“Γιατί ήταν έωλη και άκυρη η πρόταση μομφής”

Σχετικά με την πρόταση μομφής που κατέθεσε στην γενική συνέλευση της ΚΜΑ ο Αναστάσης Αβάνογλου, ο Ισαάκ Ξανθόπουλος ανέπτυξε ένα συλλογισμό επικαλούμενος το καταστατικό της ΚΜΑ, δείχνοντας ότι η συγκριμένη πρόταση ήταν άκυρη.

Συγκεκριμένα, τα όσα κατέγραψε ο Ισαάκ Ξανθόπουλος:

“Μια πρόταση του κ. Αβάνογλου περί πρότασης μομφής στη διοίκηση της ΠΑΕ Άρης απέδειξε νομίζω για άλλη μια φορά την προχειρότητα και τη μη νομιμότητα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις διατάξεις του νόμου κατά τη λειτουργία της Λέσχης.

Θα ισχυρισθώ ότι η πρόταση μομφής δεν έπρεπε καν να συζητηθεί στη γενική συνέλευση, πολλώ μάλλον δεν υπήρχε θέμα ψηφοφορίας της.

Επικαλούμαι ως αρχή το άρθρο 97 του Αστικού Κώδικα (στο εξής ΑΚ) «Η συνέλευση αποφασίζει με απόλυτη πλειοψηφία των μελών που είναι παρόντα. Απόφαση για θέμα που δεν αναφέρεται στην πρόσκληση είναι άκυρη.» Η συγκεκριμένη διάταξη είναι αναγκαστικού δικαίου (αναγκαστικό δίκαιο σημαίνει υποχρεωτική εφαρμογή).

Το θέμα της συνέλευσης ήταν ένα. Το εξής : «1. Παρουσίαση υποψηφιοτήτων για το ΔΣ της ΠΑΕ ΑΡΗΣ».

Σκοπός του άρθρου 97 είναι να προστατεύσει τα μέλη του σωματείου από αιφνιδιασμούς και να παρέχει τη δυνατότητα να εκτιμούν τη σοβαρότητα των θεμάτων με τα οποία θα ασχοληθεί η συνέλευση και επομένως να αποφασίσουν αν θα συμμετάσχουν ή όχι.

Επίσης σκοπός είναι να εξασφαλίζονται τα συμφέροντα των μελών της διοίκησης του σωματείου , αφού τα τελευταία μπορούν να προετοιμασθούν κατάλληλα και να αντιμετωπίσουν το θέμα.

Τι θα συμβεί όμως αν το Δ.Σ. δεν θέσει ως θέμα στη συνέλευση την πρόταση μομφής εναντίον του από μέλη του σωματείου; Σ΄ αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζεται το θέμα με τη χρησιμοποίηση του άρθρου 96 ΑΚ που προβλέπει την προσφυγή στο δικαστήριο.

Είμαι σίγουρος ότι όσοι συνηγορούν υπέρ της κατάθεσης της σχετικής πρότασης – δηλαδή της πρότασης μομφής – θα επικαλεστούν το άρθρο 94 ΑΚ «Η συνέλευση έχει την εποπτεία και τον έλεγχο των οργάνων της διοίκησης και έχει το δικαίωμα οποτεδήποτε να τα παύει».

Αυτό το οποτεδήποτε όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοηθεί η διάταξη του άρθρου 97. Ελάχιστοι νομικοί υποστηρίζουν το αντίθετο.

Αλλά ας δεχτούμε χάριν της συζήτησης μας, αλλά και χάριν της εφαρμογής στα δικά μας (έχει τεθεί θέμα συζήτησης σε γενική συνέλευση της Λέσχης ,πρόταση μομφής προς το Δ.Σ. της Λέσχης πριν ένα χρόνο , η οποία πριν δεν είχε εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη της γενικής συνέλευσης) ότι μπορεί να συζητηθεί σε γενική συνέλευση πρόταση μομφής ενώ αυτή δεν περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη.

Στον κ. Αβάνογλου που κατέθεσε την δική του πρόταση μομφής, διέφυγαν όμως δύο σημαντικότητα θέματα που καθιστούσαν την πρότασή του έωλη.

Πρώτο θέμα: Ο νόμος – άρθρο 94- αφορά μόνο τα όργανα διοίκησης του σωματείου. Δεν αφορά ούτε καν την εξελεγκτική επιτροπή. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν αφορά τη διοίκηση της ΠΑΕ που μόνο όργανο διοίκησης του σωματείου δεν είναι.

Δεύτερο θέμα :Και το πιο σημαντικό. Το θέμα της ανάκλησης της εντολής για συμμετοχή σε διοίκηση – η μομφή δηλαδή- αναφέρεται σε κάθε περίπτωση μόνο σε αιρετή διοίκηση. Η διοίκηση της ΠΑΕ δεν είναι αιρετή διοίκηση . Είναι διοίκηση πρωτοδικείου. Έχει ορισθεί από δικαστήριο.

Για όλους αυτούς τους λόγους καλώς τελικά δεν μπήκαμε στη διαδικασία ψηφοφορίας σχετικά με την πρόταση μομφής. Αν αποφασίσαμε υπέρ της θα είχαμε μια απόφαση εύκολα ακυρώσιμη και θα είχαμε «κατακρεουργήσει» το νόμο.

Θα αναφέρει κάποιος ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ένας ανώφελος νομικισμός.
Δυστυχώς ορισμένοι τη δημοκρατία την αντιλαμβάνονται ως ελευθερία να βρίζουν τους άλλους , να διαμορφώνουν ευκαιριακές πλειοψηφίες και να γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τα όσα ορίζουν οι νόμοι.

Ο σεβασμός όμως των κανόνων δικαίου είναι ουσιαστικό ζήτημα της δημοκρατίας.
Ας κλείσω με κάτι αισιόδοξο. Είμαι βέβαιος ότι το νέο Δ.Σ της ΚΜΑ θα διορθώσει πολλά απ΄όσα μαρτυρούν προχειρότητα και ήδη τα πρώτα δείγματα δουλειάς του είναι για εμένα ενθαρρυντικά.

Ισαάκ Ξανθόπουλος, Οικονομολόγος , μέλος της ΚΜΑ.
______________________________________________

Βιβλιογραφία: Λ.Σπ.Σεραφείμ, Συνδικαλιστικό & Σωματειακό Δίκαιο, εκδ. Αν.Ν.Σάκκουλα.

To Top