Ο Νταβίντ Αγκάνθο άφησε για λίγο στην άκρη το ποδόσφαιρο και μίλησε για τη ζωή του στη Θεσσαλονίκη, την οικονομική κρίση, αλλά και για την θάλασσα, την οποία όπως είπε απολαμβάνει με τα μάτια, αλλά δεν μπορεί να κολυμπήσει. Το άλλο πρόσωπο του Ισπανού ποδοσφαιριστή του Άρη…
Αναλυτικά η συνέντευξη στον “Αγγελιοφόρο”:
Για την οικονομική κρίση: “Είναι μια πολύ στενάχωρη κατάσταση, που έχει επηρεάσει και τις δύο χώρες. Εχει επηρεάσει και το ποδόσφαιρο, αν το δεις από τη δική μου σκοπιά. Είναι τραγικές οι συνθήκες. Να βλέπεις παιδιά να σπουδάζουν γνωρίζοντας ότι δε θα βρουν δουλειά, ανθρώπους που εργάζονται και δεν πληρώνονται και την ποιότητα ζωής να εξαφανίζεται. Τώρα θα πει κάποιος, τι μας λες, εσύ έχεις εξασφαλίσει τη ζωή σου. Δεν είναι έτσι. Δεν είμαστε ανεπηρέαστοι. Εχουμε κι εμείς οικογένειες και φίλους και ο πόνος τους μας παγώνει. Ζω στην Ελλάδα, βλέπω τους Ελληνες και θεωρώ ότι κάτι θ` αλλάξει. Μοιάζουμε σαν λαοί, σε νοοτροπία, τρόπο σκέψης κι εργατικότητα. Ο λαός προσπαθεί, ψάχνει δουλειά, θέλει να δουλέψει. Πιστεύω ότι θα ανατρέψει αυτήν την κατάσταση, αν και θα περάσει κι άλλα δύσκολα χρόνια”.
Για το τί του αρέσει στη Θεσσαλονίκη: “Αυτό που μου αρέσει είναι ο κόσμος της Θεσσαλονίκης. Πολύ φιλόξενοι, απίστευτα ζεστοί άνθρωποι. Νιώθω όπως με τους φίλους μου στην Ισπανία. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου λόγω γλώσσας, αλλά θα βρουν τρόπο να σε κάνουν να νιώσεις άνετα. Αυτό που με ενοχλεί, κυρίως, είναι ότι δεν μπορώ να κολυμπήσω στη θάλασσα. Τη βλέπω διαρκώς, καθημερινά, την απολαμβάνω με τα… μάτια, αλλά για να κολυμπήσω θα πρέπει να πάω στη Χαλκιδική. Ισως εσείς σαν εφημερίδα μπορείτε να ζητήσετε από το δήμαρχο να καθαρίσουν τη θάλασσα, να κάνουν μια πλαζ στη Θεσσαλονίκη”.
Σε ερώτηση για το τι θα έπαιρνε μαζί του στην Ισπανία από τη Θεσσαλονίκη: “Τον Αντώνη (σ.σ. τον μεταφραστή της ομάδας, Αντώνη Σαριόγλου)! Θα ήθελα και τον… Λευκό Πύργο, αλλά ξέρω ότι δε γίνεται”.
Όσο για τις διατροφικές του συνήθειες, είπε ότι του αρέσουν πολύ τα ελληνικά φαγητά. “Μου αρέσει τρομερά η ελληνική κουζίνα, αν και άργησα να το ανακαλύψω. Οταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη, έτρωγα μόνο… κοτόπουλο. Είχε ένα κοτοπουλάδικο κοντά στο σπίτι μου και έτρωγα κάθε μέρα κοτόπουλο! Κάποια στιγμή, όταν άρχισα να βρίσκω τα πατήματά μου και να απομακρύνομαι από την περιοχή μου, γνώρισα την ελληνική κουζίνα και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος”.
