Νίκη στο πρωτάθλημα , με τρόπο που μπορείς κάποιος να την χαρακτηρίσει «επαγγελματική». Ο ΑΡΗΣ εδραιώνεται στην πεντάδα και έχει την πολυτέλεια να παίζει απελευθερωμένος ξεκινώντας ουσιαστικά την προετοιμασία για τον ημιτελικό και τελικό του κυπέλλου.
Η ομάδα έχει πλέον , σε κάθε αγώνα, να δοκιμάζει αυτά που πιστεύει ο προπονητής ότι θα κάνουν την παρουσία της καλύτερη ώστε να φτάσει στον προφανή στόχο προετοιμασμένη κατάλληλα. Στο Περιστέρι η χρησιμοποίηση του Βέλεθ σε θέση κόφτη στο κέντρο είναι από τις δοκιμές που αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε. Όπως επίσης και τον τρόπο που παίζει ο Μάνου για να συνεργαστεί με τον Μορόν. Το δίδυμο Μπράμπετς – Ρόουζ παίρνει τον χρόνο του ώστε να βρει την συνεννόηση και την συνοχή για την σωστή , έγκαιρη και ουσιαστική λειτουργία του.
Ο Βέλεθ είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής για να παίζει ως «εξάρι», σε αγώνα που η πίεση θα είναι μεγάλη. Η αδυναμία του να παίξει με τη μπάλα, να καλύπτει τους χώρους έξω από την περιοχή, σε υψηλό τέμπο, η μέτρια πάσα που έχει και η μειωμένη ταχύτητα του, τον κάνουν απαραίτητο σε άλλου τύπου ματς. Όταν ο ΑΡΗΣ στο πρώτο ημίχρονο , ήθελε να πιέσει ψηλά, είχε δύο προβλήματα. Τα λίγα τρεξίματα του Μανού στους αντιπάλους που ξεκινούσαν την επίθεση και το αργό μαρκάρισμα του Βέλεθ. Ακόμα και όταν έκοβε τη φάση ήταν αργός στο πως και που θα προωθήσει τη μπάλα. Όταν η φάση πήγαινε να πλησιάσει ο Ατρόμητος την περιοχή , εκεί ήταν κέρβερος. Είναι καλή η σκέψη να ανακαλύψει ο προπονητής έναν κόφτη, από τους υπάρχοντες του ρόστερ, μοιάζει όμως να «κολλάει» σε παιχνίδια όπως τα επόμενα ντέρμπι που έρχονται εκτός έδρας , στο πρωτάθλημα, και στα play offs.
Ο Μάνου τοποθετήθηκε πίσω από τον φορ για να υποδέχεται τη μπάλα ψηλά , κοντά στην περιοχή του Ατρομήτου. Κατάφερε να απασχολήσει αμυντικούς αλλά δεν βρήκε τις πάσες που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί ο Μορόν. Πίεσε λιγότερο απ’ ότι ο Νταρίντα , όταν τον αντικατέστησε στη θέση που έπαιζε, δεν διακρίθηκε ιδιαίτερα. Η επιθετική λειτουργία , που εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την δική του απόδοση, ήταν πάλι προβληματική. Θέλει δουλειά ο ΑΡΗΣ σε αυτόν τον τομέα.
Αμυντικά η ομάδα ήταν άψογη. Κράτησε τον αντίπαλο μακριά από τον Κουέστα, δεν απειλήθηκε ποτέ, έκοβε με χαρακτηριστική ευκολία κάθε φάση, έδωσε μία ολοκληρωμένη αμυντική παράσταση σε αγώνα εκτός έδρας. Όταν έμπαινε κι ο Βέλεθ στην περιοχή , δεν περνούσε με τίποτα η μπάλα προς την εστία. Πιστώνεται αυτή τακτική στον προπονητή αλλά μένει ημιτελές το έργο γιατί δεν λειτούργησε αντίστοιχα καλά η επίθεση.
Το πείραμα Μπένετ μπορεί να συνεχιστεί , αφού ο Σαβέριο έχει τη θέση του στο αριστερό άκρο, αρκεί να μπει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στα θέλω της ομάδας. Ο Μοντόγια έπαιξε στη φυσική του θέση, χωρίς να δείξει βελτίωση από τις προηγούμενες εμφανίσεις του. Ο Φεράρι αξιοποίησε την ευκαιρία της συμμετοχής του στο δεύτερο ημίχρονο , όπου ήταν πολύ καλός.
Η αλλαγή του Μορόν είναι από τις στιγμές που σε κάνουν να ηρεμείς γιατί απλά ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος να τον αντικαταστάσει για ένα εικοσάλεπτο. Ήταν τραγικά κακό να μην υπάρχει αυτή η κίνηση μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα. Κάλιο αργά παρά ποτέ.
Ο ΑΡΗΣ έπαιξε για να κερδίσει, η απόδοση του δεν ήταν ξεχωριστή. Έκανε τη δουλειά του με ένα πέναλτι και ένα γκολ στις καθυστερήσεις. Στην διάρκεια του αγώνα έκανε πολλά λάθη, δεν κρατούσε μπάλα για να αναπτυχθεί σωστά, έκανε ελάχιστες καλές ενέργειες στην επίθεση. Όλα αφορούν το ίδιο πρόβλημα που υπάρχει τη φετινή χρονιά. Οι κλειστές άμυνες του δημιουργούν πολλά προβλήματα. Εκεί επιβάλλεται να βελτιωθεί. Στα ντέρμπι θα έχει μεγαλύτερη πίεση αλλά περισσότερους χώρους. Είναι απαραίτητο να βρει τον τρόπο για να γίνεται πιο επιθετικός με καλή κυκλοφορία μπάλας, καλύψεις με ταχύτητα, αυτοματισμούς , για να μην αναλώνεται σε ατομικές προσπάθειες.
Οι δοκιμές λογικά θα συνεχιστούν και είναι απολύτως κατανοητό. Το ζήτημα είναι να βελτιώνουν την γενική εικόνα και να παράγουν αποτελέσματα. Υπάρχει για την ομάδα δρόμος που θα διανύσει μέχρι το τέλος και ως ρυθμιστής του πρωταθλήματος πρέπει να αποδείξει ότι θα χτυπήσει με όλα του τα όπλα νίκες , ανεξαρτήτως ποιον θα ευνοήσουν.
Γιατί η νίκη πάντα δίνει ένα κίνητρο. Κι ο ΑΡΗΣ το έχει ανάγκη.
