Nέα επιστολή αναγνώστη στο PRESSARIS: Ο Μιλίνκοβιτς και η διαχείριση του αγώνα με τον Πλατανιά

Το PRESSARIS συνεχίζει να δημοσιεύει επιστολές αναγνωστών του. Σήμερα δημοσιεύουμε τις σκέψεις του Γιώργου Τσούρμα με αφορμή τη διαχείριση του αγώνα Άρης-Πλατανιάς.

Αναλυτικά:

“Ο Άρης ηττήθηκε εντός έδρας από τον Πλατανιά , γκρεμίζοντας όσα είχε καταφέρει με τις 2 προηγούμενες εκτός έδρας νίκες του.

Ατυχία αλλά και άστοχες επιλογές από τον προπονητή μας διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα , που μας προσγείωσε στην σκληρή πραγματικότητα.

Σίγουρα πολλοί θα πείτε “Τι μας λες τώρα ρε Γιώργο? Ο Μιλίνκοβιτς μας έχει βελτιώσει πάρα πολύ και ότι κάνεις λάθος”. Διαβάστε λοιπόν παρακάτω και θα καταλάβετε το σκεπτικό μου.

Ο Μιλίνκοβιτς λοιπόν ( μετά τους πυροβολισμούς του Βοσκάκη στο προηγούμενο μας ) επέλεξε να παρατάξει τον Άρη για άλλη μια φορά με ένα ιδιότυπο 4-3-3. Ο Ηρακλής πήρε θέση στο κέντρο της άμυνας και ο Νταμαρλής με τον Τριανταφυλλάκο  στο κέντρο. Αριστερά ο Τάτος (total fail ξανά) , δεξιά ο Ιμπέχ (νωχελικός μέχρι αηδίας) και στην κορυφή ο Ουντόζι.

Μέχρι το 65 λοιπόν που αλλάξαμε το σύστημα , είδαμε τα εξής στον αγωνιστικό χώρο :

– Εύκολη (αλλά και ανούσια) διατήρηση της κατοχής της μπάλας , καλή αμυντική λειτουργία. 

– Μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών , με τα εξτρέμ να συγκλίνουν προς το κέντρο.

-Ανάπτυξη μόνο από την πλευρά του Ιμπέχ , ο οποίος δεν πρόσφερε απολύτως τίποτα /  πολλά Overlap από τον Ψυχογιό και ελάχιστα από τον Μαργαρίτη.

– 2 μόλις  αξιόλογες τελικές μέσα σε 65 λεπτά…

Στο 65 λοιπόν αποφασίζει ο Μιλίνκοβιτς να βάλει τον Μανιά και να παίξει επιτέλους ορθολογικά με φουνταριστό επιθετικό και 4-2-3-1. Ο Άρης πήρε μέτρα στο γήπεδο και έφτασε στην ισοφάριση με κόρνερ του Τάτου και κεφαλιά του Ουντόζι.

Σε αυτό το μικρό διάστημα παρατήρησα τα εξής.

-Οι παίκτες μας πάτησαν περιοχή , κάτι που δεν έκαναν μέχρι εκείνο το σημείο. Συνεπώς οι σέντρες που επιχειρήθηκαν από τα εξτρέμ μας ήταν πιο απειλητικές αφού πλέον είχαμε σε κάθε περίπτωση 2 με 3 παίκτες μέσα στην περιοχή.

-Ανάπτυξη και από τις 2 πτέρυγες με Ουντόζι και Σταυρόπουλο / Σωστή και ψύχραιμη κυκλοφορία της μπάλας έξω από την περιοχή του Πλατανιά.

Τα γκολ του Πλατανιά προήλθαν 1)από μεγάλη δόση τύχης , κόντρα στην ροή του αγώνα 2) από αδράνεια/ατομικά λάθη των παικτών μας.  Συγκεκριμένα :

Στο γκολ του Τόρες , ο παίκτης του Πλατανιά βγάζει σέντρα ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΣ και ο Ψυχογιός με τον Τριανταφυλλάκο τον κοιτάζουν… Η σέντρα βρήκε αποδέκτη , το σουτ έγινε υπό πίεση και η τοποθέτηση του Διούδη ήταν ΤΡΑΓΙΚΗ ! Από το πως κινήθηκε , μάλλον νόμιζε ότι η σέντρα θα πήγαινε στο 2ο δοκάρι. Έχει πάντως μερίδιο ευθύνης για το γκολ.

