Όποιος ήταν παρών στη γενική συνέλευση και έζησε αυτόν τον μαραθώνιο των 8,5 ωρών βλέποντας ξεκάθαρα κάποια πράγματα, θα έκανε κάποιες σημαντικές διαπιστώσεις.
Η πρώτη έχει να κάνει με το… ξεκατίνιασμα του συλλόγου. Η διαδικασία της Λέσχης ξαναζωντάνεψε, υπήρχαν πολλές στιγμές, πολλές ομιλίες που έδωσαν πνοή και πάλι στο εγχείρημα της κιτρινόμαυρης οικογένειας. Αλλά υπήρχαν και όρια που ξεπεράστηκαν.
Ναι, είναι αλήθεια, υπήρχε… ξεκατίνιασμα σε κάποιες περιπτώσεις. Φωνές, κραυγές, αντιπαραθέσεις, προσβολές σε έντονο ύφος, στοιχεία που «σύρθηκαν» στους διαδρόμους και στον αέρα για να πείσει ο ένας τον άλλο και στη συνέχεια σε όλο το σώμα ότι έχει δίκιο.
Ναι, είναι αλήθεια, ότι σε κάποιες περιπτώσεις υπήρχε το «εγώ», πάνω από το «εμείς». Όμως, ας μην ξεχνάμε ότι ήταν μια διαδικασία 8,5 ωρών, υπό μεγάλη πίεση λόγω της κρισιμότητας των καταστάσεων, με μια καυτή ατζέντα, η οποία έκρινε και θα κρίνει το αύριο του συλλόγου. Μια διαδικασία με τόσους ανθρώπους, με τόσους φιλάθλους που έζησαν τη χειρότερη χρονιά της ομάδας τα τελευταία έξι χρόνια και βίωσαν πικρίες και απογοητεύσεις.
Αυτές οι στιγμές που δεν ήταν λίγες, δεν μπορεί να διαγράψουν και να κουκουλώσουν τις καλές στιγμές, που ήταν σημαντικές και ανάβουν και πάλι τη σπίθα της Λέσχης.
Να θυμηθούμε τις πιο χαρακτηριστικές;
1. Η δυναμική και ουσιαστική παρέμβαση του Super 3. Λόγια σταράτα, ρεαλιστικά, άμεσα. Έδειξαν τον δρόμο, με ξεκάθαρο τρόπο.
2. Οι ομιλίες των Νικήτα Ματθαίου και Τάσου Δεσύπρη, οι οποίες κατέδειξαν έναν σημαντικό προσανατολισμό για το πώς αισθάνεται, αλλά και το πώς πρέπει να κινηθεί η κιτρινόμαυρη οικογένεια. Είχαν πολύ καιρό να ακουστούν σε μια συνέλευση τέτοιες τοποθετήσεις.
3. Η κατάθεση ψυχής του άνεργου αρειανού από το Αγρίνιο, οποίος μίλησε κατευθείαν στην καρδιά όλων και έδειξε τον δρόμο. Αυτές ήταν μερικές και πιο χαρακτηριστικές. Υπάρχουν κι άλλες. Η ουσία δεν αλλάζει.
Όπως δεν αλλάζει το γεγονός της μικρής προσέλευσης του κόσμου. Περίπου 750 τακτοποιημένα μέλη και συνολικά 2.000 κόσμος στην αίθουσα. Σίγουρα αυτό δεν είναι το νούμερο που θέλουν στην κιτρινόμαυρη οικογένεια και δεν εκφράζει κανέναν. Ας αναλογιστούν, όμως όλοι γιατί φτάσαμε σε αυτό το νούμερο. Ποιοι και γιατί απαξίωσαν την Λέσχη…
Είναι ένα νούμερο προβληματισμού. Όμως ο μεγαλύτερος προβληματισμός πρέπει να έρθει από μια σκληρή πραγματικότητα:
ΚΑΜΙΑ ΓΡΑΠΤΗ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ δεν παρουσιάστηκε στον σύλλογο. Και ίσως στα μεγάλα κέρδη που μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι η Λέσχη ξαναζωντάνεψε ήταν ότι δεν πέρασε με «συνοπτικές διαδικασίες» οποιαδήποτε πρόχειρη και αόριστη κίνηση…
