Ο Βαγγέλης Κουτσονίκας αποτελεί παρελθόν από χθες το βράδυ από τον πάγκο του Άρη, αφού του χρεώνεται η κακή πορεία της ομάδας στις τελευταίες εννέα αγωνιστικές από την στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας. Η ήττα από τον Παναθηναϊκό αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα και όχι την αφορμή, αφού οι σκέψεις υπήρχαν από καιρό στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο και ίσως θα έπρεπε να είχαν γίνει πράξη καιρό τώρα, πριν η κατάσταση φτάσει σε… αδιέξοδο.
Επειδή, όμως, χρόνος για δάκρυα δεν υπάρχει και οι ιθύνοντες του «κιτρινόμαυρου» συλλόγου δεν έχουν άλλα περιθώρια για άστοχες επιλογές, ο «εκλεκτός» τους θα πρέπει να συγκεντρώνει κάποια βασικά στοιχεία.
Πρώτο και κυριότερο είναι να γνωρίζει τι υλικό θα έχει στα χέρα του. Άλλωστε, οι παίκτες που διαθέτει ο Άρης σε καμία περίπτωση δεν είναι κακοί. Απλά χρειάζονται έναν προπονητή, ο οποίος θα μπορεί να τους κουμαντάρει.
Δεύτερον, θα πρέπει να έχει πλήρη επίγνωση του πρωταθλήματος: απομένουν έξι αγωνιστικές στις οποίες ο Άρης πάση θυσία θα πρέπει να εξασφαλίσει την παραμονή του.
Και τρίτον, ο νέος τεχνικός θα πρέπει να έχει πυγμή και ν΄ αποδείξει ότι μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του μία ομάδα σαν τον Άρη.
Και μπορεί οι διαθέσιμοι προπονητές είναι αρκετοί, εντούτοις, κανείς δεν θα πρέπει ν΄ αποκλείσει το ενδεχόμενο επιστροφής του Σπύρου Φίνου στον πάγκο του Άρη (ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτός κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά όταν στις εφτά πρώτες αγωνιστικές η ομάδα δεν μπορούσε να νικήσει και τα πήγε περίφημα!). Ή να επιστρατευτεί ο Κώστας Χαριτωνίδης, που κατέχει ούτως ή άλλως είναι τεχνικός διευθυντής στην ομάδα βόλεϊ και γνωρίζει όσο κανείς άλλος τόσο καλά τους «κίτρινους».
