O Βάγγης φωνάζει παρών το 2014, μιλάει για το σημερινό Άρη και γυρίζει τη μηχανή του χρόνου στο έπος της Περούτζια!

Τον χαρακτήρισαν «διάδοχο του Δομάζου», έπαιξε στο «έπος της Περούτζια» και στα μπαράζ του Βόλου με τον Άρη, αλλά δεν άντεξε μακριά από την Αθήνα! Ο λόγος για τον Θέμη Βάγγη, τον πρώην κιτρινόμαυρο ποδοσφαιριστή, ο οποίος για πρώτη, ίσως, φορά φωτογραφίζεται όπως είναι τώρα, το 2014 και γυρίζει τη μηχανή του χρόνου στις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος.

Αφορμή αποτέλεσε ένα αφιέρωμα του gazzetta. Σε αυτό αναφέρονται μεταξύ άλλων:

Όπως κάθε περιοχή είχε τον μπαλαδόρο της, έτσι και ο Θέμης Βάγγης ήταν ο ποδοσφαιριστής που έκλεβε την παράσταση στις γειτονιές του Ρουφ, του Ταύρου και της Καλλιθέας. Ξεκίνησε να παίζει μπάλα στο Αιγάλεω, ωστόσο σύντομα πήγε στον ΠΑΟ Ρουφ του Νίκου Αλέφαντου, ο οποίος ανέβαινε τότε κατηγορίες. «Με ανακάλυψε ένας προπονητής και με πήρε από Αιγάλεω-Περιστέρι, που ήταν οι γειτονιές μου και με πήγε στο Ρουφ, του Νίκου Αλέφαντου. Εκεί έπαιξα τρία-τέσσερα χρόνια». Γρήγορα κάνει όνομα, παρότι πιτσιρικάς, αφού τα ποδοσφαιρικά του χαρίσματα ήταν αδιαμφισβήτητα. Παρά το περίεργο, καμπουριαστό στιλ του που ξένιζε πολλούς, ήταν ένας εξαιρετικός μπαλαδόρος. Ένας δημιουργικός μέσος με φοβερή ντρίμπλα, μικρόσωμος και μπουκαδόρος τεχνίτης. Η μεταγραφή του ήταν απλά ζήτημα χρόνου. Και όταν τον ανακάλυψε ένας θρύλος του ποδοσφαίρου, δεν τον άφησε να περάσει έτσι.

«Μετά το Αιγάλεω με ζήτησαν πολλές ομάδες και μπορώ να σας πω ότι μεταξύ τους ήταν και ο Ολυμπιακός. Με πήρε όμως ο Άρης που έδωσε τα πιο πολλά, έξι εκατομμύρια τότε». Η περίοδος 1979-80 λοιπόν τον βρίσκει στο Χαριλάου. Με τον Άρη κάνει 19 ματς και βοηθάει τους «κίτρινους» να τερματίσουν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, ισόβαθμοι με τον Ολυμπιακό. Και στα μπαράζ του Βόλου, ο Βάγγης συναντά ξανά τον Γκόρσκι, αλλά αυτή τη φορά ως αντίπαλο! Ο Άρης άντεξε στο πρώτο μέρος, αλλά στη συνέχεια ο Ολυμπιακός πέτυχε δύο γκολ και πήρε τη νίκη. Ο Βάγγης ήταν βασικός, μαζί με Κούη, Φοιρό, Πάλλα, Ζήνδρο, Σεμερτζίδη, Σκόμποε και άλλους.

Το έπος της Περούτζια και η Γιουβέντους!

Τη χρονιά εκείνη, ο Άρης πραγματοποίησε μια ιστορική πορεία μέχρι τους «16» του Κυπέλλου UEFA. Πήρε σπουδαία πρόκριση μέσα στο Ντα Λουζ επί της Μπενφίκα, την οποία είχε νικήσει 3-1 στη Θεσσαλονίκη. Επόμενος αντίπαλος η αήττητη επί 40 αγώνες Περούτζια του Πάολο Ρόσι. Στο 0-3 μέσα στην Ιταλία, που προκάλεσε έκπληξη σε όλη την Ευρώπη, ο Βάγγης ήταν βασικός. Το ματς εκείνο, παρακολούθησε και ο τότε προπονητής της Γιουβέντους, Τζιοβάνι Τραπατόνι. Λίγες μέρες μετά, η εβδομαδιαία τότε εφημερίδα «Μπάλα» βγαίνει με την είδηση ότι ο Βάγγης εντυπωσίασε τον «Τραπ» και ενδιαφέρει τη Γιούβε! Ήταν ουσιαστικά ρεπορτάζ της ιταλικής Gazzetta dello Sport που έφτασε και στην Ελλάδα! Η «Κυρία» δεν προχώρησε σε κάποια κίνηση, αλλά ήταν ξεκάθαρο πως ο Αιγαλεώτης μέσος δεν περνούσε απαρατήρητος…. Στον Άρη αγωνίστηκε και την επόμενη χρονιά, αλλά δεν είχε τόσο συχνή παρουσία. Έπαιξε μόλις εννιά φορές, πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής στην Αθήνα,η οποία του έλειπε για πολλούς και διάφορους λόγους!

