Οι «καρδιές γύρισαν στη θέση τους» όταν ο Κανούλας φάτσα με την κενή και ανυπεράσπιστη εστία του Άρη έστελνε από το ένα μέτρο την μπάλα ψηλά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Φυσέκη…
Αν η κατάληξη ήταν διαφορετική, θα μιλούσαμε για μία ακόμα επιβεβαίωση του άγραφου νόμου του ποδοσφαίρου που θέλει τις ομάδες που σπαταλούν σωρεία καλών ευκαιριών στο τέλος να δέχονται πρώτες γκολ.
Ευτυχώς για τον Άρη δεν πλήρωσε τις τεράστιες ευκαιρίες που δημιούργησε μέχρι εκείνο το σημείο. Τρεις φορές ο Ν΄Λουντούλου δεν μπόρεσε να κερδίσει τον Αθανασίου από θέση τετ α τετ, μία φορά η μπάλα βρήκε το δοκάρι της Καβάλας (παραλίγο αυτογκόλ από σέντρα του Πόι), ενώ δεν ήταν λίγες και λίγες οι φορές που είτε ο Αθανασίου απέκρουε εντυπωσιακά προσπάθειες παικτών του Άρη, είτε οι ίδιοι αστοχούσαν.
Ιδίως ο Γάλλος μεσοεπιθετικός του Άρη έχασε ευκαιρίες που στο ποδόσφαιρο αποκαλούμαι… άχαστες. Ευτυχώς για τον Άρη και για τον ίδιο ο Κωνσταντινίδης έδωσε την λύση στο 89΄κι έτσι περνάει σε δεύτερη μοίρα η μνημειώδης χθεσινή του αστοχία…
