκα ώρες γενική συνέλευση. Δέκα ώρες όπου ειπώθηκαν πολλά. Πολλά ουσιαστικά, κάποια αδιάφορα, κάποια χιλιοειπωμένα. Κάποια πράγματα δεν ακούστηκαν καθόλου.
Η οικογένεια του Άρη ξέσπασε το βράδυ της Κυριακής. Οι αγκαλιές, τα χαμόγελα, τα δάκρυα, το… ένα με τον κόσμο δεν ήταν πανηγυρισμοί. Ήταν ξέσπασμα! Μη το ξεχνάει κανείς αυτό! Ο Άρης βγήκε πιο δυνατός από αυτόν τον πόλεμο! Θα...
Ο Άρης πέτυχε μια σπουδαία, πεντακάθαρη και δίκαιη νίκη με σκορ 5-1 επί του Αστέρα Τρίπολης. Νίκη που έδωσε πολύτιμους βαθμούς, οξυγόνο και δικαίωμα στην επιβίωση… Την ίδια ώρα, η νίκη αυτή «πλήγωσε» αρκετούς από αυτούς που είχαν προεξοφλήσει την...
Το μεγαλύτερο… ψέμα που μας γαλούχησαν οι γονείς μας, γενιές και γενιές είναι φυσικά το «οι άνδρες δεν κλαίνε»! Διαφωνείτε; Η ζωή απέδειξε ότι οι άνδρες και κλαίνε και πρέπει να κλαίνε. Σαν άνδρες… Όπως έκλαψαν το βράδυ του Σαββάτου...
Η οργή του κόσμου εκφράστηκε μετά τον αγώνα του Σαββάτου επί «αδίκων και δικαίων». Λαϊκά δικαστήρια, κραυγές, αποδοκιμασίες. Αμέτρητα γιατί. Ο Άρης δεν κέρδισε τον Πανθρακικό, βρίσκεται σε κώμα, έχοντας επαφή με το βαθμολογικό περιβάλλον, μόνο με μηχανική (μαθηματική) υποστήριξη...
Πέρασε το εορταστικό τριήμερο, πέρασαν οι όποιες εκδηλώσεις με πολλές δηλώσεις που έγιναν με αφορμή την συμπλήρωση 99 χρόνων από την γέννηση του Άρη.
Ο Άρης ανήμερα της 25ης Μαρτίου, μιας μεγάλης γιορτής της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας γιορτάζει τα 99α γενέθλιά του. Ετοιμάζεται να σβήσει τα εκατό παρά… ένα κεράκια του, βυθισμένος σε μια σειρά από τεράστια προβλήματα. Αντί να πανηγυρίζει και να...
Πέρασε ένα 48ωρο όπου επαναλήφθηκε η καταγραφή του μέγεθους της οικονομικής τρικυμίας που απειλεί με αφανισμό τον Άρη, «κατατέθηκαν» νούμερα, εκφράστηκαν εκπλήξεις, ακούστηκαν υπερβολές και αφορισμοί, παρουσιάστηκαν σχέδια επιβίωσης και ανάπτυξης...
Πότε άραγε θα φύγει αυτός ο κόσμος από το γήπεδο με ένα χαμόγελο; Το ερώτημα αυτό σχηματίστηκε στα χείλη όλων. Είτε εκείνων που δεν σκέφτηκαν τα χιλιόμετρα και ήταν παρόντες στους Ζωσιμάδες, είτε είδαν από μακριά τον αγώνα.
Όποιος πριν από τη σέντρα του αγώνα Άρης-Λεβαδειακός έλεγε ότι το παιχνίδι θα τελείωνε με σκορ 4-0 θα τον έπαιρναν τουλάχιστον για τρελό… Ή έστω εκτός ελληνικής-κιτρινόμαυρης πραγματικότητας.
Ήταν μια πολύ δύσκολη βραδιά η 4η Μαρτίου… Μια ακόμη δύσκολη βραδιά, ίσως η δυσκολότερη για όλον τον Άρη και ειδικά για τους χιλιάδες φιλάθλους που έβαλαν στην άκρη τις πίκρες και τα πισώπλατα «μαχαιρώματα» και έφτασαν μέχρι τη Βέροια...
