ΑΠΟΨΕΙΣ

O Αντώνης Πακαλίδης σε “ανοιχτή επιστολή”: Η συνάντηση των “4” και η απαξίωση της ελληνικής πολιτείας για τον Άρη!

Το παρόν κείμενο θα μπορούσε να είναι μία ανοιχτή επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό , για την απόφαση του να συναντηθεί με τους ιδιοκτήτες των τεσσάρων ομάδων που αποτελούν τις δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αντ’ αυτού θεωρώ πιο σημαντικό να γράψω για την κάκιστη και ανήθικη συνάντηση που θα λάβει χώρα χωρίς την παρουσία της ομάδας που έχει πέσει θύμα πάμπολες φορές από τις «ισχυρές» δυνάμεις του εγχώριου ποδοσφαίρου.

Μέχρι τώρα στις τόσες συναντήσεις που έχουνε γίνει διαχρονικά , από τότε που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό, η παρουσία των συγκεκριμένων ομάδων οδηγούσαν το ποδόσφαιρο πίσω. Τα μότο «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να γ……», ή οι ποντιακές συμμαχίες της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, ή οι παναθηναϊκές συμμαχίες με ομάδες σε όλη την επικράτεια, ήταν αυτά που οδηγούσαν το ποδόσφαιρο σε σκοτεινές δαιδαλώδεις διαδρομές, χωρίς να έχει κάποιος τη δυνατότητα να επέμβει. Τα προσωπικά, οπαδικά, συμφέροντα ήταν πιο δυνατά και έντονα από το γίνει ένα βήμα τη φορά στην κατεύθυνση της ανόδου του. Οι ίδιοι άνθρωποι που καλούνται να συζητήσουν κάθε φορά τους τρόπους αλλαγής κάποιων καταστάσεων, είναι αυτοί που στο τέλος τις σαμποτάρουν. Γιατί υπάρχει πάντα η δικαιολογία των αντιδράσεων του κόσμου τους. Μόνο αυτές οι ομάδες έχουν κόσμο; Ο ΑΡΗΣ είναι ο φτωχός συγγενείς που απλά συμπληρώνει τον αριθμό των ομάδων του πρωταθλήματος; Μπορεί διοικητικά να είχε πολλά προβλήματα τα χρόνια που πέρασαν, μπορεί να μην υπήρξε ο ένας δυνατός ιδιοκτήτης ώστε να αναδείξει την ομάδα αλλά ποιος κρίνει ότι ο κόσμος που ακολουθεί αυτή τη φανέλα είναι λίγος; Ποιος απ’ όλους τους κυβερνώντες από το πρωθυπουργικό γραφείο μέχρι την ΕΠΟ και κατ’ επέκταση την UEFA έχουν νιώσει πως είναι να έχεις δολοφονημένους φίλους της ομάδας από τους οπαδούς των καλεσμένων ομάδων σε μια συνάντηση για το ποδόσφαιρο; Ποιος απ’ όλους αυτούς κατάλαβε πως μπορεί να μείνει μια ομάδα όρθια, χάρις τον κόσμος της, παίζοντας σε κατηγορίες που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν ένα όνομα στο χάρτη; Τι κρίνεται σημαντικό ώστε κάποιος να λάβει πρόσκληση για μια ποδοσφαιρική ενημέρωση και άλλος να εξοστρακίζεται ενώ έχει ζήσει στο πετσί του τις μηχανορραφίες των παρόντων; Θέλει ο πρωθυπουργός να ανακατευτεί με το ποδόσφαιρο και να δώσει λύσεις; Καλώς ας το κάνει. Με ποιους; Με τους ιδιοκτήτες ομάδων που λειτουργούν με οπαδικούς στρατούς; Με ανθρώπους που επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους για να μην χαθεί η συμμετοχή σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση με οποιοδήποτε κόστος; Με απαιτήσεις αήττητων πρωταθλημάτων γιατί έτσι θέλει ο πρόεδρος; Πως θέλει ο πρωθυπουργός να ακουστεί στο σύνολο των φιλάθλων όταν κλείνει το μάτι μόνο σ’ αυτούς που έχουν στόχο μόνο την δική τους επιβίωση στο εσωτερικό σύστημα για να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα σε άλλες δραστηριότητες τους. Είναι αυτές που θα λύσουν τα προβλήματα ενώ δεν το έχουν κάνει μέχρι σήμερα; Τι κάνει τους ιθύνοντες να πιστεύουν ότι αυτοί έχουν τη λύση και όχι ότι είναι το πρόβλημα;

Ο ΑΡΗΣ δικαιωματικά ανήκει σε ότι μεγάλο θεωρείται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Θέλετε γιατί έχει υποστηρικτές παντού; Θέλετε γιατί είναι ένας αντίπαλος που χωρίς τις αδικίες εις βάρος του θα πετύχαινε περισσότερα πράγματα; Θέλετε γιατί είναι από τις μοναδικές ομάδες που έχουν φτιάξει φιλάθλους χωρίς φιέστες για κούπες; Είναι η ομάδα που υπάρχει γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν απ’ όλες τις υπόλοιπες , ο τόσο μεγάλος όγκος φιλάθλων τους, θα παρέμενε θερμός υποστηρικτής τους ζώντας καταστάσεις όπως ο ΑΡΗΣ.

Ο ΑΡΗΣ έχει κερδίσει με το σπαθί του να είναι ένα σημαντικό κομμάτι καθημερινότητας για πολλή κόσμο. Ο αποκλεισμός του από τα κέντρα αποφάσεων είναι ακόμα ένα κερασάκι στην τούρτα των αδικιών που έχει βιώσει. Όταν αυτό το κράτος δεν μπήκε ποτέ στην διαδικασία να στεγάσει την τεράστια ομάδα του μπάσκετ την δεκαετία του ’80, παρά μόνο οι πολιτικοί της εποχής έτρεχαν για φωτογραφίες με τους παίκτες, είναι αλήθεια ότι δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Νοοτροπία ψηφοθηρίας χωρίς πραγματική διάθεση προσφοράς.

Εμείς θα ζήσουμε και μετά την συνάντηση που θα γίνει. Τα αποτελέσματα αυτής θα είναι μια ξαναζεσταμένη σούπα που κρατιέται στο ψυγείο για ανακύκλωση. Σας έχουμε δει στις ποινές που βάζετε , σας έχουμε δει στις εξαιρέσεις που έχετε κάνει για να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα οι αγαπημένες ομάδες σας, σας έχουμε δει απ’ όλες τις πτυχές σας. Συνεχίστε έτσι για το «καλό του ποδοσφαίρου», αλλά στην επόμενη δολοφονία μην ρίξετε κροκοδείλια δάκρυα. Οι αποφάσεις είναι αυτές που καθορίζουν το μέλλον. Εσείς το επιλέξατε…

To Top