«Έπαιξα στον Άρη βασικός, κάναμε μια ωραία πορεία στην Ευρώπη και τερματίσαμε πρώτοι το 80′, το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα που μετά έγιναν τα μπαράζ. Στο πρώτο ημίχρονο είχαμε δύο δοκάρια, αλλά χάσαμε 2-0. Αποκλείσαμε την Μπενφίκα μέσα στο Ντα Λουζ, την Περούτσια και φτάσαμε στους 16 της Ευρώπης. Είχαμε ομοιογένεια. Πάντα πρωταγωνιστούσε ο Άρης την περίοδο εκείνη. Δύο χρόνια στον Άρη, έπαιξα καλή μπάλα. Μου έλειψαν όμως τα μπουζούκια που ήταν τότε όλα συγκεντρωμένα στην Αθήνα, την Πλάκα! Τι να κάνω; Κανονίζω να βρω ομάδα  στην Αθήνα. “Που πας, είσαι στην καλύτερη ομάδα και θες να φύγεις;”, μου έλεγαν όλοι. Αλλά τους κατάφερα. Ήθελα την Αθήνα μου. Άλλοι σε αυτή την ηλικία είναι προσγειωμένοι, εγώ δεν ήμουν. Στις μεγάλες ομάδες μετράει αν σε είδαν στα μπουζούκια, όχι το πόσο καλά αποδίδεις, ακόμα κι αν έχεις ξενυχτήσει. Δεν χτυπάει καλά το να κυκλοφορείς τα βράδια, έστω κι αν είσαι ο καλύτερος», τονίζει. Στον Άρη δεν υπήρχαν νυχτοπερπατήματα και αυτό δεν του άρεσε…

Επιστροφή στο Αιγάλεω και… αυτοεξορία!

Επιστρέφει λοιπόν στο Αιγάλεω για μια ακόμα χρονιά, το 1983-84 και ενώ προηγούμενως είχε και ένα πέρασμα από τον Βύζαντα Μεγάρων. Παίζει 12 φορές στην Α’ Εθνική και τότε… του γυρίζουν τα μυαλά! Ο Γιάννης Ματζουράκης δεν τον εμπιστεύεται, ενώ ο ίδιος βλέπει πράγματα που δεν μπορεί να τα δεχθεί. «Μόλις κατάλαβα τι γίνεται με τους παράγοντες και τι ρόλο παίζουν τα παράτησα, σηκώθηκα και έφυγα. Εγώ δεν μπλέχτηκα ποτέ με δωροδοκίες και τέτοια. Ήταν να πάω στον Εθνική, με κοίταγαν τρεις ομάδες τώρα. Αλλά είδα ότι δύο είναι οι δρόμοι. Είτε να πας με το σταυρό στο χέρι, είτε να ακολουθήσεις αυτόν της λαμογιάς. Και λέω πάω να αράξω σε ένα νησί. Σου σπάει τα νεύρα να βλέπεις κάποιους να παίζουν ανάποδα επειδή τα έχουν ‘κονομήσει και το παιχνίδι να είναι σικέ».

Έφυγε για τον Α.Ο Σύρου και έμεινε μόνιμα στο Νησί. «Έπαιξα μπάλα σε όλες τις ομάδες της Σύρου και μετά άνοιξα μια ακαδημία. Μια ακαδημία πριν ανοίξουν όμως αυτά τα 5×5. Την κατέχω τη μπάλα, δεν έκανα εμπόριο, βοηθούσα πραγματικά τα παιδιά. Μετά έκανα ένα μπαράκι και πλέον είναι πλανόδιος πωλητής, να βγαίνει το μεροκάματο».

Το παράπονο

Ως άνθρωπος που έχει ζήσει το ποδόσφαιρο σε μια άλλη εποχή, καταθέτει το παράπονή του… «Δεν βγαίνουν πια από τις ακαδημίες παίκτες. Ο Άρης δεν έχει μέσα καλούς Έλληνες παίκτες, ποιος, ο Άρης, που έβγαζε παίκτες από τα σπλάχνα του. Είναι δυνατόν να μην βγαίνουν ποδοσφαιριστές και να έρχονται μέτριοι παίκτες και να λένε ότι είναι οι καλύτεροι; Κάποιοι κοιτάνε τις μίζες». όσον αφορά το αν βλέπει μπάλα πλέον, τονίζει: «Βλέπω την Εθνική και αγώνες στην Ευρώπη. Παρακολουθώ όποιον μπορεί να διακριθεί στην Ευρώπη, όπως γίνεται τώρα με τον Ολυμπιακό. Αλλά και την Εθνική μας, η οποία μας αντιπροσωπεύει ποδοσφαιρικά…».

To Top