Τέτοια εποχή ένα χρόνο πριν το ερώτημα ήταν αν θα καταφέρει ο Τζαρόν Κάμπερλαντ να βρει θέση σε ομάδα του ΝΒΑ. Και μόνο το γεγονός ότι υπήρχε τέτοια συζήτηση, φανερώνει τις δυνατότητες που έχει ο μελλοντικός γκαρντ του Άρη…
Πώς, όμως, από αυτή τη συζήτηση για μια θέση στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, ο Κάμπερλαντ συμφώνησε να παίξει στην Ευρώπη για τον Άρη;
Ο απόφοιτος – και ηγέτης – του Σινσινάτι (έχει συμπεριληφθεί στο Top 10 των πανεπιστημίων για το πρόγραμμα μπάσκετ από το CBS) ήθελε όσο τίποτα άλλο να βρει ομάδα στο ΝΒΑ, παρότι δεν επιλέχθηκε στο ντραφτ.
Το προσπάθησε μέσω της G-League, που πέρσι έγινε σε “φούσκα” στο Ορλάντο λόγω του κορωνοϊού, αλλά ήταν επί της ουσίας ένα… κουτσουρεμένο πρωτάθλημα, δίχως να δώσει ευκαιρίες σε παίκτες να παίξουν στο ΝΒΑ, διότι τα προγράμματα αγώνων ήταν πιεσμένα και οι συνθήκες πρωτόγνωρες.
Ο Κάμπερλαντ δοκίμασε τη τύχη του σε δύο ομάδες, Ρίο Γκράντε Βάλεϊ και Τορόντο, του αναπτυξιακού πρωταθλήματος του ΝΒΑ, όμως και γι’ αυτόν ήταν ένα… χαμένο στοίχημα με βάση τον στόχο να βρεθεί στο ΝΒΑ.
Πολλοί παίκτες σαν τον Κάμπερλαντ την… πάτησαν πέρσι, ουσιαστικά χάνοντας μία σεζόν, που αν ήταν στην Ευρώπη ενδεχομένως να μην έχαναν.
Φέτος ο Κάμπερλαντ προτίμησε να κάνει το βήμα προς την άλλη άκρη του Ατλαντικού και δεν κατέληξε σε καλύτερο πρωτάθλημα προφανώς γιατί αρκετές ομάδες θα σκέφτηκαν την αδράνεια (μόλις οχτώ αγώνες) της περασμένης σεζόν και τα στατιστικά του.
Για τον Άρη και τον Γιάννη Καστρίτη, όμως, ο Κάμπερλαντ ήταν… ευκαιρία. Ο Άρης παίρνει – αν λύσει τα bans – έναν παίκτη που είναι ηγέτης, που είναι σκόρερ αλλά και καλός αμυντικός. Τουλάχιστον αυτά έκανε στο Σινσινάτι και με αυτή την εικόνα του αποκτήθηκε από τους κίτρινους. Και για τον Κάμπερλαντ και για κάθε άλλον παίκτη, όλα κρίνονται μέσα στο γήπεδο.
