Η επιλεκτική ευαισθησία, τα “μαγαζάκια” και ο… προμηθευτής!

Την ώρα που όλα στον Άρη κρέμονται από μία κλωστή, η αγωνία του προδομένου κόσμου για το αύριο τσακίζει κόκαλα και τα λόγια περισσεύουν (όχι, όμως, οι πράξεις) στην «κίτρινη» ΠΑΕ, παράγοντες και προπονητής, διαγκωνίζονται στο πώς θα εφαρμόσουν το ρητό «εδώ ο κόσμος καίγεται…!».

Η πρόσφατη ανακοίνωση του προπονητή της ομάδας του Άρη καταδεικνύει ότι χάθηκε το… δάσος και όλοι κοιτούν το δέντρο. Αναλώνονται στο τι ακούγεται και στο τι γράφεται, επιδεικνύοντας επιλεκτική ευαισθησία (γεννώντας τεράστια ερωτηματικά για τα πραγματικά της κίνητρα), την στιγμή που τα «καυτά» προβλήματα του συλλόγου παραμένουν συσσωρευμένα και άλυτα.

Ο κόσμος του Άρη περιμένει να δει την ευαισθησία της διοίκησης σε θέματα ηθικής τάξης, όπως το πρόσφατο με τη φανέλα, ή στα ζωτικής σημασίας πεδία της εξεύρεσης οικονομικών εσόδων που θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της ομάδας και όχι πυροτεχνήματα πάνω από τα ερείπια. Περιμένει και από τον προπονητή να είναι τόσο παραγωγικός στο γήπεδο με έργα όσο και στα… γραπτά και στις δηλώσεις.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι επιχειρείται ν΄ αναβιώσει η παλιά συνταγή με τα «μαγαζάκια» της εσωστρέφειας, που έφεραν τον Άρη εδώ που τον έφεραν. Θεωρούμε ότι τα λάθη του παρελθόντος ήταν άκρως διδακτικά.

Και επί τη ευκαιρία: αληθεύει η πληροφορία ότι διοίκηση και προπονητής βρήκαν… αποκλειστικό προμηθευτή (παικτών) με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό;

To Top