Στο γκολ του Γουνδουλάκη , υπήρξε μπέρδεμα στην άμυνα με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα τεράστιο κενό στην περιοχή. Φανερή η απειρία των παικτών που πάνω που έβραζε το γήπεδο και πηγαίναμε για την ανατροπή , δεχθήκαμε ένα φθηνό γκολ στην αντεπίθεση.

Πάμε τώρα σε αυτό που ανέφερα στην αρχή : τις άστοχες επιλογές του Μιλίνκοβιτς. Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που τις βλέπουμε.

Καταρχάς , το 4-3-3 είναι ένα σύστημα που εφαρμόζουν πολλές μεγάλες ομάδες και με βάση το ρόστερ μας , μπορώ να πω ότι μας ταιριάζει. Όχι όμως με τον τρόπο που το εφαρμόζει ο Μιλίνκοβιτς. Και εξηγώ :  Με το σημερινό σχήμα ουσιαστικά βγάζουμε εκτός παιχνιδιού τους 2 καλύτερους παίκτες μας. Τον Τάτο και τον Ουντόζι.

-Ο Τάτος απλά δέν μπορεί να παίξει εξτρέμ ! Όσες φορές τον έχει βάλει εκεί , τον βλέπουμε ότι συγκλίνει υπερβολικά προς το κέντρο για να αναλάβει ρόλο οργανωτή αφήνοντας κενή την πλευρά του. Το αποτέλεσμα ? Οι σέντρες στο δεύτερο δοκάρι δεν έχουν αποδέκτη.Και ούτε μπορεί φυσικά ο Μαργαρίτης να γίνει Ρομπέρτο Κάρλος και να καλύψει την πλευρά μόνος του… Επομένως βάζεις τον ποιοτικότερο μέσο σου σε μια θέση που δεν μπορεί να οργανώσει το παιχνίδι , που δεν μπορεί να απειλήσει και ταυτόχρονα τον εξαντλείς αναγκάζοντάς τον να επιστρέφει ώστε να μαρκάρει τα αντίπαλα εξτρέμ (που σίγουρα είναι ταχύτερα). Για αυτό και ο Τάτος είναι εξαφανισμένος στο 4-3-3…

Ο Ουντόζι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΣΙ (και ούτε πρόκειται να γίνει). Το false 9 που θέλει ο Μιλίνκοβιτς δεν μπορεί να το εφαρμόσει κανένας παίκτης στην Ελλάδα! Βλέπουμε λοιπόν τον Ουντόζι να τρέχει  μια δεξιά , μια αριστερά και μετά να προσπαθεί να πάρει κεφαλιά από παίκτες που τον ”ρίχνουν” τουλάχιστον 10 πόντους. Ακόμα και όταν βγαίνει όμως στα πλάγια και γίνεται κάτοχος της μπάλας , τότε στην περιοχή δεν βρίσκεται κανένας! Ο Τάτος βρίσκεται χαμένος κάπου στο κέντρο , ο Παπαδόπουλος είναι στα αριστερά(!!!) και οι υπόλοιποι εκτός περιοχής. Άρα με πιο σκεπτικό  χαραμίζεις το ποιοτικότερο εξτρέμ σου σε έναν άχαρο ρόλο στον οποίο είναι τελείως αναποτελεσματικός?

Τότε στους 3 τελευταίους αγώνες  που εφαρμόζουμε αυτό το ”αποτυχημένο σύστημα” γιατί κερδίσαμε τους 2 , θα μου πείτε ? Γιατί πολύ απλά τα γκολ ήρθαν όταν είχαμε ήδη αλλάξει το σύστημα σε 4-2-3-1 με φουνταριστό επιθετικό.  Σίγουρα θα είδατε ότι κλασσικά στο πρώτο ημίχρονο δεν απειλούμε καθόλου. Ε λοιπόν αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι αφού το σύστημα αυτό δεν αποδίδει καρπούς επιθετικά! Και μπορεί ο Ουντόζι να σκοράρει συνεχώς , αλλά το γκολ του προήλθαν έιτε από στημένη φάση (το σημερινό γκολ και αυτό στη Βέροια) είτε από κίνηση που έκανε παίζοντας ως εξτρέμ ( η γκολάρα με τον Πανιώνιο και το γκολ με τον Παναιτωλικό στο Βικελίδης)”.

Σημείωση PRESSARIS: Οποιαδήποτε επιστολή αναγνώστη γίνεται δεκτή και θα δημοσιεύεται, αρκεί φυσικά να μην έχει υβριστικό περιεχόμενο. Μπορείτε να στέλνεται τις επιστολές σας στο [email protected]

To Top