Η καρδιά του Άρη χτυπάει δυνατά για τον αγώνα της Δευτέρας με την Βέροια, ένας αγώνας που όχι άδικα χαρακτηρίστηκε «ραντεβού επιβίωσης». Όχι απλά αγωνιστικής, αλλά της ίδιας του της ύπαρξης ως συλλόγου. Δεν είναι υπερβολή… Η παραμονή των κίτρινων...
Ο Άρης μπήκε σε μια κρίσιμη και καθοριστική εβδομάδα. Βρίσκεται στην «ζώνη της φωτιάς» και στο παιχνίδι με τη Βέροια παίζει την ίδια του επιβίωση, τη σωτηρία, την ύπαρξή του.
Ο Ανδρέας Τάτος μετράει λίγες βδομάδες στο Κλεάνθης Βικελίδης και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα δείχνει να έχει «πιάσει» το νόημα για το τι συμβαίνει και το πώς πρέπει να το αντιμετωπίσει ο Άρης ώστε να έχει παρόν και μέλλον....
Ο Άρης πήρε μια νίκη στο89’που ζυγίζει πολλά περισσότερα από τους τρεις πολύτιμους βαθμούς. Έβγαλε «μέταλλο», από τις λίγες φορές φέτος, πήρε οξυγόνο και το πιο σημαντικό; Φωτίστηκε και πάλι το Κλεάνθης Βικελίδης!
Ο Άρης είχε δυο πρόσωπα στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Το πρώτο προβλημάτισε, έδειξε για ποιους λόγους η ομάδα βρίσκεται υπό την πίεση των τελευταίων θέσεων σχεδόν από το ξεκίνημα της περιόδου.
Η κάμερα κάνει ζουμ στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα. Ο Ανδρέας Τάτος φωνάζει ζητώντας να «τρέξει» η μπάλα, για να επιτεθεί ο Άρης, να παίξει τα… ρέστα του, να προλάβει το γκολ της νίκης, έστω και στο τέλος. Σε νεκρό...
Ο Άρης στη δεδομένη χρονική στιγμή οφείλει να παραμένει συγκεντρωμένος στο διπλό στόχο. Στη διοικητική εξυγίανση και στην αγωνιστική επιβίωση, στην πιο δύσκολη χρονιά της δεκαετίας. Ίσως και στην πιο δύσκολη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών.
Ο Άρης προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ της απώλειας ενός δικού του παιδιού, όπως ήταν ο Άγγελος Τσιπούρας και να δει κατάματα και ρεαλιστικά την αγωνιστική πραγματικότητα. Την Κυριακή το παιχνίδι με την ΑΕΚ, είναι από αυτά που όχι άδικα...
Όταν επικυρώθηκε και τυπικά η αναβολή της δίκης για την υπαγωγή στο άρθρο 99 για τις 12 Απριλίου, με τη διασφάλιση της προσωρινής διαταγής, τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα στις τάξεις των ανθρώπων του Άρη.
Ο Άρης κέρδισε τον Πανιώνιο (έστω τον… μισό), πέτυχε την πρώτη νίκη της χρονιάς, έκανε καλό ποδαρικό και πήρε μια πολύτιμη ανάσα. Την χρειαζόταν, ειδικά σε αυτό το σημείο, από τη στιγμή που αγνοούσε την νίκη για έξι αγωνιστικές.
Ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε για τον Άρη. Πάμπτωχη η συγκομιδή, όχι απλά φτωχή. Μόλις 13 βαθμούς μάζεψαν οι κίτρινοι. Άλλους τους πέταξαν στα… σκουπίδια, όπως πρόσφατα με την Ξάνθη ή τον Ατρόμητο, άλλοι χάθηκαν από αδυναμία, άλλοι… εκλάπησαν από τα...
Ισονομία στην ποδοσφαιρική Ελλάδα δεν υπήρχε ποτέ. Γιατί υπήρχε γενικά στην Ελλάδα, θα αναρωτηθείτε εύλογα. Ας μην το «ανοίξουμε» τόσο το θέμα. Ισονομία, λοιπόν, δεν υπήρχε, ούτε υπάρχει. Το αν υπάρξει στο μέλλον είναι εξαιρετικά αμφίβολο.
Πέντε κουβέντες… Όσο ο κόσμος παραμένει πικραμένος, απογοητευμένος, «αδειασμένος» από μια ακόμη ήττα, από μια βαριά ήττα, μαύρη σελίδα στην ιστορία του Άρη.