Η χρυσή ευκαιρία των παραγόντων του Άρη

Καλό υπόλοιπο ημέρας όπου και αν είστε ότι και αν κάνετε…  Η δικαίωση του Zαν-Μαρκ   Μποσμάν  τον Δεκέμβριο του 1995 από το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο άνοιξε το δρόμο για την ελεύθερη μετακίνηση των ποδοσφαιριστών εντός της Ευρωπαϊκής  Ένωσης.
Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής  ήταν να γεμίσουν τα ρόστερ των ελληνικών ομάδων με ποδοσφαιριστές αμφιβόλου αξίας προερχόμενους από το εξωτερικό. Σε αυτά τα δεκαέξι χρόνια δεν βελτιώθηκε  η ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος και είχαμε και έναν σχετικό αφελληνισμό των ελληνικών ομάδων. Λόγω της  παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αλλά και του  financial fair play (ξόδευε όσα εισπράττεις) που προωθεί η UEFA όλο και περισσότεροι σύλλογοι στρέφονται στην ανάπτυξη και βελτίωση  των τμημάτων υποδομής.

Στο εξωτερικό η μέριμνα των ομάδων για τους  ποδοσφαιριστές των τμημάτων υποδομής είναι κάτι που γίνεται εδώ και αρκετά χρόνια και με πολύ καλά αποτελέσματα. Ομάδες κολοσσοί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης βασίζονται σε παίκτες που προέρχονται από τα τμήματα υποδομής τους. 

Στην Ελλάδα το συγκεκριμένο κομμάτι το προσεγγίζουμε  λανθασμένα. Όταν το παιδί πληρώνει για να αγωνίζεται στα τμήματα υποδομής μιας Π.Α.Ε. δεν μπορούμε να μιλάμε για εκκολαπτόμενους πρωταθλητές αλλά για μαζικό αθλητισμό. Σε καμία ομάδα σε όλη την ελληνική επικράτεια δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος προώθησης ποδοσφαιριστών από τα τμήματα υποδομής στην πρώτη ομάδα. 

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα αναφερθώ στον ΑΡΗ και στους ποδοσφαιριστές που προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Με την έλευση του κυρίου Τσιώλη υπήρξε  συνεργασία μεταξύ της δεύτερης και της πρώτης ομάδας μέσα από την οποία προέκυψαν και τα ονόματα των ποδοσφαιριστών που κέρδισαν επαγγελματικό συμβόλαιο. Ο κύριος Κούπερ δεν είχε παρακολουθήσει ούτε ένα παιχνίδι της δεύτερης ομάδας. 

Βλέπουμε  δύο διαφορετικές  προσεγγίσεις  σε έναν σύλλογο με διαφορά λίγων ημερών  που βασίζονται στη φιλοσοφία του κάθε προπονητή. Η γενικότερη φιλοσοφία που θα πρέπει να ακολουθεί πιστά ο προπονητής του συλλόγου σχετικά με τα τμήματα υποδομής και τη δεύτερη ομάδα  χαράσσεται  αποκλειστικά και μόνο από τη διοίκηση.

Δεν είναι προς όφελος κανενός να αφήνεται το συγκεκριμένο νευραλγικό κομμάτι στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε προπονητή για το αν θα ασχοληθεί ή δεν θα ασχοληθεί.  

Έσχατο αλλά εξίσου σημαντικό οι προπονητικοί χώροι. Είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία προπονητικού κέντρου για τα τμήματα υποδομής της ομάδας. Πρέπει ο ΑΡΗΣ στα τμήματα υποδομής να αποκτήσει το δικό του σπίτι.

Οι διοικούντες την ομάδα πρέπει να δουν το συγκεκριμένο θέμα με μεγαλύτερη προσοχή και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν έναν χώρο αντάξιο της ιστορίας του συλλόγου και των εκατοντάδων παιδιών που γυμνάζονται σε αυτόν.

Να είναι σίγουροι πως έπειτα από αρκετά χρόνια η κατασκευή ενός προπονητικού κέντρου για την ακαδημία, τη δεύτερη και την τρίτη ομάδα του συλλόγου θα αποτελεί την κορυφαία ίσως στιγμή τους στην πορεία τους σαν παράγοντες στην Π.Α.Ε. ΑΡΗΣ. 

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να είστε καλά και μην «μασάτε» από χρεοκοπίες ελεγχόμενες ή μη.  

 

 

To Top