Ο Γκάλης “απαιτεί” σεβασμό, ειλικρίνεια, αγνές προθέσεις… Έστω και τόσο αργά!

Κάθε φορά που αναφερόμαστε στο ζωντανό «θρύλο» του ελληνικού μπάσκετ, του ελληνικού αθλητισμού, τον Νίκο Γκάλη νιώθουμε όλοι μας δέος…

Ειδικά όσοι είχαμε την ευλογία να τον δούμε από κοντά στο παρκέ, να ζήσουμε το ανεπανάληπτο αυτό φαινόμενο, να βρεθούμε στα… ουράνια της αθλητικής ευτυχίας, ζώντας από την κερκίδα βήμα, βήμα τις μεγάλες στιγμές της κιτρινόμαυρης «αυτοκρατορίας». Η γενιά των 40άρηδων, λένε ότι ήταν τυχερή, μια και έζησε ζωντανά, την εποχή της «αυτοκρατορίας», του Γκάλη, των μπασκετικών θαυμάτων που όμοιων του πολύ δύσκολα, αν όχι ποτέ ξανά, θα ζήσει όλος ο ελληνικός αθλητισμός.

Ο Νίκος Γκάλης, ένα τόσο μεγάλο, ζωντανό και υγιές κομμάτι του ελληνικού αθλητισμού βίωσε τη σκληρή πραγματικότητα, μιας χώρας που έμαθε να πληγώνει τα παιδιά της, αλλά και της αδράνειας που επέδειξαν επί σειρά ετών οι παράγοντες του Άρη.

Ο μεγάλος Νικ δεν έτυχε ΠΟΤΕ της στοιχειώδους βράβευσης του, ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής, ως ένα ταπεινό «ευχαριστώ» για όσα πρόσφερε, απογειώνοντας από τη θέση του πιλότου τον κιτρινόμαυρο σύλλογο.

Πικράθηκε, αλλά δεν κράτησε κακία σε κανέναν. Έμαθε, όντας, ως «ο μεγαλύτερος των μεγάλων» να συγχωρεί.

Δεν κράτησε κακία ακόμη κι όταν επί σειρά ετών οι παράγοντες του Άρη, όταν ήθελαν να αποδράσουν από προβλήματα, αδιέξοδα, δημιουργούσαν ένα «πυροτέχνημα» γύρω από την αποκατάσταση της ιστορικής αδικίας απέναντι στον Νίκο Γκάλη.

Τα χρόνια πέρασαν… Η νέα διοίκηση της ΚΑΕ Άρης έκανε μια συνάντηση με τον μεγάλο άσο. «Σε αυτήν την πρώτη συνάντηση-γνωριμία, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί εκδήλωση, ώστε επιτέλους να τιμηθεί ο μεγάλος αυτός αθλητής από τον Άρη». Με αυτές τις είκοσι λέξεις, έδωσε η κίτρινη ΚΑΕ το στίγμα της στη σχετική ανακοίνωση. Λιτή ανακοίνωση, λίγα λόγια, υπόσχεση για πράξεις.

Είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι αποφασισμένη κι έτοιμη να αλλάξει τον ρου της ιστορικής αμέλειας του συλλόγου και να κάνει το στοιχειώδες, αυτό που δεν έκαναν άλλοι κι άλλοι παράγοντες και να αποκαταστήσει την τάξη, το στοιχειώδες, το αυτονόητο.

Όπως είμαστε πεπεισμένοι, ότι η υπόθεση Γκάλη «απαιτεί» σεβασμό, ειλικρίνεια, αγνές προθέσεις και σωστούς χειρισμούς. Λάθη δεν χωράνε. Αυτήν τη φορά δεν υπάρχουν περιθώρια… Τίποτα περισσότερο, τίποτε λιγότερο…

To Top