Ήταν ένα παιχνίδι «Δαυίδ εναντίον Γολιάθ» στις 29 Σεπτεμβρίου 2005, όταν ο Άρης υποδεχόταν τη Ρόμα για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Το τελικό 0-0 κράτησε απόρθητο το Κλεάνθης Βικελίδης και ο Γιώργος Κολτσίδας, ποδοσφαιριστής εκείνης της ομάδας και νυν γενικός αρχηγός της, έξι χρονιά μετά ανοίγει την καρδιά του στο PRESSARIS.
Ο Άρης ζούσε μια περιπέτεια έχοντας πιει το πικρό ποτήρι της Β’ εθνικής, παράλληλα όμως έδινε τη μάχη στην Ευρώπη, ως φιναλίστ του κυπέλλου Ελλάδας. Το απόλυτο κοντράστ. Συνδετικός κρίκος του χθες με το σήμερα, ο Γιώργος Κολτσίδας. Τότε με τη φανέλα με το Νο 23, τώρα ως γενικός αρχηγός της ομάδας.
-Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σου από εκείνο το παιχνίδι;
«Ζούσαμε μια περιπέτεια. Είχαμε μια ομάδα μεγάλη, με σπουδαίους παίκτες, εγνωσμένης αξίας. Κατεβήκαμε στο γήπεδο με πολλές αλλαγές, με μια ενδεκάδα, την οποία αν την ξαναδούμε, αναρωτιέμαι μέχρι και σήμερα πώς τα καταφέραμε…».
-Υπέρβαση για όλους;
«Πέστο κι έτσι. Ήταν μεγάλο κατόρθωμα η ισοπαλία, πήρε διαστάσεις νίκης. Όσο βλέπω ποιοι παίξαμε, λέω ακόμη: ‘καλά πως τα καταφέραμε;’».
Απάντηση πήρες;
«Η αλήθεια είναι ότι στην έδρα μας, η ομάδα… αλλάζει και παίζει δυνατά κάτω από κάθε δυσκολία και αντίξοες συνθήκες».
Ειδικά στην Ευρώπη…
«Στην Ευρώπη είναι το κάτι άλλο, αφού να…»
…να φανταστούμε ότι 43 χρόνια το Κλεάνθης Βικελίδης είναι αήττητο, έτσι;
«Ακριβώς. Η ομάδα κράτησε τότε το αήττητο, το κρατάει μέχρι και σήμερα, υπάρχει μια συνέχεια της προσπάθειας που κρατάει όλα αυτά τα χρόνια. Η έδρα μας είναι αήττητη, είναι δυνατή, είναι απόρθητη».
Υπάρχει εξήγηση;
«Για μένα που το έζησα τότε ως ποδοσφαιριστής και από τον πάγκο τώρα, δεν μπορώ να το εξηγήσω απλά. Υπάρχει η δύναμη του κόσμου, σίγουρα που δίνει φτερά στην ομάδα. Λες και όλα αλλάζουν, το πάθος, ο… αέρας του γηπέδου, όλα συντελούν και η ομάδα παρουσιάζεται δυνατή, ακόμη και απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους, ακόμη κι όταν έχει προβλήματα, παρουσιάζεται με διαφορετικό πρόσωπο στην Ευρώπη. Εξήγηση απλή δεν μπορώ να δώσω… Σίγουρα η απόρθητη έδρα είναι κάτι το μοναδικό».
Το 2005, όταν τέλειωνε το παιχνίδι με την Ρόμα θα μπορούσε να φανταστείς αυτό που έγινε πέρσι στην Ευρώπη;
«Πώς θα μπορούσα εγώ ή κάποιος άλλος; Αυτό που βιώσαμε ήταν εκπληκτικό, αλλά έγινε μετά από προσπάθεια χρόνων κι από όλους. Φτάσαμε να κερδίζουμε δυο φορές τη μεγάλη Ατλέτικο Μαδρίτης κι αυτό δείχνει τεράστια πρόοδο.»
Κάτι τέτοιες ώρες σας λείπει η Ευρώπη;
«Γιατί να το κρύψουμε; Ναι, μας λείπει. Είναι το παράπονο όλων που δεν παίζουμε, δεν σταματήσαμε να το σκεφτόμαστε και δουλεύουμε για να επιστρέψουμε στο Γιουρόπα λιγκ, να φτάσουμε σε σημείο που θα πανηγυρίζουμε πρόκριση στους 16 ή ακόμη και μια θέση στο Τσάμπιονς λιγκ. Ο Άρης είναι για μεγάλους στόχους και πάνω σε αυτό δουλεύουμε, δεν σταματάμε, αλλά…»
Τι αλλά;
«Ελπίζουμε το πρωτάθλημά μας να γίνεται με ίσους όρους και να μην στερούν αυτό που αξίζουμε. Έτσι απλά…»
Νέα αρχή με την Ξάνθη;
«Όχι, δεν μου αρέσει να μιλάω για νέες αρχές κτλ. Παίξαμε δυο αγώνες στο πρωτάθλημα κι αυτοί δεν σβήνουν. Μπορούμε όμως να καλύψουμε τα χαμένο έδαφος, υπάρχουν τα περιθώρια να το καλύψουμε στα επόμενα παιχνίδια και να διεκδικήσουμε τους στόχους μας σε πρωτάθλημα και κύπελλο».
Σίγουρα ενισχυμένη η ομάδα με τους τέσσερις νέους παίκτες.
«Φυσικά, είναι αξιόλογοι παίκτες και ελπίζουμε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ομάδας για να έρθουν και οι επιτυχίες».
Για την ιστορία να θυμίσουμε τις δυο ενδεκάδες στο 0-0 εκείνης της βραδιάς:
ΑΡΗΣ: Καρατζιοβαλής, Νάιντος, Κολτσίδας, Παπαδόπουλος, Μουσιάδης, Βαγκέλι, Ντεκάμπς, Μπόλλος (58΄ Ντομορό), Νεμπεγλέρας, Μπενίσκος, Κάσερες.
Ρόμα: Ντόνι, Πανούτσι, Μποβό, Μεξές, Άλβαρεζ, Ακουιλάνι (64΄Περρότα), Ταντέι (72΄ Ντε Ρόσι), Κιβού (84΄Ρόσι), Καρία, Ντακούρ, Οκάκα.
Ξαναζήστε την ατμόσφαιρα του αγώνα Άρης – Ρόμα, μέσα από δύο ερασιτεχνικά βίντεο:
{youtube}a8-q0xIkOmo|480|360|1{/youtube}
{youtube}i29Gn47J9eg|480|360|1{/youtube}
